บารมีนี้..เพื่อลูก

      ในยามเช้าของแต่ละวัน นอกเหนือจากวันพระแล้ว งานพิเศษในโอกาสสำคัญต่างๆ เท่านั้นที่พระจะไม่บิณฑบาตรโปรดญาติโยม  เส้นทางการบิณฑ์จะเดินโดยเฉลี่ยวันละชั่วโมงกว่า ระยะทางประมาณร่วม 3 กิโลเมตร ด้วยฝีก้าวที่คงที่ของท่านรองเจ้าอาวาส ทำให้สายการบิน (บิณฑบาตร) ริมบึงมีญาติโยมมารอใส่บาตรกันด้วยเวลาไม่นาน  เวลาที่แน่นอนในการรอลูกเรือ (พระร่วมสาย) และเวลาเริ่มจากหน้าประูตูวัด.. หากใครมาช้าก็ต้องกึ่งเดินกึ่งจ้ำให้ทันกับคณะ ไม่เช่นนั้นก็คงจะเป็นที่ตำหนิด้วยสายตากท่านพระอาจารย์

ในตอนขากลับ.. ชายวัยกลางคนกับจักรยานประจำวัน พร้อมลูกสาวตัวน้อย อายุประมาณสองขวบ จะขี่ออกมาจากหมู่บ้านใหญ่ยี่ห้อหนึ่ง แข่งความเร็วกับฝีเท้าของพระคุณเจ้า เพื่อดักให้ทันที่จะใส่บาตร... ความเอาใจใส่และรับผิดชอบต่อหน้าที่ของความเป็นชาวพุทธโดยสายเลือดของพ่อ และความบริสุทธิ์ใสซื่อของลูก ความตั้งใจในการถวายทานแด่ภิกษุสงฆ์ ความนอบน้อมในท่าที.. คุณพ่อค่อยๆ อุ้มลูกสาวด้วยแขนข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งมีถาดเล็กๆ กับขนมปังสำเร็จรูปห่ออย่างสวย.. นับให้พอดีกับสมณะ...

ด้วยผิวขาวของทั้งสองพ่อลูก จึงพลันสังเกตเห็นรอยแผลที่ขาพ่อของเด็ก เป็นรอยแผลเหมือนไฟลามทุ่ง นึกรันทดต่อชึวิตและความเป็นไป..  พ่อพยายามสอนลูกเรื่องการให้ทาน การสร้างบารมี และความพยายามในการถวาย รวมถึงของที่ปราณีต.. เมื่อพ่อไม่อยู่ หรือไม่ได้อยู่กับคุณพ่อ ลูก..สามารถทำเองได้โดยไม่เก้อเขิน..เป็นการสอนที่เยี่ยมยอดของพ่อ กุศโลบายที่ดีทีเดียว

มือน้อยๆ ของหนูน้อย กอดคอคุณพ่อ อีกข้างหนึ่งบรรจงหยิบขนมใส่ในบาตรด้วยความระมัดระวัง.. ความอ่อนโยนและความตั้งใจของสองพ่อลูก กับบรรยากาศยามเช้า พระหลายรูปน้อมรับบาตรด้วยความตั้งใจ  สองพ่อลูกนั่งลงยองๆ ที่พื้นและน้อมรับพรจากพระคุณเจ้าด้วยอาการสงบ..

ขอน้อมใจกล่าวคำพรให้กับโยม ด้วยความตั้งจิตมั่น.. จงรับพรนั้น..เพื่อเป็นบารมีสืบต่อไป..