เจริญในธรรม..แม่ลูกร่วมทำบุญตักบาตรเนื่องในวันขึ้นปีใหม่ ๒๕๕๔ ณ เสถียรธรรมสถาน

 

เช้าตรู่วันเสาร์ที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๔ ดิฉันและลูกชายหิ้วตระกร้าหวายใบใหญ่

ใส่ข้าวสาร อาหารแห้งและผลไม้เต็มตระกร้า ออกเดินทางจากบ้านที่จังหวัดนนทบุรี

ไปยังเสถียรธรรมสถาน ซอยวัชรพล รามอินทรา ด้วยรถแท๊กซี่

อากาศยามเช้าอันสดใส  ลมหนาวพัดต้องผิวหน้า ผิวกาย พอให้รู้สึกเหนาวเย็นบ้าง 

ถนนหนทางโล่ง รถราวิ่งเพียงน้อยคัน จึงใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ถึงที่หมาย

ต่างจากวันปกติลิบลับ

..

ดิฉันพาลูกชายมาที่สถานปฏิบัติธรรมแห่งนี้ตั้งแต่ปี ๒๕๔๖ ตอนนั้นลูกอายุประมาณ

๒ ขวบกว่า มีแรงบันดาลใจให้ไปถึงที่นั่นจากรายการโทรทัศน์ “นี่แหละชีวิต” ซึ่งดิฉัน

ได้เฝ้าติดตามดูอยู่หลายตอน รู้สึกประทับใจในคำสอนของท่านแม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต

จึงได้ปรึกษาคุณพ่อ คุณแม่ว่าดิฉันอยากพาลูกไปเสถียรธรรมสถานสักครั้งหนึ่ง ทั้งสอง

ท่านก็เห็นดีด้วย

แต่คุณแม่ชราภาพและสุขภาพไม่ดี ท่านจึงมิได้เดินทางไปกับดิฉันและลูกชาย มีเพียง

คุณพ่อที่ยังแข็งแรง จึงเดินทางไปเป็นเพื่อน ในการไปเยี่ยมชมสวนธรรมแห่งนี้ในครั้งแรก

..

ครั้งแรกที่ได้มาเห็นสวนธรรมแห่งนี้ ดิฉันรู้สึกประทับใจมาก เช่นเดียวกับลูกชายที่ตื่นตา

ตื่นใจกับต้นไม้นานาพันธุ์ และสนามหญ้าเขียวกว้าง บริเวณรอบๆ ต้นโพธิ์ใหญ่ที่เรียกว่า

“ลานโพธิ์” ดิฉันได้ฟังธรรมเทศนาจากท่านแม่ชีในช่วงเช้าวันอาทิตย์นั้น ที่ธรรมศาลา

ไปพร้อมๆกับดูแลลูกซึ่งยังเล็ก สลับกับคุณพ่อที่มาเป็นเพื่อน

..

หลังจากวันนั้น ดิฉันก็กลับไปที่เสถียรธรรมสถานพร้อมลูกชายในวันอาทิตย์อีก  เพราะ

รู้สึกสงบ สบายใจจากภาระการงาน และการเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ต้องดูแลลูกคนเดียว

ตั้งแต่สามีเสียชีวิต เมื่อลูกอายุเพียง ๓ เดือน

ยิ่งไปกว่านั้น คุณแม่หรือคุณยายของลูก ก็มาจากไปด้วยโรคภัย ทำให้ดิฉันมีความทุกข์

จากการสูญเสียบุพการีผู้ที่เป็นที่รักยิ่งในชีวิต ห่างจากการเสียชีวิตของสามีเพียง ๒ ปี

ดิฉันจึงพาลูกมานั่งฟังธรรม สงบจิตใจที่นั่น ส่วนลูกก็จะวิ่งเล่น เล่นน้ำบ้าง เป็นที่สนุก-

สนาน เบิกบานใจ เพราะอยู่ในแวดล้อมของธรรมชาติอันร่มรื่น

ถัดมาอีก ๔ ปี คุณพ่อผู้ซึ่งเป็นบุพการีที่รักยิ่งในชีวิตอีกท่าน ก็มาจากไปอีก..เหลือเพียง

ดิฉันคนเดียวจริงๆที่เลี้ยงลูก เพราะน้องชายก็แยกครอบครัวไป ดิฉันรู้สึกเสมือนว่า

เหลือเพียงเสถียรธรรมสถานเพียงที่เดียว ที่เป็นที่พึ่งพิงทางใจ..

..

ถ้าจำไม่ผิด ในราวปี ๒๕๔๗ ท่านแม่ชีได้ก่อตั้ง “โครงการโรงเรียนพ่อแม่” มีกิจกรรม

ศิลปะเช่น ระบายสีผ้าบาติก ทำเทียนเจล ปั้นผลไม้จิ๋ว และอื่นๆ ให้เด็กๆที่มาร่วม

โครงการได้ภาวนากับการทำกิจกรรมดีๆ เหล่านี้

ส่วนคุณพ่อคุณแม่ของลูกๆ ก็ได้เรียนรู้จากการสังเกตุลูกๆ ได้ฟังคำสอนของท่าน

มีวิทยากรที่มาให้ความรู้เรื่องการเลี้ยงลูก ทั้งคุณหมอ นักจิตวิทยา ผู้ทรงคุณวุฒิฯ

และมีการจัดกลุ่มย่อยทำกิจกรรม แลกเปลี่ยนความคิดเห็น  ขอคำแนะนำวิทยากร

ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการนำมาปรับใช้ เลี้ยงดูลูกในแต่ละบ้าน

..

จนถึงปัจจุบัน”โครงการโรงเรียนพ่อแม่” จัดทุกวันอาทิตย์ที่ ๓ ของทุกเดือน

ดิฉันจึงพาลูกชายไปที่นั่นอย่างน้อยเดือนละครั้ง  และทุกวันพระใหญ่ วันพ่อ วันแม่

วันขึ้นปีใหม่ ดิฉันก็จะพาลูกชายไปตักบาตรที่เสถียรธรรมสถานเป็นประจำ

รวมทั้งค่ายอริยะ งานบุญ งานคอนเสิร์ต ดิฉันก็มักจะพาลูกไปอยู่เสมอ

จนเป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตาของคนในชุมชนดี

 

…

ปีใหม่ ๒๕๕๔ นี้ นับเป็นปีที่แปดแล้ว ที่ดิฉันและลูกเข้ามาฟังธรรม

และร่วมกิจกรรมของสวนธรรมแห่งนี้

ดิฉันรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณของท่านแม่ชี ที่ได้ให้คำสอนทางธรรมที่เป็นข้อคิด

ในการใช้ชีวิตและเลี้ยงลูกตามลำพัง

รู้สึกขอบคุณชุมชนเสถียรธรรมสถานและสถานที่คือสวนธรรมที่เป็นเสมือนบ้าน

หลังที่สองของดิฉันและลูก เป็นเหมือนที่พึ่งทางใจ เมื่อมีทุกข์ มีอุปสรรคในชีวิต 

ทั้งเรื่องการเลี้ยงลูก การทำงานและอื่นๆ

..

แม้จะล้มลุกคลุกคลาน ผิดบ้างถูกบ้าง แต่ดิฉันก็ได้พาลูกผ่านมรสุมชีวิตมาจนถึงวันนี้

..วันที่ลูกชายเติบโตครบ ๑๐ ปี เป็นเพื่อนข้างกายแม่ในเกือบทุกยาม..และทุกๆที่..

ด้วยระลึกถึงคำสอนของท่านแม่ชีที่ว่า “ถ้าโลกอยากจะให้เด็กปลอดภัย ก็ต้องทำให้  

‘หัวใจของผู้หญิง’ เป็น ‘หัวใจแม่...หัวใจโพธิสัตว์’

 

 ..ลมหายใจเข้า..

..ลมหายใจออก..

..ดั่งดอกไม้บาน..

..ภูผาใหญ่กว้าง..

..ดั่งสายน้ำฉ่ำเย็น..

..ดังนภาอากาศ..

..อันบางเบา..

[นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)]

อนุโมทนางานบุญดีดีในปีใหม่ด้วยครับ

[กุลมาตา]

ค.ห.๑ ขอบพระคุณคุณครูหยุยมากค่ะ นำบุญมาฝากนะคะ

[krugui]

ชื่นชมกับความอดทนและความพยายามที่จะชักจูงให้ลูกเป็นผ้าขาวตลอดไป

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

[คนบ้านไกล]

• สวัสดีปีใหม่ครับอาจารย์,
• สาธุอนุโมทนาด้วยครับ
• เคยพาลูกสาวสามคนไปปฎิบัติธรรมที่เสถียรธรรมสถานอยู่สองคืนสามวัน เมื่อประมาณสามสีปีที่แล้ว
• ได้มีวาสนาสนทนาธรรมกับคุณแม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต ด้วยครับ
• คุณแม่ชีให้แม่ชีกล้วยดูแลลูกสาว รู้สึกลูกสาวประทับใจมาก
• สถานที่สงบ และงดงามมาก แม้ว่าจะอยู่กลางเมืองหลวง
• เสียดายอยู่อย่างเดียว ตอนพาลูกสาวไปนั้น เป็นวันธรรมดา คนที่ไปร่วมกิจกรรมกลับกันหมดแล้ว แม่ชีกล้วยเลยต้องเป็นภาระต้องคอยดูแลเป็นพิเศษ
• ขอบพระคุณ คุณแม่ชีศันสนีย์ และแม่ชีกล้วยมากครับ
• ธรรมรักษาครับ
  

[นาย ธนา นนทพุทธ]

สวัสดีครับ  ขอชื่นชมในความโชคดีที่ท่านได้มีโอกาสพบแหล่งเรียนรู้ที่ช่วยยกระดับจิตวิญญานให้สูงที่มีพลังสนับสนุนให้เกิดความสุขทั้งครอบครัว  ขอบคุณที่แบ่งปันครับ

[กุลมาตา]

krugui Chutimaค.ห.๒.ขอบพระคุณมากค่ะ

เป็นเพียงแม่ธรรมดาที่ยังต้องแก้ไขตัวเองต่อไป

ในงานเลี้ยงลูกหนึ่งคนนี้ ให้ได้ซึมซับธรรมะบ้าง

ไม่ทราบว่าจะเป็นผ้าขาวได้แค่ไหนค่ะ..สุดแล้วแต่

กุศลกรรมของลูก

..

ดิฉันเองก็ชื่นชมพ่อแม่ครอบครัวที่เสียสละเพื่อลูก

ทั้งที่พบที่เสถียรธรรมฯและที่อื่นๆด้วยค่ะ

[กุลมาตา]

คนบ้านไกล ค.ห.๓ ขอบพระคุณมากค่ะ

ยินดีมากที่ได้พบครอบครัวธรรมที่เคยไปปฏิบัติธรรมที่นั่น

สาเหตุสำคัญที่ทำให้ไปได้บ่อย นอกจากความศรัทธาในตัวท่านแม่ชี

ก็คือ..อยู่ใจกลางเมืองนั่นล่ะค่ะ

ดิฉันขับรถไม่ได้ ลำบากมากในการพาลูกไปวัดปฏิบัติไกลๆ

จะไปวัดอื่นๆ ต้องอาศัยญาติธรรมค่ะ เลยได้ไปนานๆครั้ง

เช่น พาลูกไปวัด "ปัญญานันทาราม" ที่คลองหก ก็แค่ครั้งเดียว

น้องชายกับแฟนเขาขับรถไปให้

น้องๆ จัดงานบุญววัดแถวอ่างทอง อยุธยา บอกบุญมาก็ได้ไปครั้งหนึ่งแบบนี้ล่ะค่ะ

[กุลมาตา]

นาย ธนา นนทพุทธ ค.ห.๔

ขอบพระคุณมากค่ะที่มาร่วมแสดงความคิดเห็น

เสถียรธรรมสถานเป็นแหล่งเรียนรู้ของพุทธศาสนิกชน

พ่อแม่ เด็ก แห่งหนึ่ง มีโครงการ กิจกรรมที่น่าสนใจ

ดิฉันโชคดีที่ไปแล้ว ชอบ ที่สำคัญลูกชายชอบด้วยค่ะ

เหมือนเป็นวัดประจำบ้านของเรา-แม่ลูก ไปมาสะดวกด้วย

[มนัสดา]

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

[กุลมาตา]

คุณยายค.ห.๕

ขอบคุณมากค่ะสำหรับส.ค.ส.และคำอวยพร

คุณยายสวยจังเลยค่ะ

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะ

[กุลมาตา]

คุณยาย ค.ห.๖

ขอบคุณอีกครั้งค่ะคุณยาย

ภาพกุหลาบสวยเหมือนใครหนอ..อิอิ

[คนบ้านไกล]

• 
• ดีใจที่ได้รู้จักครับ
• พวกเราติดต่อและช่วยเหลือกันเสมอ
• เชิญอ่าน  ข้อคิดสกิดกัน และ โชคดีที่ได้พบกัลยาณมิตร
• เป็นเรื่องราวของ ศิษย์พี่ ศิษย์น้อง ที่คอยช่วยเหลือ และตักเตือนกัน
• ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เจอกันมานานกว่ายี่สิบสามสิบกว่าปี
• อยู่กันคนละขั่วโลก
• เจอกันในช่วงเวลาสั้นๆในมหาวิทยาลัย ก็นับว่าเป็นวาสนาครับ 

[กุลมาตา]

คุณคนบ้านไกลค.ห.๗

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ

ดิฉันห่างเพื่อนสมัยเรียนธรรมศาสตร์ค่ะ

เพราะเขาทำอาชีพอื่นกัน

กลับเจอพวกอักษรฯจุฬาฯเยอะเพราะเป็นอจ.กัน

แต่มั่นใจว่าถ้าติดต่อกัน เจอกัน ก็คงเหมือนเดิม

คุณแม่ดิฉันก็เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญค่ะ

ท่านเคยบวชชีตั้งแต่สมัยสาวๆค่ะ

ปู่อาลูกก็เป็นคนอเมริกัน อยู่รัฐMaineค่ะ

ติดต่อกันทางเมล์ ยังไม่ได้เจอกันเลยค่ะ

[ลีลาวันทน์อนะวัชพงษ์]

จะหาซ้ือcd ประเภท  ภูผาใหญ่กว้าง ได้ที่ไหนคะใครทราบรบกวนตอบให้ทราบด้วยค่ะ. ขอบคุณค่ะ