การช่วยเหลือนักเรียนที่....ครูอย่างเราทำได้ : อรรถกรณ์ โด่กระโทก
สวัสดีค่ะ ชื่อนางสาวอรรถกรณ์ โด่กระโทก เป็นครูสอนชั้นอนุบาลปีที่ 1 และ 2 ค่ะ ประสบการณ์สอนที่โรงเรียนนี้ก็เกือบ 2 ปีแล้วค่ะ
ในฐานะครูประจำชั้น ก็จะต้องออกเยี่ยมบ้านของนักเรียนในชั้นทุกคน ในภาคเรียนที่ 1 / 2553 ประมาณเดือนกรกฎาคม ก็ได้ออกไปเยี่ยมบ้านนักเรียนตามปกติ ก็ไปที่บ้านของ ด.ญ.ออมสิน นักเรียนชั้นอนุบาล 1 สภาพครอบครัวของเด็กที่ไปพบก็คือ เด็กอาศัยอยู่กับตาที่เป็นเดินไม่ได้ และพี่สาว อายุ 14 ปี พ่อกับแม่แยกทางกัน แม่ไปทำงานก่อสร้างที่ จ. ระยอง ตอนกลางวันพี่สาวต้องไปรับจ้างปลูกมัน ถางหญ้า ถอนมัน ตัดอ้อย บางคืนก็ต้องไปรับจ้างเต้นให้กับวงดนตรี ส่วนบ้านเป็นบ้านที่ยังสร้างไม่เสร็จ ผนังก็ใช้สังกะสีเก่า ๆ ตีกั้นไว้ หลังคามุงด้วยหญ้าผุ ๆ มีถุงพลาสติกคลุมทับเป็นจุด ๆ ซึ่งคงไว้กันน้ำฝน เมื่อเห็นสภาพดังนี้แล้ว เกิดความสงสาร แล้วก็คิดหาวิธีที่จะช่วยเหลือ น้องออมสินกับครอบครัวทันที
ขั้นแรกที่ทำก็คือ นำเสนอสภาพความยากลำบากของน้องออมสินในที่ประชุมประจำเดือน เพื่อหารือและช่วยกันแก้ปัญหา ทางที่ประชุมและคณะกรรมการสถานศึกษาจึงจัดสรรเงินจากรายได้สถานศึกษาและเงินปัจจัยพื้นฐานนักเรียนยากจน เพื่อช่วยเหลือเรื่องอาหาร และเป็นความโชคดีที่ ทาง อบต. แจ้งให้ทางโรงเรียนคัดเลือกนักเรียนที่จะรับทุนของกรมประชาสงเคราะห์ จึงส่งชื่อของน้องออมสินเข้ารับทุน เป็นเงินจำนวน 1,000 บาท ส่วนตัวผู้สอนเองคิดว่าเงินเพียงแค่นี้จะต่อชีวิตครอบครัวนี้ไปได้นานเท่าไร จึงประสานงานกับทาง อบต. เพื่อปรึกษาว่ามีแนวทางใดที่จะช่วยเหลือน้องออมสินได้อีก จึงพบว่าสามารถดำเนินการของบประมาณในการสร้างที่อยู่อาศัยจากกรมประชาสงเคราะห์ได้ ผู้สอนจึงไม่รอช้าดำเนินการส่งเรื่องทันที ตั้งแต่ วันที่ 3 สิงหาคม 2553 แล้วเรื่องก็เงียบหายไป จนผู้สอนคิดว่าคงจะไม่สำเร็จแล้ว จนเมื่อวันที่ 5 มกราคม 2554 มีโทรศัพท์จาก อบต. ว่าให้พาน้องออมสิน ไปรับมอบบ้าน ที่ กทม. ในวันที่ 8 มกราคม 2554 ผู้สอนตัดสินใจไม่เข้าเรียนค่ะ พาเด็กไปรับมอบบ้าน เหตุผลที่ตัดสินใจเช่นนี้เพราะ เด็กไม่มีผู้ปกครอง จะปล่อยเด็กไปกับเจ้าหน้าที่ อบต. ก็ไม่ได้ อย่างน้อยเด็กก็สนิทกับครูมากกว่า
เป็นความภูมิใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดมาครั้งหนึ่ง ได้ช่วยเหลือคนที่ได้ขึ้นชื่อว่า "ลูก" อย่างเต็มความสามารถ ถึงใครจะมองว่าเป็นเรื่องที่ครูทุกคนต้องทำอยู่แล้ว แต่ในชีวิตของคนที่เพิ่งจะเป็น "ครูผู้ช่วย" มันคือการเริ่มต้นที่ยิ่งใหญ่ ในการช่วยเหลืออนาคตของชาติ
ขอบคุณค่ะ.......
ความเห็น (3)
ด.ญ.ออมสินโชคดีมากที่มีคุณครูที่ดีอย่างนี้ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีครับ คุณจะเป็นคนโชคดีที่สุดครับ เพราะต่อ ๆ ไปก็จะทำให้คุณไม่ละเลยที่จะช่วยทุกคนที่ลำบากกว่าคุณอย่างสม่ำเสมอ และคุณจะได้ออมกองทุนแห่งความดีที่คุณได้กระทำกระทำไว้ พอนาน ๆไป ไม่มีใครจะมีความสุขเท่าคุณ จงบันทึกความคิดเห็นนี้ไว้ในความทรงจำของคุณ ผมอยากให้เด็ก ๆ ที่ที่ต้องการความช่วยเหลือได้ปรากฏให้คุณได้สัมผัส เขาเหล่านั้นจะเป็นกำลังสำคัญในการดำเนินชีวิตของคุณอย่างสูงยิ่ง ขอเป็นกำลังใจด้วยคนหนึ่งครับ
สวัสดีค่ะ
ชื่นชมกับสิ่งที่ครูทำค่ะ และรักษาความดีนี้ไว้ให้ตลอดไป ไม่ทุกคนที่โชคดีและมีโอกาสที่จะได้ช่วยเหลือผู้ที่สมควรช่วยเหลืออย่างแท้จริงเช่นนี้ ดังนั้นครูsiriratโชคดีที่ไม่ปล่อยให้โอกาสที่จะได้ช่วยเหลือผ่านไป
ยังไงลองถ่ายรูปบ้านใหม่ และติดตามเรื่องของออมสินมาเล่าสู่กันต่อบ้างนะคะ