จาก"หยิบโน่นผสมนี่...เป็นยาบำรุงความคิด(1)" ตอนที่ 1 นำเสนอแนวคิด ความเป็นสุดยอดมนุษย์ไปบ้างแล้ว มาตอนนี้กำลังจะบอกทุกคนว่าทุกสิ่งที่เกี่ยวข้อง ในชีวิตเราอย่าโยนให้โชคชะตาพาไปโดยเราทำเป็นไม่รู้ร้อน...อย่างไร
เชื่อไหมคนส่วนใหญ่เวลามีปัญหา แทนที่จะคิดตามสาเหตุที่เกิดปัญหา เรากลับมานั่งโทษนั่น...โทษนี่ อยู่ทุกครั้งไป ยิ่งร้ายกว่านั้นมีหลายคนวิ่งเที่ยวหาหมอดูแก้เคล็ด หาพระหาเจ้า หาคนทรง เสี่ยงทายเซี่ยมซี ดูดวง เพื่อช่วยคลี่คลายปัญหาหรือทำนายโชคชะตาที่เกิดขึ้น
จริงๆแล้วนั่นไม่ได้ทำให้ปัญหาของเราคลี่คลายไปได้ แต่ในทางกลับกันยิ่งจะสร้างความทุกข์ใจให้เรามากขึ้นยิ่งกว่า ก็มีบ้างบางครั้งคำทำนายหรือเสี่ยงทายเหล่านั้นเข้าข้างเรา...นั่นไม่ได้หมายความว่า "ปัญหาเราหมดไป"
ทุกปัญหามีทางออก เริ่มจากพิจารณาให้ถี่ถ้วนว่าสาเหตุจากอะไร ถ้าเรารู้สาเหตุทางแก้ก็ย่อมตามมา แล้วพยายามสร้างทางเลือกในการแก้ปัญหานั้นๆให้มากที่สุด โดยอาศัยกระบวนการคิดสักนิดว่า วิธีใดที่เราใช้ความสามารถของเราก่อนหวังพึ่งคนอื่น ดังสำนวนที่ว่า "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน"นั่นเอง และท่องให้ขึ้นใจว่าอย่าให้คนอื่นเดือดร้อนเพราะวิธีการของเรา ผลที่ได้จากการแก้ปัญหาอาจได้ผลในทันทีหรือบางปัญหาต้องใช้เวลาบ้างก็ไม่เป้นไรขึ้นอยู่กับการเลือกวิธีการแก้ไข เพียงเท่านี้ผู้เขียนเชื่อว่า ไม่ว่าปัญหาอะไรจะเกิดขึ้นกับเรา เราก็ย่อมแก้ไขได้เสมอ ด้วยเรารู้เท่าทันสาเหตุแห่งปัญหา
ผู้เขียนเชื่อมั่นเหลือเกินว่าถ้าทุกคนรู้เท่าทันสาเหตุแห่งปัญหา ทั้งปัญหาส่วนตัว ปัญหาครอบครัว ชุมชน สังคม หรือแม้แต่ระดับประเทศเราก็สามารถแก้ไขได้...ด้วยรู้เท่าทันสาเหตุ จึงแก้ที่เหตุ ผลที่ได้ย่อมสำเร็จแน่นอน
ไม่มีความเห็น