แผนการเรียนรู้ที่ 7 อยู่ร่วมกัน...ฉันกับเธอ
แผนการเรียนรู้ที่ 7 อยู่ร่วมกัน...ฉันกับเธอ
สาระสำคัญ ผู้ติดเชื้อเอชไอวี เป็นผู้ที่มีเชื้อเอชไอวีอยู่ในร่างกาย แต่ไม่ปรากฏอาการใดๆ และยังคงมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง และยังดำเนินชีวิตได้ตามปกติ การใช้ชีวิตประจำวันร่วมกับผู้ติดเชื้อเอชไอวี ไม่สามารถทำให้เกิดการติดเชื้อได้ แต่การมีข้อมูลที่ไม่รอบด้าน ความเชื่อที่ไม่ถูกต้อง และทัศนะที่มีต่อผู้ติดเชื้อเอชไอวีในทางลบ ทำให้เกิดการรังเกียจและเลือกปฏิบัติต่อผู้ติดเชื้อ
จุดประสงค์ 1. ระบุความเชื่อที่ผิด ๆ เกี่ยวกับผู้ติดเชื้อเอชไอวี
2. มั่นใจที่จะใช้ชีวิตร่วมกับผู้ติดเชื้อ โดยเข้าใจว่าการใช้ชีวิตประจำวันไม่สามารถทำให้เกิดการติดเชื้อ
อุปกรณ์ และสื่อ
- ใบความรู้
- กระดาษเอสี่จำนวนเท่าผู้เรียน
- ปากกาเคมี หรือสีเทียน หรือสีเมจิก
- กระดาษฟลิบชาร์ท
- กระดาษขาว
ขั้นตอนการดำเนินกิจกรรม
- ผู้ดำเนินกิจกรรมถามผู้เรียนว่าเคยได้ยินเรื่องเอดส์มาอย่างไรบ้าง เขียนคำตอบขึ้นกระดาน (5นาที)
- จากนั้นแจกกระดาษเอสี่ให้ทุกคน พร้อมทั้งให้วาดภาพคนที่นักเรียนรักมากที่สุดในชีวิต 1 คน พร้อมระบุในภาพว่าเป็นใครหรือมีความสัมพันธ์กันอย่างไร ให้เวลา 5 นาที
- แบ่งผู้เรียนเป็นกลุ่มย่อย กลุ่มละ 5-7 คน แจกใบความรู้ให้แต่ละกลุ่ม ให้แลกเปลี่ยนในประเด็นต่อไปนี้และเขียนคำตอบของกลุ่มลงในกระดาษฟลิบชาร์ท
- ถ้าพบว่าคนในภาพติดเชื้อเอชไอวี เราจะรู้สึกอย่างไร
- ความสัมพันธ์ที่มีจะเปลี่ยนไปหรือไม่อย่างไร
- เมื่อรู้เรื่องการติดเชื้อเอชไอวีของคนนั้นแล้ว เรามีความกังวลใจหรือไม่ เรื่องอะไร
- ให้เวลากลุ่มย่อย 10 นาที จากนั้นให้แต่ละกลุ่มส่งตัวแทนออกมานำเสนอ กลุ่มละไม่เกิน 3 นาที
- ผู้ดำเนินการสรุปคำตอบของทุกกลุ่มเพื่อให้เห็นในประเด็นต่อไปนี้
-ความรู้สึกที่เกิดขึ้น และลักษณะความสัมพันธ์หลังจากที่รู้ว่าคนที่เรารักติดเชื้อเอดส์ และชวนคุยดังนี้
คำถามชวนคิด
-คิดว่าคนๆ นั้นรู้สึกอย่างไร และคิดว่าเขาอยากให้เราปฏิบัติกับเขาอย่างไร
- หากเราปฏิบัติกับคนๆ นั้นไม่เหมือนเดิม คิดว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร
- ถ้าเราพบว่าตัวเองมีเชื้อเอชไอวีอยู่ในตัวเราจะรู้สึกอย่างไร และอยากให้คนอื่นปฏิบัติกับเราอย่างไร
ความกังวลใจที่ผู้เรียนมี เกี่ยวกับการที่คนทีรักติดเชื้อเอชไอวี และชวนคุยดังนี้คำถามชวนคิด
-คิดว่าคนที่มีเชื้อจะมีความกังวลใจในเรื่องอะไรบ้าง
-เมื่อเปรียบเทียบความกังวลของตัวเรา กับของคนที่เรารักแล้ว มีข้อสังเกตอย่างไร
-จะมีวิธีการจัดการความกังวลได้อย่างไร
- ผู้ดำเนินกรรมควรตอบคำถาม ในกรณีที่มีความกังวลของผู้เรียนในเรื่องการติดต่อ และให้ความมั่นใจว่า ในการใช้ชีวิตประจำวันร่วมกัน ไม่สามารถทำให้เกิดการติดเชื้อเอชไอวีได้
- ผู้ดำเนินการสรุปประเด็นสำคัญดังนี้
-ผู้ติดเชื้อเอชไอวี ต่างจากผู้ป่วยเอดส์ เป็นผู้ที่มีเชื้อเอชไอวีในร่างกาย ไม่มีอาการแสดง และยังสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ จึงไม่ควรจำเป็นที่จะต้อง ปฏิบัติตัวกับผู้ติดเชื้อให้แตกต่างจากคนอื่น
- ในประเทศไทยคนส่วนใหญ่ มากกว่าร้อยละ 80 ติดเชื้อเอชไอวีจากการมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่ป้องกัน มีบางส่วนติดจากการใช้เข็มฉีดยาเสพติดร่วมกัน และมีเด็ก ๆจำนวนหนึ่งที่ติดเชื้อจากแม่ตั้งแต่คลอด
- สิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ผู้ติดเชื้อมีสุขภาพแข็งแรงคือ ความเข้าใจและการเปิดโอกาสให้เขาได้ใช้ชีวิตตามปกติเช่นคนอื่น
- ปัจจุบัน ยังมีความเข้าใจผิดๆ เกี่ยวกับการติดเชื้อเอชไอวีทำให้เกิดความคิดรังเกียจผู้ติดเชื้อรวมถึงคนในครอบครัวดังนั้นการจะเปลี่ยนความเชื่อที่ผิดๆ ได้เราจำเป็นต้องมีความรู้ข้อมูลที่ถูกต้อง ชัดเจน ซึ่งเราสามารถหาข้อมูล และขอความรู้ได้จากหน่วยงานที่ทำงานเรื่องเอดส์ หรือหน่วยงานสาธารณสุข
การวัดและประเมินผล
-สังเกตการมีส่วนร่วมในกิจกรรมกลุ่ม และอภิปรายแลกเปลี่ยน
_____________________________________________________________________________________
ความเห็น (4)
เรียน คุณสมฐิญาพรรณ ผมมาแวะชม และเป็นกำลัง ใจ ผมน้องใหม่ เพิ่งนำเสนอแนวคิด ผ่าน เว็บ
http://www.nature-dhama.ob.tc ฝากข้อคดิเห็นให้ผมบ้าง และหากสมัครเป็นผูสนันสนุนด้วยดียิ่ง ขอบคุณมากครับ
แผนการสอนดีค่ะ สอนได้ตามแผนการสอนและวัตถุประสงค์ ในเรื่องเนื้อหาการสอนนั้นเป็นเรื่องที่ควรจะเรียนและน่าเรียนค่ะ เพราะว่าเด็กสามารถนำไปปรับใช้ได้ กิจจกรมการสอนสนุกค่ะ มีการให้วาดรูป สื่อที่ใช้ก็ใช้ภาพจากที่ให้นักเรียนวาด ถือเป็นสื่อที่ดีค่ะ ในการสอนของครูนั้นครูจำเนื้อหาได้ อธิบายและสรุปได้ดี ครูบุคลิกภาพดีค่ะ เสียงดังฟังชัด แต่ยังควบคุมชั้นเรียนไม่ค่อยได้ นักเรียนเสียงดังขณะทำงานกลุ่ม
น.ส.พรรณทิพย์ เกษณา 500210170
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ ดิฉันจะนำไปพัฒนาตนเองต่อไปค่ะ
แผนการเรียนน่าสนใจมากค้ะ การสอนนั้นสอนได้ตามวัตถุประสงค์และตามแผน สื่อและอุปกรณ์การสอนครบ บุคลิกภาพดีค้ะ