วันนี้ หรือ วันไหน สำคัญกว่ากัน ?

รักให้เป็น ก็ไม่เป็นทุกข์ เพราะความโศก ย่อมเกิดแต่สิ่งที่รัก

ในเทศกาลแห่งความรัก  14 ก.พ. 54

เราปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เราจะไม่รับทราบข้อมูลที่น่าเป็นห่วงกับพฤติกรรมทางเพศของเยาวชนที่สื่อต่าง ๆ ชอบรายงานมาให้ทราบเป็นระยะ ๆ  แต่ก็ดูว่า..เค้าน่าทำเป็นกระแส แล้วก็หายไปเหมือนทุก ๆ ปี  หรือ ราคาดอกกุหลาบที่แพงหลายเท่าตัว จนน่าเบื่อ ฯ

ถามว่า...ความรักดีใหม ?  ทำไมบางคนถึงชอบหรือว่าเกรียจวันนี้ (14ก.พ.) โดยส่วนตัวแล้วความรัก...น่าจะทำให้ทุกคนเป็นมิตรกันมากขึ้น ตามแต่ประเภทของความรักไม่ว่าตนเองหรือส่วนรวม ก็ตาม..วันนี้ขอทำอะไรสนุก ๆ สักวันเถอะ (ถ้าคิดว่า...มันพิเศษ)

เอาเถอะ...หลายคน ก็หลายความคิด ยินดีรับรู้

ขอเกาะกระแสด้วยคนละกันว่า....มุมมองวันนี้ 14 ก.พ.54 

จะวันใหน ๆ ก็เวลา 24 ชม.เท่ากัน อายุที่เราได้นับกันนั้น คือ เวลาที่เสียไป

ทำไมชีวิตเรา ที่บอกว่าวันนี้ ..วันนั้น สำคัญ จะต้องแขวนไว้กับฎิทิน  

เช่น กำหนดให้บอกรักวันนี้...ทำบูญ-หรือ ทำกิจกรรมอื่นๆ

 เพียงเพราะเราสมมุติกันทั้งนั้นแหละ...ถ้าความจริงล่ะก้อ..อยากบอกรัก ก้อบอกได้ทุกวัน หรือ อยากทำบุญ(วันมาฆบูชา) ไปทำเถอะ ไม่ต้องถึงเทศกาล(1 ปี มีครั้งเดียว)หรอก

ไม่อยากทำอะไร ก็เป็นสิทธิ์ของเรา..อีกนั้นแหละ..

จะวันนี้ หรือ วันไหน ก็สำคัญเท่ากัน ไม่ต้องดีใจหรือเสียใจเกินไป ถ้าไม่ได้ทำหรือรับอะไรพิเศษในวันนี้ เพราะ...วันนี้กำลังจะผ่านไปเป็นวันพรุ่งนี้อีกแล้ว

วันนี้ คือ อนาคต...ของเมื่อวานนี่เอง 

ขอบอกตัวเองว่า...จงมุ่งหมั่นในหน้าที่ อย่ามัวใยดีกับคำสรรเสิญ หรือ นินทา

วันวานนี้ คงย้อนไม่ได้อีกแล้ว

[krugui]

ทุกอย่างในโลกล้วนเป็นสิ่งสมมุติ 

เพราะฉะนั้นเราต้องรู้เท่า่ทันมัน จึงจะใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุข

ถ้าตามกระแสมากไปก็เป็นทุกข์ ไม่ตามกระแสเลยใจก็ไม่เป็นสุข

พระพุทธองค์ถึงได้บอกให้เราเดินสายกลาง...

มีความสุขทุกวันนะคะ