ไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งของกระแสความเกลียดชังในสังคม - ข้อคิดจากอุบัติเหตุ ๘ ศพบนโทลเวย์


"ทั้งอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นและทั้งเสียงประนามในอินเทอร์เน็ต ได้สร้างความเจ็บปวดทางจิตใจให้เธอไม่น้อย"

ก่อนวันสิ้นปี ๕๓ มีข่าวอุบัติเหตุบนทางยกระดับแถว ม.เกษตร บางเขน รถตู้โดยสารคันหนึ่งถูกรถเก๋งที่ขับตามหลังมาเฉี่ยวชนจนเสียหลักไปชนเข้ากับผนังทางยกระดับ ผู้โดยสารในรถตู้ประจำทางเป็นอาจารย์และนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยรังสิต และนักวิจัยจากสำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ๘ คน รวมทั้งคนขับ และมาเสียชีวิตเพิ่มอีกคนเมื่อวันสิ้นปี ผมกับภรรยาดูข่าวโทรทัศน์แล้วรู้สึกสลดใจ และเสียใจกับญาติผู้เสียชีวิต

ตามข่าวบอกว่า คนที่ขับรถเก๋งเป็นเยาวชนอายุ ๑๖ ขวบ ยังไม่มีใบขับขี่ โชคดีที่เธอบาดเจ็บไม่สาหัส สามารถโทรศัพท์ถึงผู้ปกครองและบริษัทประกันได้

ผมเพิ่งมีประสบการณ์ในทำนองเดียวกันนี้เมื่อ ๓ เดือนมานี้เอง น้องสาวแท้ๆ คนรองจากผม เป็นครูอยู่ต่างจังหวัด ขับมอเตอร์ไซค์กลับจากโรงเรียน ถูกมอเตอร์ไซค์ที่ขับตามหลังมาเฉี่ยวชนจากด้านหลัง รถเธอล้มลง ศีรษะเธอฟาดกับพื้นถนน และเสียชีวิต ผู้ที่ขับมาเฉี่ยวนั้นเป็นนักเรียนชั้นมัธยมอายุเพียงสิบกว่าขวบ ยังไม่มีใบขับขี่ ครอบครัวของเราเสียใจมากกับการสูญเสียที่เกิดขึ้น

ผมชื่นชมจิตใจที่ให้อภัยของครอบครัวน้องสาวผม แม้ว่าครอบครัวเธอจะสูญเสียกำลังหลักของครอบครัวไป ทุกคนเสียใจอยู่ระยะหนึ่งแต่ในที่สุดก็สามารถตั้งหลักได้ ชีวิตของสมาชิกครอบครัวเธอที่ยังอยู่ก็ต้องจับมือกันก้าวเดินต่อไป

สามีของน้องสาวผมรวมทั้งลูกๆ ของเธอ (ที่ยังเรียนอยู่) และพี่น้องทุกคน รวมทั้งแม่ของเรา ไม่ติดใจเอาความกับเยาวชนคนนั้น รวมทั้งไม่เรียกร้องอะไร แต่ครอบครัวของเด็กคนนั้นซึ่งไม่ได้ร่ำรวยอะไร ได้ตัดสินใจมอบเงินเก็บที่ครอบครัวเขามีอยู่ให้ครอบครัวของน้องสาวผมจำนวนหนึ่ง   ผมเองได้แสดงความเป็นห่วงด้วยว่า ครอบครัวนั้นจะเยียวยาจิตใจของเด็กคนนั้นอย่างไร เพราะเขายังต้องดำเนินชีวิตต่อไปอีกนาน พวกเราเข้าใจดีว่าเหตุการณ์นี้คงเป็นประสบการณ์ที่เขาจะไม่ลืมเลยตลอดชีวิต ผมไม่ได้ยินเสียงประนามเด็กคนนั้นเลยจากประชาชนในตำบลที่มาร่วมงานศพ

ต่างกับเหตุการณ์อุบัติเหตุบนทางยกระดับครั้งนี้ ที่เยาวชนคนขับรถเก๋งคันนั้นถูกประนามโดยคนจำนวนมากในชุมชนออนไลน์ต่างๆ รวมทั้งในอีเมล์ที่ส่งต่อๆ กัน ซึ่งผมก็ได้รับ มีทั้งรูปถ่ายของเธอทั้งที่เกี่ยวข้องและที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ รวมทั้งประวัติต่างๆ ซึ่งผมก็ไม่ทราบว่าจริงหรือไม่เพียงไร  แต่ผมไม่ส่งต่ออีเมล์ประเภทนี้แน่นอน เพราะผมไม่นิยมการตำหนิหรือประนามทุกรูปแบบ ผมไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างกระแสความเกลียดชังกันในสังคม ผมชื่นชมผู้มีเมตตา กรุณา และอุเบกขา

ไม่ว่าผลทางคดีที่ตามมาเกี่ยวกับเธอจะเป็นเช่นไร จะได้รับโทษหรือไม่ เพียงไร  ผมก็รู้สึกเห็นใจเธอในฐานะเยาวชนคนหนึ่งที่ชีวิตยังจะต้องก้าวเดินต่อไปอีกนาน ผมเชื่อว่า ทั้งอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นและทั้งเสียงประนามในอินเทอร์เน็ต ได้สร้างความเจ็บปวดทางจิตใจให้เธอไม่น้อยเช่นกัน และผมก็ชื่นชมครอบครัวของเธอที่ร่วมแสดงความเสียใจต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น รวมทั้งบอกว่าคดีจะเป็นอย่างไรก็ยินดีให้เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องดำเนินการไปตามกฎหมายบ้านเมือง รวมทั้งวันนี้ที่คิดเขียนบันทึกนี้ก็เพราะได้อ่านข่าวที่เธอให้สัมภาษณ์รายการโทรทัศน์ว่าเธอเองก็เสียใจมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ผมขอแสดงความเสียใจ เห็นใจ และอยากให้กำลังใจกับทั้งฝ่ายครอบครัวของผู้ตาย บาดเจ็บ และทั้งเยาวชนคนนั้นรวมทั้งครอบครัวของเธอครับ.

สุรเชษฐ เวชชพิทักษ์
๑ ม.ค.๕๔

หมายเลขบันทึก: 417652เขียนเมื่อ 1 มกราคม 2011 22:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 11:01 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

ครับ..นับว่าเป็นเรื่องเศร้าต้อนรับปีใหม่เลยทีเดียว...ก็หวังว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะเป็นอุทาหรณ์ให้กับผู้ที่ใช้รถใช้ถนนอย่างเราๆท่านๆได้นำมาคิดและตั้งอยู่บนความไม่ประมาท

สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์

เป็นเรื่องเศร้าสะเทือนใจส่งท้ายปีเก่าจริงๆค่ะ ชีวิตคนเราช่างแสนสั้น หวังให้เหตุการณ์คลี่คลายไปด้วยดี และเป็นอุทาหรณ์ให้เราไม่ประมาทกับชีวิต

ขอบพระคุณเรื่องราวมุมมองดีๆที่มีแบ่งปัน ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยฯ ดลบันดาลให้ท่านอาจารย์และครอบครัว มีความสุข สุขภาพแข็งแรง สมหวังดั่งใจปรารถนาค่ะ

 

สวัสดีปีใหม่ครับอาจารย์

อนิจจัง ทุขขัง อนัตตา เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง ความโศกเศร้า เสียใจย่อมเกิดขึ้นได้กับทุกชีวิต อภัยทาน

คือการให้ทานที่คนไทยควรจะมีให้ซึ่งกันและกัน

กริษณ์ ชุนนะวรรณ์

ก็ต้องขอแสดงความเสียใจกับอาจารย์เป็นอย่างสูงที่สูญเสียน้องสาวอันเป็นที่รักต้องจากไปในเวลาอันไม่ควร

สาเหตุก็เกิดจากการที่ทุกคนไม่เคารพกฏหมายจราจรที่ห้ามเด็กอายุไม่ครบ 18 ปีขับขี่รถยนต์และรถจักรยานยนต์นั่นเอง

ซึ่งก็เห็นตำรวจจราปล่อยให้เด็กตัวเล็กขับขี่รถเครื่องกันทั่วไปหมด แม้ที่จังหวัดพืษณุโลกก็เห็นกันบ่อยๆ

นับว่าเป็นอันตรายมากๆ ที่ผู้ปกครองก็ดี ตำรวจจราจรก็ดีปล่อยให้เด็กที่ยังไม่มีวุฒิภาวะเพียงพอออกมาขับขี่ยวดยาน

บนท้องถนนอันตรายมาก ถ้าทุกคนเคารพกฏจราจร ผมเชื่อว่าเหตุการต่างๆเหล่านี้คงไม่เกิดขึ้นแน่นอน

และผมขอแสดงความเสียใจกับครอบครับของน้องสาวอาจารย์อีกครั้ง ครับ

สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์

แจ๋มได้ดูข่าว ดูเน็ต เรื่องนี้อยู่เหมือนกัน รู้สึกเสียใจกับครอบครัวผู้เสียชีวิตอย่างมาก

สลดใจทุกครั้งที่ได้เห็นข่าวการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุบนท้องถนนรายใหญ่ๆ สองสามครั้งที่ผ่านมา

จนแทบไม่กล้าเดินทางไปไหนไกลๆ เลยค่ะ

แต่ก็ไม่เคยคิดปักใจเชื่อเรื่องราวที่ประณามเยาวชนที่คนขับรถเก๋งทางอินเตอร์เน็ต

เพราะรู้ว่าเรื่องราวบนอินเตอร์เน็ต มีทั้งจริงและเท็จ ต้องใช้วิจารณญาณพอสมควร

สวัสดีปีใหม่ และขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านและแสดงความคิดเห็นครับ

สวัสดีปีใหม่ ครับอาจรย์

         รับทราบเรื่องนี้แล้ว ผมนึกถึงโครงที่เคยเขียนไว้กับเพื่อนตอนเรียนอยู่วิทยาลัยครูจันทรเกษม 2520จึงนำมาลำรึกอีกครั้ง ครับ

          ลางคนทนทุกข์ไร้     ใครเห็น

      บากบั่นแสนลำคาญ       อกไหม้

      ลางคนชั่วร้อนเย็น          อึงโอด

      มีแต่คนปรอบให้            ว่าโอ้  สงสาร

ด.ต.ไพฑูรย์  ทะวะลัย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท