ต้นไม้ยักษ์ 2 ชีวิตใหม่


ใต้ฟ้าเมืองไทย

 

 

 

   

 

เวลาผ่านไปไม่กี่วัน เจ้าต้นไม้ยักษ์ที่เหลือแต่กิ่งก้านไม่มีใบแม้แต่ใบเดียว  ก็ผลิใบอ่อนเต็มต้น  เหมือนกับต้นกร่างฟื้นคืนชีพได้ สวยจริง ๆ ใบอ่อนกินได้ด้วยนะ  แถมมีผลสีเขียวเล็ก ๆ ตามกิ่งให้เห็นแล้วด้วย

 

มาดูชีวิตใหม่ของเจ้าต้นกร่างยักษ์กันดีว่า  สวยงามจริง ๆ 

 

             


อยากเขียนกลอนเป็นจังเลย จะได้เขียนชมความสวยงามของต้นกร่างเวลานี้  .. ท่านใดเขียนกลอนได้  ช่วยเขียนแทนให้ด้วยจ้ะ  ขอบคุณล่วงหน้า

 

               

ดูกันใกล้ ๆ บรรยายความงามด้วยภาพ

  

 

เห็นต้นไม้ยักษ์แล้ว ทำให้นึกถึงคนเรานะ  ให้สูงใหญ่เพียงใด ก็ย่อมจะมีบางช่วงบางตอนของชีวิต ที่อยู่อย่างอ้างว้างเหมือนกร่างที่ไร้ใบ  แต่ถ้าหากไม่ยึดติด  ไม่ยึดมั่น เปลี่ยนชีวิตใหม่ ให้พร้อมสู้ พร้อมเผชิญ  เหมือนกร่างที่ผลิใบใหม่ ชีวิตก็จะสดใส อยู่ในโลกนี้ได้อย่างกล้าท้าทายได้ต่อไป

 

      

 

     ...........................................................................

คำสำคัญ (Tags): #ใต้ฟ้าเมืองไทย
หมายเลขบันทึก: 426107เขียนเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2011 15:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 กันยายน 2013 21:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)
  • ดอกไม้สวยมากๆๆ
  • ทึ่งมากเลย
  • ชอบๆๆ

สวัสดีท่าน ดร.Ico48 ดีใจที่ท่านแวะมาเยี่ยม แต่ที่ท่านเห็นในภาพบันทึกนี้ทั้งหมดนั้น  ไม่ใช่ดอกของต้นกร่าง หรอกนะท่าน  เป็นใบอ่อนล้วน ๆ แต่ดูแล้วเหมือนดอก ขอบคุณที่ท่านแวะมาทักทาย

ชอบจริงๆกับประโยคเหล่านี่ "มีชีวิตอยู่อย่างกร่างไร้ใบ  หากไม่ยึดติดถือมั่น เปลี่ยนชีวิต พร้อมสู้..เหมือนกร่างผลัดใบ..ชีวิตจะสดใส..เหมือนใบใหม่ของกร่าง..ในโลกนี้ที่ท้าทาย..ตลอดไป."...เจ้าค่ะ ยายธี

สวัสดี Ico48 สงสัยว่า ทำไมยายธีต้องหันหลังตลอด....ขอบคุณที่มาทักทายกัน

“ชีวิตกับใบไม้

 

            ชีวิตคิดไปให้ฉงน

สับสนวนเวียนเปลี่ยนผัน 

ล่องลอยคล้อยตามคืนวัน

เหมือนฝันเหมือนจริงสิ่งลวง

            ชีวิตเปรียบเช่นต้นไม้

เติบใหญ่ในแดนแหนหวง

ดำรงอยู่ยั้งทั้งปวง

เลยล่วงห้วงกาลเวลา

            ฤดูกาลผ่านไปไม่หยุด

เร่งรุดเลยทางข้างหน้า

หนาวร้อนผ่อนปรนฝนมา

ยืนท้าแดดฉายสายลม

            ฝนแรกแตกใบระบัด

ยืนหยัดเคียงฟ้าผ้าห่ม

ยามร้อนก็พร้อมตรอมตรม

ทิ้งใบทับถมแผ่นดิน

            ทับถมเก็บงำความชื้น

ขมขื่นรอคราวหนาวสิ้น

รอฝนอีกครั้งหลั่งริน

ธรณินอุดมสมบูรณ์

            ชีวิตก็เป็นเช่นนี้

เกิดมีคงอยู่คู่สูญ

เจ็บปวดราวร้าวอาดูร

เสพสุขเกื้อกูลสลับกัน

 

สวัสดีท่านอาจารย์โสภณ Ico48 ขอบคุณพันครั้งก็ยังน้อยไปนะ สำหรับบทกลอนที่ลึกซึ้งด้วยถ้อยคำและสัมผัส และเข้ากับภาพในบันทึกนี้ ขอบคุณมากมาย

สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ..ยายธีเป็นโรคเบื่อหน้าตัวเอง..อิอิ..ละก็ตอนนี้ยังไม่มีใครช่วยเรื่องเทคนิค..คอม.."ตา"ทำไว้ให้ก่อนตาย..จนบัดนี้..ยายธีจึงเหลียวหน้ามาให้เห็นไม่ได้..เจ้าค่ะ....อ้ะๆๆ..(ตอนนี้ทำได้แค่นี้เอง..แค่หัดเขียน..)...หวังว่าจะหายสงสัยนะคะ...ยายธี

สวัสดีตอนบ่าย ๆ จ้ะ Ico48 ขอบคุณที่มาอธิบายให้หายข้องใจ ไม่สงสัยแล้วจ้ะ

@@@ฤดูกาลเปลี่ยนไปใบไม้ร่วง

คงเหมือนดวงชีวิตที่หลุดหาย

ใบไม้ผลิแต่คนเราชีพวางวาย

ดับสลายไปตามกาลไม่กลับคืน@@@



 

สวัสดีคุณ Ico48 อีกหนึ่งบทกลอนที่ไพเราะและมีความหมาย ขอบคุณยิ่ง

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท