ใจคิด
เวลาสองทุ่มเด็กๆออกไปสูบบุหรี่อีกตามเคย ...พวกเขาคงเหนื่อย หนักกับการยกของ ก็ให้เวลาพักคลายเครียดบ้าง...
แต่อีกใจหนึ่งคิด ...แต่เอ๊ะ พวกเขาเอาเปรียบบริษัทหรือเปล่า ออกไปนานนะ ...ต้องตักเตือนสิ
...ก็เคยเตือนแล้วไง พูดออกบ่อย พวกเขาก็ไม่เลิกพฤติกรรมนี้...
...ก็พวกเขาต้องออกแรงนี่ เราเองได้แต่เอางานให้ทำ และตามด่วน เร่งพวกเขา
เวลาสองทุ่มครึ่งพวกเขากลับมา ทำงานต่อ
เวลาสามทุ่มพวกเขาหายไปอีกแล้ว
...นั่นไง เอาเปรียบชัดๆ..กลับมายังไม่ทันไร หนีกลับบ้านแล้ว
พวกเขาไปกันจริงๆ
ทำไงดี...
หาใครทำต่อก็ไม่ได้ ไม่เร่งด่วนนี่ ...
ทำเองสิ...ลงมือทำ ยกกล่องสินค้าลงตามบิล กล่องละประมาณเก้ากิโลกรัม
หนักน่ะสิ...ลาออกหางานอื่นเถอะ ทำไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น...เหมือนโดดเดี่ยว คนเดียว
หางานที่มีเวลามากกว่านี้สิ งานอิสระๆที่ไม่ต้องง้อใคร...
เอาน้า ...พวกเขาคงเหนื่อยมากวันนี้ ก็ลองทำแล้วเหนื่อยไหมล่ะ
เหนื่อย...
ผมทำต่อคนเดียวจนงานเสร็จ...
.......
มีคนอยากมาช่วยแต่มีงานที่สำคัญกว่า ไม่เป็นไร แค่เขาคิดอยากมาช่วยก็ดีใจแล้ว
เวลาสี่ทุ่ม ผมเลิกงาน เดินออกจากบริษัทด้วย ความคิดที่แย้งกันไปมาตลอดเวลา
........
มันจบแล้ววันนี้ พรุ่งนี้ก็เกิดอีก
เกิดดับๆ เป็นธรรมดา
........
ความเห็น (2)
สวัสดีปีใหม่ค่ะ สุข สดชื่น สดใส ตลอดปีนะคะ
ขอบคุณครับ คุณปริม
สุข สดชื่น สดใส ตลอดปีเช่นกัน
และขออวยพรให้ กัลยาณมิตรทุกท่าน มีความสุขตลอดปี 2554 และ ตลอดไป