“ด้วยไม่รู้จักกาลเบื้องหน้า”

 

“ด้วยไม่รู้จักกาลเบื้องหน้า”
จงอย่ารังเกียจความตาย ไม่มีใครเกิดแล้วไม่ตาย
แท้ที่จริง ความตาย คือ การเปลี่ยนฐานะใหม่
จงทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
เวลาตายจะได้ไม่อายนกกา
      ปางน้อยสำเหนียกรู้      เรียนคุณ
ครั้นใหญ่ย่อมหาทุน           ทรัพย์ไว้
เมื่อกลางแก่แสวงบุญ          ธรรมชอบ
ยามหง่อมทำใดได้             แต่ล้วนอนิจจังฯ