-ปณิธิ ภูศรีเทศ-
(ภาพสีเทียนบนกระดาษเอสี่:ทุ่งนาบ้านกร่าง-ปณิธิ)
เอ๊ะ คนป่วย หายไข้ไวนะนี่
เอ๊ะ หรือมียาดีที่หาหมอ
เอ๊ะ หรือหาย เพราะชุดขาว ขณะรอ
เอ๊ะ เราก็ขอ คาดเดา คิดเอาเอง
สวัสดีค่ะอาจารย์
เป็นบทกวีที่เพราะมากค่ะ ขอแจมด้วยคนค่ะ
หรือเราอาจ คิดแทน คนอื่น ตาลยืน โดดเดี่ยวนั้น อาจดูหมอง
ตาลคู่ ดูพร้อมกว่า ตามตามอง แต่ทั้งสอง ยากคาดเดา เขารู้เอง
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
เห็นตาลเดี่ยว...
อาจไม่เปลี่ยวเหงา
มีเพื่อนอย่างตาลคู่ ทุ่งนา และฟ้าเงา
ดูซิเจ้า... เป็นตาลโตนด .... แสนโดดเด่น
ยืนอย่างทรนง
มั่นคง สง่างาม ทุกยามเห็น
ยิ่งขอบฟ้าลาลับกับยามเย็น
ตาลเจ้าเด่นเหนือใครในทุ่งทอง
สวัสดีค่ะ.. กลับมาชมงานที่มีคุณค่า
ทั้งภาษาและเส้นสี
ขอมองอีกมุมหนึ่งนะคะ
*** ตาลอีกต้น ยืนเปล่า กับเงาตน
ช้ำเพราะโดนสบประมาทว่าขาดเพื่อน
ทนเปลี่ยวเหงาเดียวดายหลายปีเดือน
ความหวังยังคงลางเลือนเหมือนเงาเดิม.
เห็นตาลเดี่ยวเหมือนคนที่ไร้คู่
ใครจะรู้ว่าเขาสุขกว่าเป็นไหนไหน
ไม่ต้องมีพันธะเกะกะรำคาญใจ
จะไปไหนมาไหนแสนง่ายสบายจัง
ส่วนตาลคู่มองดูคล้ายคู่รัก
ได้ประจักษ์ทั้งสุขทุกข์ปนบ้าง
แต่ก็ดีที่มีคู่คิดร่วมเดินทาง
คิดแล้วดีคนละอย่างแล้วแต่ใจ