สะพานไม้เอนกายเหนือสายน้ำเชี่ยวอิงขุนเขา
เชื่อมบรรจบย่างก้าวแรกและจุดหมาย
ความงามแห่งจุดหมายอาจไปไม่ถึงทุกผู้คน
แต่เส้นทางที่เยื้องย่างล้วนมีความงามไม่แพ้จุดหมาย
คุณค่าแห่งชีวิตหาใช่จะประเมินว่าใครคนนั้นจะถึงจุดหมาย
แต่หนทางที่เข้าก้าวผ่าน ก้าวแล้วก้าวเล่า คือ ชีวิตที่แท้
แม้ไม่ถึงจุดหมาย ก็หาควรถูกปรามาสด้วยค่านิยมแห่งความสำเร็จ
สะพาน...เหมือนจะไร้ค่า ถ้าไม่ถึงจุดหมาย
แล้วอันใดเล่า ถ้าไม่ใช่สะพาน ที่รองรับเรือนร่างหยาบกร้านที่แสวงหาคุณค่าแห่งชีวิต
ไม่ให้ดับสูญกับหุบเหวของกาลเวลา
๒๗ ธันวา ๕๓
คำสำคัญ (Tags)#คุณค่า#มนุษย์#สะพานไม้#ชีวิตที่แท้
หมายเลขบันทึก: 416806, เขียน: 27 Dec 2010 @ 16:58 (), แก้ไข: 05 Jun 2012 @ 23:51 (), สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน, ความเห็น: 8, อ่าน: คลิก
