สู้


เธอช่างแน่ กว่าใคร...อีกหลายคน

  1. เหมือนเห็นเธอ เมื่อวันวาน ไม่นานนัก   เธอยังกวัก มือเรียกหา ว่าช่วยหน่อย

อยู่โดดเดียว กลางทุ่งนา ตั้งตาคอย           รอฝนย้อย หยาดหยด รดชุ่มดิน

  2. ตอนนั้นเธอ เหี่ยวแห้ง เพราะแล้งเหลือ เธอคงเชื่อ ว่าฉันโฉด ใจโหดหิน

ร้องให้ช่วย กลับนิ่งไว้ เหมือนไม่ยิน           เกือบจะสิ้น ใจตาย ไร้คนแล

  3. วันนี้ฉัน กลับมา เธอกล้าแกร่ง            กลางทุ่งแล้ง เธอสู้ได้ ไม่แยแส

เป็นไม้ยืน ยิ่งใหญ่ ไม่ยอมแพ้                  เธอช่างแน่ กว่าใคร...อีกหลายคน

-ปณิธิ ภูศรีเทศ-

(ภาพสีไม้:ต้นไม้ข้างทาง อ.วัดโบสถ์ พิษณุโลก-ปณิธิ)

หมายเลขบันทึก: 419093เขียนเมื่อ 8 มกราคม 2011 22:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 17:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

สวัสดีค่ะอาจารย์...มาเยี่ยมกันตอนใกล้ดึก

*** อ่านบันทึกนี้แล้ว คิดถึงดอกไม้ในป่าแดด (เฟื่องฟ้า) ที่ไม่เคยเหี่ยวเฉาต่อให้ร้อนและแล้งแค่ไหน

 *** ช่างทนแล้งทนฝน...หนอเฟื่องฟ้า เหมือนดอกหญ้า...ที่ไม่เคยสิ้นสูญ ให้ร้อนแล้งอย่างไร...ยังเพิ่มพูล แพร่ไปไพบูลย์...ทั้งปฐพี ไม่ต้องการน้ำเลี้ยง....มากมาย ทนต่อฤดูกาลหลากหลาย...ได้ทุกที่ ตามซอกหินภูผา....ไม่ใยดิน พร้อมจะมีชีพอยู่...อย่างสู้ทน

*** ลองๆแต่ง..ให้เข้าบรรยากาศกับบันทึกของอาจารย์ค่ะ....แม้จะถูกอะไรต่อมิอะไรพาไปบ้างก็ต้องขออภัยนะคะ...จริงๆแล้วไม่ถนัดเลยค่ะ เรียนพื้นฐานทางคณิต-วิทย์...แต่โชคชะตาพลิกผันให้ไปเรียนศิลป์..ตอนอยู่มหาวิทยาลัย...ทำได้ไม่ดีแต่มีใจรักแน่นอนค่ะ

 

ชอบจังเล้ยค่ะ เพราะเหมือนกับมันมีอะไรลึกๆ แล้วก็สอนให้เข้มแข็ง

งดงาม เติมพลังใจ  สู้ต่อไปด้วย ใจทรนง ขอบคุณค่ะ :)

ฉันคนหนึ่งเคยเป็นเช่นภาพนี้

ทุกนาทีแล้งร้อนจนอ่อนไหว

ร้องเรียกหา ความหวัง กำลังใจ

ผลที่ได้ คือเหยียบย่ำ ช้ำทวี

จึงมิหวังกำลังใจจากใครเขา

ตัวของเราเติมพลังใจให้เต็มที่

ให้กำลังใจตัวเอง เก่ง  กล้า ท้าความดี

มาวันนี้จึงผงาดมิขลาดใคร

ทรนงเยี่ยงสตรีมีลูกติด

สองชีวิตฟูมฟักคือหลักใหญ่

ไม่รวย ไม่สวย ไม่เริ่ด  ไม่เชิ่ด ไม่หยิ่ง ไม่วิ่งหาใคร

คำตอบใช่ "ฉันช่างแน่  กว่าใคร อีกหลายคน"

อ่านบทประพันธ์ของอาจารย์แล้ว เกิดพลังใจอย่างมากค่ะ

ต้องให้กำลังใจตัวเองซะหน่อย  ***ขอบพระคุณค่ะ***

@@@เธอยืนหยัดอยู่ได้ด้วยใจสู้

เพราะว่ารู้ต้องทนแกร่งจึงอยู่ได้

ความอดทนเท่านั้นที่พ้นภัย

แล้วไฉนเราเป็นคนไม่ทนเลย@@@


สู้...เฝ้า  ดูนิ่งภายในที่ใจนั้น

สู้...ฝ่า  ฟันกับกิเลสอันหนาแน่น

สู้...ฝืน  ยืนหยัดทนทุกข์อันสุดแสน

สู้...ฝัน  พบแดนสงบสุขร่มเย็น........

  • ขอบคุณทุกท่านเลยครับที่ให้กำลังใจกันและกัน "ครูกิติยา เตชะวรรณวุฒิ" "คุณFasai""คุณpoo" "คุณ อิงจันทร์" "คุณครู krugui Chutima" "คุณ✿อุ้มบุญ✿ " ปณิธิ ภูศรีเทศ

*** ขอบคุณมากค่ะอาจารย์

 *** ภาพสวยที่ส่งไป...สวย...( ไม่เบื่อแน่นอนค่ะ)

 ***และขออนุญาตแก้ไขที่พิมพ์ผิดด้วยนะคะ

*** ช่างทนแล้งทนฝน...หนอเฟื่องฟ้า

 เหมือนดอกหญ้า...ที่ไม่เคยสิ้นสูญ

ให้ร้อนแล้งอย่างไร...ยังเพิ่มพูล

แพร่ไปไพบูลย์...ทั้งปฐพี

ไม่ต้องการน้ำเลี้ยง....มากมาย

ทนต่อฤดูกาลหลากหลาย...ได้ทุกที่

ตามซอกหินภูผา....ไม่ใยดี

 พร้อมจะมีชีพอยู่...อย่างสู้ทน.

  • ขอบคุณเช่นกันครับ "ครูกิติยา เตชะวรรณวุฒิ"
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท