ยังมี พ่อแม่เฒ่า พร้อมลูกซายโทน
เนาเฮือนเดียว ฮ่วมนงนางใภ้
หาเฮ็ด นาตีนบ้าน ทำกินเลี้ยงซีพ
ทั้งสี่ หูหนวกอื้อ จาต้านใช้แต่มือ
วันหนึ่ง ยามพ่อเฒ่า ไถฮุดนาทาม
ซายเจ็ดคน ต่างเมืองมาพ้อ
พ่อตู้ ทางนี้ไปเถิงก้ำ เวียงหลวงถืกบ่?
หยุดไถ แนมเบิ่งหน้า มาหาเว้าว่าลักควาย
ควายนี้ พ่อหากซื้อ มาจากลุงที
ไปถามดู อยู่นาตอนใต้
พ่อตู้ เฮาถามเจ้า ทางไปถืกบ่?
ไถนี้ พ่อก็หาถากไม้ จึ่งเป็นโค้งง่อนงาม!
คำถาม หลายเทื่อตั้ง คำตอบบ่มีกง
ซายทั้งเจ็ด จึ่งหนีไปหน้า
ฮอดเที่ยง เมียมีเข้า ของกินมาส่ง
กะต่า ห้อยง่าไม้ เคียงข้างม่อเถียง
หมู่กา เห็นห่อเข้า บินม่อหมายกิน
แนมเห็นกา พ่อควาหาไม้*
ให้สู หนีไปถ้อน ของกูมึงมายาด
ยอยกค้อน ทั้งฮ้องไล่กา
แม่เฒ่า เห็นเงือดค้อน ฮิมปากเหนงติง
ผัวหลายใจ อยากมีเมียน้อย
มาจาฆ่า กลางนาฟ้าแดด ละนอ
เฒ่าเอ๊ย คันสิปะหย่าฮ้าง เซิญได้แต่อย่าตี ข้อยแม๋!
แม่เฒ่า คืนฮอดบ้าน จาจ่มพึมพำ
ลูกใภ้ เห็นสบเหน่ง ท่าทางซงฮ้าย
แม่ย่า มาหาเว้า เฮาขโมยลักลอบ
หาว่า เฮาลักเหล้า เอาไว้เซื่องกิน ซั้นบ่!*
ลูกใภ้ เคียดย่าเฒ่า ไปจ่มนำผัว
เทิงเถียงนา เลิกสานติบเข้า
นางก็ เซ็งเซ็งเว้า คารมของย่า
ผัวคิดกลุ้ม เห็นเมียฮ้ายปากติง
เป็นหยัง มาอยากฮ้าง หน้าบูดชวนปะ บัดนี้
เอากันดน* ล่วงหลายปีแล้ว
พี่บ่ เคยหวังเล่น แสวงหญิงคนอื่น เมียเอย
ยังฮักน้อง เมียอ้ายดั่งเดิม พี่แล้ว!
(1 กุมภา 2011)
* ควาหาไม้ – ยื่นมือไปจับไม้
* เซื่อง – ซุกซ่อน
* เอากันดน – แต่งงานนานแล้ว
สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...
สวัสดีค่ะ...น้องบุษยมาศ
ขอบใจสำหรับกระเช้าดอกไม้ที่ส่งไปเป็นกำลังใจ....
จะส่งกลับคืนนะคะ....แต่ทำกระเช้าแบบนั้นไม่เป็น...อิอิ...