ชมพู่ข้างรั้วหัวใจ
บอกว่าใจ เอ๋ยใจ ของใครนั่น ใจที่หวั่น ที่หวาด ที่อ่อนไหว
1. ห้อยซ้าย ห้อยขวา มาต่องแต่ง ชมพู่เอ๋ย เรี่ยวแรง ช่างเหลือหลาย
เหยียดต้น สู้ฟ้า ด้วยท้าทาย จะเหนื่อยขวา หนักซ้าย ไม่เกรงกลัว
2. วัชพืช เลื้อยลาม ตามมาสูบ ยังก่อร่าง สร้างรูป สมบูรณ์ทั่ว
ใบ-ก้าน-กิ่ง สดใส ไม่มัวซัว เป็นชมพู่ ข้างรั้ว ของหัวใจ
3. บอกว่าใจ เอ๋ยใจ ของใครนั่น ใจที่หวั่น ที่หวาด ที่อ่อนไหว
มาดูใจ ชมพู่บ้าง หนอช่างกระไร ยังแบกภาระ ยิ่งใหญ่...ไม่แพ้คน
-ปณิธิ ภูศรีเทศ-
(ภาพสีน้ำและปากกา:ชมพู่ที่บ้าน-ปณิธิ)
คำสำคัญ (Tags): #บอกว่าใจ เอ๋ยใจ ของใครนั่น ใจที่หวั่น ที่หวาด ที่อ่อนไหว
หมายเลขบันทึก: 428909เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2011 20:17 น. ()ความเห็น (12)
ใจเอ๋ยใจ... อ่อนไหวเสียยิ่งกว่าชมพูเสียอีก
- ขอบคุณกำลังใจแรก ที่แสนโรแมนติกครับคุณ Siammon
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
- มาอ่านชมพู่ข้างรั้วฯ ค่ะ...
- แต่งไม่ได้ก็ขอมาอ่านแล้วก็ให้กำลังใจก็แล้วกันนะค่ะ...อิอิอิ...
- ขอบคุณค่ะ...
- ขอบคุณครับที่เข้ามาให้กำลังใจ ชมพู่ข้างรั้ว...
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
*** ต้นชมพู่ที่ดูเหมือนขานก ดูปิดปกความนัยให้กังขา
แบกภาระคนเห็นเป็นธรรมดา แต่ยังมีสายตาอีกมุมมอง
ชมพู่อาจไม่เห็นเป็นภาระ กลับยินดีที่จะเป็นเจ้าของ
เมื่อหลากพันธุ์มวลไม้มาหมายปอง รับประคองหล่อเลี้ยงไว้เคียงกาย
- เป็นมุมมองที่น่าคิดครับ "ครูกิติยา เตชะวรรณวุฒิ" ขอบคุณครับ
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
มาชมภาพอาบกลอนครับผม
น่าชื่นชม มอบดอกไม้ให้ครับ
สวัสดีค่ะแวะมาทักทาย
- ขอบคุณครับ"ท่านโสภณ เปียสนิท"
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
- "ครูเอ" ครับ ขอบคุณนะครับสำหรับกำลังใจ
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
....แสงเรืองๆที่ส่องประเทืองไปทั่วเมืองไทย.....
คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่....โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง...
เหนื่อยยากอย่างไร ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง ...
ครูนั้นยังลำพองในเกียรติของตนเสมอมา ...
ไม่ได้เข้าระบบ จึงไม่สามารถให้ดอกไม้ค่ะ ขอมอบดอกไม้จากใจ ฝากคุณครู ทั้งหญิง ชาย ไว้ที่นี่นะคะ 
ขอบคุณค่ะ 
- ขอบคุณครับ "on tim"
- ปณิธิ ภูศรีเทศ