จะว่าใครได้ล่ะ? (ขอถามหน่อย)

เมื่อหลายสัปดาห์ก่อนมีตารางเวรจะต้องสอนเด็กประถมที่เข้ามาอบรมจริยธรรมกับทางสำนักฯ  ทางเจ้าอาวาสท่านจึงมอบฉันทะให้เป็นพระวิทยากรในฐานการสวดมนต์ ซึ่งหมุนสลับสับเปลี่ยนกันไปตามวาระ  แต่ที่ถนัดคือเรื่องการเล่าเรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับความตาย และแง่มุมชีวิต ในเชิงของสังคมไทยและความเป็นไป ให้เด็กๆ ได้ทราบและเรียนรู้กัน..  

หลายชั่วโมงที่ได้สอนนักเรียนในหลายสถาบันที่เข้ามาในสำนักแห่งนี้.. จึงพอจะทราบเรื่องราวส่วนใหญ่ที่กำลังเกิดขึ้นกับเด็กนักเรียน.. เวลานักเรียนประถมศึกษาปีที่ 4 5 และ 6 สวดมนตร์ไม่ได้ ทำให้อาตมานึกถึงหนังสือเรียนวิชาภาษาไทยเล่มหนึ่ง ซึ่งในนั้นเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาด้วย เรื่อง "พ่อแม่รังแกฉัน".. ขึ้นมาในทันที

มีนักเรียนประถมศึกษาและมันธยมต้นจากหลายสถาบันที่สวดมนตร์ไม่เป็น  สวดมนตร์ไม่ถูกอักขระและสำเนียง.. ทำให้อาตมาคิดไปหลายแง่.. แต่เมื่อได้สอบถามครูผู้ติดตามมาได้รับคำตอบว่า "ทางผู้ใหญ่ท่านไม่ได้เน้นเรื่องการสวดมนตร์ในตอนเช้าค่ะ มีแต่เคารพธงชาติ และฟังข่าวคราวร่วมกันเท่านั้น"..

โดยส่วนใหญ่เป็นสถาบันการศึกษาชื่อดังของตัวเมืองใหญ่ ที่เข้ารับการอบรมจริยธรรม..  โรงเรียนบางแห่งซึ่งมีรูปแบบของศาสนาอื่นที่เข้ามาอบรมกับสำนักปฏิบัติธรรม ก็ยังสามารถสวดมนตร์ได้ถูกอักขระ งดงามในสำเนียง ซึ่งฟังแล้วต่างกันโดยสิ้นเชิง..

เด็กนักเรียนจากสถาบันที่กล่าวถึง ไม่ค่อยได้รับความใส่ใจจากครูปกครองที่นำมาสักเท่าไหร่ เหมือนกับว่ามาทำตามหน้าที่ ไม่มีกุศโลบายในการชักจูงเด็กให้ทำกิจกรรมตามฐานที่กำหนดไว้  ทิ้งภาระให้กับสามเณรซึ่งเป็นฝ่ายสวัสดิการของทางวัดไปเฉยๆ..

ซึ่งนับว่าเป็นงานหินมากในการนำเสนอเรื่องราวต่างๆ ในเชิงสารคดีทางพุทธให้เด็กได้มีอารมณ์ร่วมเกี่ยวกับกิจกรรมในวัด... บ่อยครั้งที่พระอาจารย์ผู้สอนต้องทำการบ้านอย่างหนักในการตั้งรับบรรดานักเรียนจากแต่ละสถาบัน... จากการสังเกตุการณ์เหมือกนับว่าทางสถาบันนั้นๆ ไม่ให้ความสำคัญในวิชาจริยธรรมกับชีวิตประจำวันเท่าที่ควร ซึ่งต่างกับบางสถาบันเช่นเดียวกัน แต่ในรูปแบบของการนับถือศาสนาอื่น ที่มีจริตงามและมีจริยธรรมในการเข้าสังคม  

ซึ่งก็ต้องย้อนกลับไปดูพ่อพิมพ์แม่พิมพ์ของแต่ละสถาบันว่าในปัจจุบันได้ทำหน้าที่ในการสอนหนังสือเป็นพิมพ์ชั้นดีชั้นเลิศ หรือเป็นแค่เพียงพ่อพิมพ์แม่พิมพ์แบบพลาสติก ที่หล่อหลอมความคิดและปลูกฝังสิ่งดีงามให้แก่เด็กไทยในสมัยใหม่ไม่สำเร็จ

วัฒนธรรมไทยเลยด่างและพร้อยไปหลายเรื่องราว ซึ่งไม่ได้รับการใส่ใจจากครอบครัวทางบ้านและครูอาจารย์สมัยใหม่..เกิดอะไรขึ้นหรือ?  (คิดกันเล่นๆ)

[วศิน ชูชาติ]

• สวัสดีครับ สู้ ๆ นะครับ
• นี่แหละครับคือปัญหาสังคมไทย ปัญหาข้างต้นอาจเกิดจากการที่สิ่งแวดล้อมไม่ได้ฝึกให้นักเรียน ดังที่ท่านได้กล่าวว่า "ไม่ค่อยได้รับความใส่ใจจากครูปกครองที่นำมาสักเท่าไหร่ เหมือนกับว่ามาทำตามหน้าที่ ไม่มีกุศโลบายในการชักจูงเด็กให้ทำกิจกรรมตามฐานที่กำหนดไว้  ทิ้งภาระให้กับสามเณรซึ่งเป็นฝ่ายสวัสดิการของทางวัดไปเฉยๆ."
• ปัจจุบันไม่ค่อยร่วมมือช่วยกันทำ มัวแต่แบ่งหน้าที่กัน แต่เรื่องบางเรื่องก็สมควรช่วยกันดูแล เพื่อความต่อเนื่องของพฤติกรรม ใช่ไหมครับ
• ขอบพระคุณสำหรับการนำเสนอสาเหตุของปัญหาในปัจจุบันครับ