วันพ่อปีนี้ไม่มีพ่อ : ๑) แม้พ่อจากไป แต่ทุกชีวิตปลอดภัยใต้ชายคาพ่อ
๗ ชีวิตภายใต้ชายคาที่ฉันไม่แน่ใจนักว่าจะ ต้านแรงพายุ ที่กำลังจะพัดถล่มได้หรือไม่ บ้านของพ่อ จะปกป้องคุ้มครองพวกเราให้รอดพ้นจากอันตรายได้หรือไม่ ในเมื่อห่างไปทางทิศใต้ไม่กี่ร้อยเมตร ณ วัดแห่งหนึ่ง ร่างของเจ้าของบ้านวัย 91 ปี ได้ทอดร่างหลับใหล มิรับรู้ใด ๆ อีกต่อไป
วันนั้น ๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ เป็นวันที่ต้องบันทึกจดจำ ก่อนหน้านี้ ๒ วัน คือวันที่ ๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๓ ฉันได้สูญเสียคุณพ่อที่รักยิ่งอย่างไม่มีวันกลับ
เสียงพระสวดท่ามกลางสายฝนที่ตกอย่างไม่ลืมหูลืมตา ท่ามกลางเสียงเตือนภัย ว่าพายุจะมา หน่วยราชการแล่นรถยนต์ประกาศให้ทราบเป็นระยะ ๆ ทุกคนติดตามข่าวทางโทรทัศน์ ด้วยความตระหนกตกใจว่าพายุกำลังจะมา และจุดที่พายุจะขึ้นฝั่งแน่นอนแล้ว คือ อำเภอสทิงพระ พระเจ้าอาวาสได้เทศนาปลอบใจ ให้ชาวบ้านทำใจ "พายุจะเกิดก็ดี พายุไม่เกิดก็ดี" ถ้าพายุเกิดก็จะได้รู้เป็นประสบการณ์ว่าเป็นอย่างไร ขณะเดียวกันข่าวจากสารทิศแจ้งว่า "หาดใหญ่กำลังจะเกิดน้ำท่วมหนัก" พี่สาวของฉัน ซึ่งมีบ้านอยู่ที่หาดใหญ่หน้าสนามกีฬากลาง เป็นจุดที่น้ำท่วมเร็วกว่าบริเวณอื่น ก็กระวนกระวายจะกลับบ้าน ทั้งห่วงบ้าน และห่วงธุรกิจร้านขายเครื่องไฟฟ้าที่อยู่หน้าโรงแรมลีการ์เด้น ทุกคนต้องห้ามมิให้พี่สาวกลับไป เพราะข่าวแจ้งว่า ทางตรงเกาะยอก่อนถึงสะพานติณสูลานนท์ขาด รถเล็กไม่สามารถผ่านได้
ขณะที่ทุกคนกำลังวิตกในความปลอดภัยของพี่สาวและพี่เขยอยู่นั้น เจ้าอาวาสก็เข้ามาขจัดความวิตกนั้น "เอารถยนต์ของอาตมาไปก็แล้วกัน" ท่านพูดออกมา พร้อมกับหยิบโทรศัพท์โทรหาคนขับรถ ให้รีบมาที่วัดโดยด่วน "อาตมาไปด้วย" ทุกคนหันมองหน้ากันด้วยความรู้สึกที่ง และศรัทธาอย่างบอกไม่ถูก หมอจิ น้องสาวคนสุดท้อง วิ่งไปที่โรงครัว สักครู่กลับออกมาพร้อมกับข้าวสุกถุงใหญ่ และกับข้าวอีก ๓ ถุง ส่งให้พี่สาว
ทุกคนที่มาฟังสวดอภิธรรมศพ ฮือฮากันอีกครั้ง เมื่อเห็นท้องฟ้าทางทิศตะวันตกมีสีแดงเรื่อ เหมือนเป็นสิ่งเตือนว่า เหตุร้าย ภัยพิบัติ กำลังจะมา โจษจันกันต่าง ๆ นานา และแยกย้ายกันกลับบ้าน รวมทั้งฉัน หมอจิ และหญิงป้อม เราต้องกลับไปบ้าน เพราะที่บ้านยังมีหญิงชราอีก ๒ คนที่ต้องดูแล คือ คุณแม่และน้องสาวของคุณแม่ ฉันทิ้งสามเณรต้นน้ำและต้นกล้า ให้นอนเป็นเพื่อนคุณตา ที่ศาลานั้นเอง ห่วงลูกก็ห่วงอย่างมาก แต่ต้องตัดใจเมื่อเราได้ยกลูกให้อยู่ใต้ร่มกาสาวพัตร์แล้วก็ต้องไม่ห่วงอะไรอีก ฉันบอกตัวเอง
ฝนยังคงตกหนักมากถึงมากที่สุด เราทุกคนเปียกปอน เมื่อถึงบ้าน แม่และน้าหลับสบายมิได้เอะใจอะไรทั้งสิ้น ลมกำลังจะมา เสียงหลังคาเริ่มดังเหมือนคลื่นซัดฝั่ง เสียงรถของ อบต.ขนย้ายผู้คนไปหลบภัยในที่ที่คิดว่าจะปลอดภัย ในหมู่บ้านแทบไม่มีบ้านใดมีผู้อาศัยอยู่ สำหรับครอบครัวของฉันมิอาจทำเช่นนั้นได้ เราตัดสินใจว่า ขออยู่ที่บ้าน ตายก็ตายด้วยกันที่บ้าน
พายุเริ่มหนักขึ้นทุกที ฝนตกไม่ลืมหูลืมตา ลมพัดกันโชกแรงมาก เสียงต้นไม้หักโค่น เป็นระยะ ๆ ประมาณสี่ทุ่ม ไฟฟ้าดับพรึบ โชคดีที่เตรียมพร้อมอยู่แล้ว จึงใช้แสงสว่างจากแรงเทียน ที่พระเจ้าอาวาสกรุณาให้เทียนจำนำพรรษาเล่มใหญ่มาให้ใช้
ทุกอย่างโดนตัดขาดทันที สัญญาณโทรศัพท์ ไฟฟ้า น้ำประปา ไม่มีสิ่งใดเหลือให้พี่งพิง พวกเรามารวมตัวในบริเวณบ้านที่คิดว่าจะปลอดภัยที่สุด สิ่งที่ทำได้ในขณะนั้นคือตั้งสติ ทุกคนมีวิธีการให้กำลังใจตัวเอง ฉันเริ่มสวดมนต์ บทบูชาหลวงพ่อทวด โดยหันหน้าไปทางวัดพะโคะ ซึ่งเป็นวัดของหลวงพ่อทวด จากนั้นก็สวดบท "คาถาป้องกันภัย ๑๐ ทิศ " พี่สาวคือ หญิงป้อม สวดบทพาหุง และบทอื่นเท่าที่จะคิดได้ในขณะนั้น
ส่วนหมอจิ ใช้ผ้าขนหนูผืนใหญ่พาดบ่า ท่องคาถาไล่พายุของพ่อ แสดงอากัปกิริยาเหมือนพ่อ โดยใช้ผ้าปัด และท่องคาถาแบบเอาจริงเอาจังมาก
"พ่อกูก็พระพาย แม่กูก็พระพาย กูก็ลูกพระพาย ลมร้ายทั้งหลายพัดไปที่อื่นไป๊"
ฉันขำก็ขำ แต่ก็หัวเราะไม่ออก เพราะลมกำลังมาหนักมาก ช่วงเวลา 5 ทุ่มเป็นต้นไปทุกอย่างเข้าภาวะวิกฤติ เราเริ่มได้ยินเสียงกระเบื้องหลังคาของเรือนประกอบข้างบ้านปลิวไปกับแรงลม
ต้นมะรุม ปลูกไว้รอบบ้าน เพื่อนำใบไปบดอัดแคปซูล
กระทั่งเที่ยงคืนตรง ลมเงียบสงบ ฉันใช้ไฟฉายไปเข้าห้องน้ำหลังจากอั้นมานาน ทุกคนล้มตัวลงนอนภายใต้ผ้านวมผืนเดียวกัน ในขณะที่แม่และน้าวัย ๗๐ กว่าปีทั้งคู่ นอนหลับสบายอยู่ในห้องที่มิดชิด ทำให้ไม่ทราบเลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
หน้าบ้านซึ่งเป็นถนนคอนกรีต เริ่มมีเสียงผู้คนกลับมาดูบ้าน หลังจากไปหลบภัยที่อื่นกันมา ฉันไม่สนใจอะไรแล้ว ขอพักก่อนเถอะ แต่เอาเข้าจริงก็ไม่มีใครสามารถหลับตาลงได้
เมื่อออกไปสำรวจนอกบ้านพบว่า ต้นไม้ล้มราบเป็นหน้ากลอง และที่สำคัญต้นไม่ใหญ่หน้าบ้านล้มขวางถนนไว้ โดยพาดสายไฟฟ้าลงมาด้วย ทำให้รถยนต์ไม่สามารถผ่านไปมาได้
ฉันและหมอจิตัดสินใจเดินไปวัดตั้งแต่เช้าตรู่ ด้วยห่วงสามเณรน้อยทั้งสองเหลือเกิน ระหว่างทางพบว่าบ้านเรือนเพื่อนบ้านเสียหาย บ้านบางหลัง กระเบื้องหลังคาหายหมดบ้าน บนถนนมีแต่กิ่งไม้ ต้นไม้ล้มขวางทางเต็มไปหมด
น้องต้นกล้ากำลังเก็บถั่วฝักยาว
เมื่อถึงวัดก็ทราบว่า อาหารที่โรงครัว น้ำดื่ม ที่เตรียมไว้สำหรับรับแขกในวันนี้ สิ้นเปลืองไปเยอะมาก เนื่องจากตอนกลางคืนมีผู้คนมาหลบภัยที่วัด ใครหิวก็ต้องให้เขากิน ฉันไม่ได้คิดอะไรมาก พูดได้เพียงว่า "ไม่เป็นไร ช่วย ๆ กันไป"
เจอสามเณรทั้งสองนอนอยู่บนเสื่อหน้าศพของคุณตา ฉันรู้สึกชื่นชม และปลี้มใจกับการกระทำของลูกทั้งสองมาก เขาเพียงแต่เล่าให้ฟังว่าฝนสาด ฟ้าแลบ และฟ้าผ่าด้วย เป็นห่วงคุณตา จึงเข้ามานอนใกล้ ๆ
ที่บ้าน เพื่อนบ้านหลายคนเกิดความสงสัยว่า ทำไมหลังคากระเบื้องบ้านฉันจึงไม่ปลิวไปตามแรงลม เมื่อสำรวจดูก็พบว่า กระเบื้องหลังคาทุกแผ่นถูกร้อยด้วยน็อตอย่างแข็งแรงมาก ซึ่งเป็นฝีมือการมุงหลังคาของคุณพ่อนั่นเอง
ใบมะขามอ่อน ใบอ่อนมะม่วงหิมพานต์ ตำลึงริมรั่ว บวบ
เมื่อเกิดภัยธรรมชาติเช่นนี้ ผักก็ขาดตลาด ที่พอจะมีขายบ้างก็ราคาแพง โชคดีที่หมอจิ น้องสาวคนสุดท้อง รับสืบทอดภูมิปัญญาของพ่อในเรื่องของการปลูกผักมาอย่างเต็ม ๆ และก็น่าแปลกมาก ที่ต้นผักที่บ้านพ่อ ไม่มีอะไรเสียหายเลย พวกเรายังคงได้เก็บถั่วฝักยาว บวบ ตำลึงริมรั้ว ใบมะขามอ่อน ใบมะม่วงหิมพานต์ ซึ่งสองชนิดหลังนี้จะปลูกไว้เป็นแนวรั้วเช่นกัน แม้แต่ยอดอ่อน ๆ ของมะรุม ก็สามารถนำมาแกงส้มได้อย่างเอร็ดอร่อย
ความเห็น (28)
สวัสดีค่ะพี่อิงจันทร์
สองมือพ่อสร้างแต่สิ่งดีๆไว้ให้ลูก คอยปกป้องผองภัย ท่านยังอยู่ในใจลูกเสมอ
ขอระลึกถึงคุณความดีของพ่อด้วยคนค่ะพี่อิงจันทร์
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่อิง
สวัสดีค่ะน้องอุ้ม
ถาวร
- อยากบันทึกเอาไว้อ่านยามแก่ค่ะ
- เรื่องราวของพ่อมีมากมายค่ะ เก็บไว้ในใจอย่างเดียวไม่ได้แล้ว
- บันทึกไว้ให้หลานปู่ หลานตา ได้อ่านด้วยค่ะ
- ขอบพระคุณน้องอุ้มนะคะที่แวะมาเยี่ยมเยือน
- สวัสดีปีใหม่ครับ
- พ่อคือ ความมั่นคงทางใจของลูก เมื่อมีพ่ออยู่ด้วยทำให้ครอบครัวรู้สึก มั่นคง ปลอดภัย เรื่องราวของพ่อมีมากมาย เขียนเมื่อไหร่ ตื้นตันใจทุกครั้งครับ
- แม้คุณพ่อจะจากไป แต่ยังเหลือ "น้ำมือ" ที่ฝากไว้ดูแล ปกป้อง คุ้มครองลูกครับ
- ขอความสุข สมหวัง มีพลังใจ จงมีแด่พี่อิงจันทร์และครอบครัวตลอดไปครับ
สวัสดีค่ะน้องน้อย
คุณยาย
- เช่นกันค่ะ เริ่มวันใหม่ด้วยความสุขในทุก ๆ วันนะคะ
สวัสดีค่ะน้อง
ชำนาญ เขื่อนแก้ว
- เรื่องราวของพ่อมีมากมายจริง ๆ ค่ะ
- ครูอิงไม่อยากให้เลือนหาย
- จึงอยากบันทึกรวบรวมไว้อ่านไว้ทบทวนภายหลัง เมื่อเวลาเปลี่ยนไปค่ะ
- ขอบพระคุณมากมายสำหรับคำอวยพรค่ะ
- ขอให้พรนั้นบังเกิดแด่น้องชำนาญ เช่นกันค่ะ
สวัสดีปีใหม่2554ครับ คุณพี่อิงจันทร์
ขอรำลึกถึงคุณงามของความดีของพ่อคุณอิงจันทร์ด้วยครับ
ดีใจที่ภูมิปัญญาต่าง ๆ ได้ถูกถ่ายทอดไว้ก่อนแล้ว
สวัสดีปีใหม่2554ครับ คุณพี่อิงจันทร์
ขอรำลึกถึงคุณงามของความดีของพ่อคุณอิงจันทร์ด้วยครับ
ดีใจที่ภูมิปัญญาต่าง ๆ ได้ถูกถ่ายทอดไว้ก่อนแล้ว
สวัสดีค่ะ
ไม่ได้ทักกันซะนาน เห็นไหมล่ะ คุณพ่อคนดีที่หนึ่งเลย
ดีใจด้วยนะคะที่บ้านไม่เป็นไรเลย สุดยอด
สวัสดีค่ะพี่ครูอิงมาร่วมรำลึกถึงคุณงามความดีของคุณพ่อด้วยนะคะท่านมีความมุ่งมั่น วันนี้สืบทอดออกมาเป็นน้องต้นกล้าเชียวนะคะ ขยันช่วยแม่เก็บผักทำกับข้าว น่ารักจริงๆนะคับ น้องต้น มีความสุขในวันหยุดนะคะ
สวัสดีค่ะ
นาย วัฒนา คุณประดิษฐ์
- ภูมิปัญญาของพ่อยังมีอีกมากมายค่ะ
- คงต้องบันทึกรวบรวมไว้อ่าน
- จะบันทึกไปเรื่อย ๆ ค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยือน
สวัสดีค่ะคุณ
วิไล บุรีรัตน์
- ไม่ได้เจอกันนานจริง ๆ นะคะ
- ห่างหายไปไหนมาเอ่ย หรือว่าสวนกันไปสวนกันมา
- ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย
สวัสดีค่ะ
อ่านไปนึกภาพไปด้วยประทับใจค่ะ การสวดมนต์มีสติรอบคอบช่วยกันคุณแม่คุณน้าก็หลับสบายไม่ต้องตื่นมากังวลกับภัยธรรมชาติ ทุกอย่างไม่มีอะไรเสียหาย คุณพ่อท่านทำไว้อย่างดีและท่านมาคุ้มภัยให้นะคะ แล้วร้านพี่ที่ขายไฟฟ้าเสียหายอะไรมากหรือเปล่าค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ พี่ดาตั้งใจมา สุขสันติ์วันคริสต์มาสมีความสุขทุกๆวันนะคะ ปีหน้า 2554 พบกันค่ะ
พระคุณพ่อล้นฟ้ามหาศาล พระคุณพ่อเปรียบปานพระอรหันต์
พระคุณพ่อยิ่งใหญ่ในจักรวาล พระคุณพ่อบันดาลฉันเป็นคน
พ่อทุ่มเทหัวใจให้กับลูก แม้พ่อทุกข์ลำบากยากขัดสน
พ่อต่อสู้โพยภัยในสกล ไม่เคยท้อไม่เคยบ่นยอดคนจริง
สวัสดีค่ะพี่ดา
กานดา น้ำมันมะพร้าว
- เรื่องของพี่สาว ต้องติดตามตอนต่อ ๆ ไปค่ะ
- ขอบพระคุณพี่ดามากมายสำหรับน้ำใจที่ห่วงใยกัน
- ขอให้พี่ดามีความสุขเสมอ ๆ นะคะ
สวัสดีค่ะคุณครู
นาย ฐานิศวร์ ผลเจริญ
- ส.ค.ส. สวยมากค่ะ ขอบพระคุณค่ะ
- ขอให้มีความสุขเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
นายวิโรจน์ พูลสุข
- พ่ออิงจันทร์นั้นยอดดีไม่มีเหมือน
- พ่อคือเพื่อนผู้นำทางสร้างความฝัน
- พ่อจะอยู่ในใจนิจนิรันดร์
- ชั่วชีวันภาพพ่อนั้นไม่ลบเลือน
ขอบพระคุณค่ะ ขอให้มีความสุขเสมอ ๆ นะคะ
อิอิ มาแบบทำปฏิทินสวยๆแบบพี่ไม่เป็น จึงขอมาส่งความสุขให้พี่แบบเชยๆๆ นะคะ แต่จริงใจมั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จ้า
ขอภาพจากเพื่อนในนี้แร่ะ อิอิ ประหยัดดี
สวัสดีค่ะ
- คุณค่ะของ ส.ค.ส. มิได้อยู่ที่ความสวยงามอย่างเดียว
- จะเป็นภาพแบบไหน ถ้า "ใส่ใจ" ลงไปด้วย
- ก็งดงามเสมอค่ะ
- ภาพ ส.ค.ส. ของน้องครูตูม สวยถูกใจพี่ค่ะ
- เพราะเป็นคนชองธรรมชาติเช่นนี้อยู่แล้ว
สวัสดีค่ะ...พี่อิงจันทร์...
- พ่อจะอยู่ในใจของลูก ๆ ทุกคนค่ะ...
- นี่คือ "ชีวิตมนุษย์" ไงค่ะ...พายุ ทุกวันนี้ แรงมาก ๆ นะค่ะ...น่ากลัวจริง ๆ
- เป็นกำลังใจให้ค่ะ...คุณพ่อและคุณพระ ต้องช่วยคุ้มครองครอบครัวพี่ค่ะ...
- ขอบคุณสำหรับบันทึกเรื่องเล่าค่ะ...
- สวัสดีปีใหม่ค่ะ...
สวัสดีค่ะ คุณอิงจันทร์
แม้พ่อจากไป แต่ทุกชีวิตปลอดภัยใต้ชายคาของพ่อ
พ่อสร้างสิ่งดีๆเพื่อลูกเสมอค่ะ ลูกหลานได้สืบทอดเจตนารมณ์ของพ่อ
เรียกว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นค่ะ
ภัยธรรมชาติทุกวันนี้รุนแรงกว่าเดิมมาก เพราะโลกเปลี่ยนไป
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๔
ขอให้คุณอิงจันทร์และครอบครัวมีความสุข สดชื่น สมหวังตลอดไปเทอญ
- สวัสดีปีใหม่ครับ
สวัสดีค่ะคุณ 
บุษยมาศ
- ขอบพระคุณค่ะทีแวะมาอ่านเรื่องราวของคุณพ่อ
- ภาพพระที่นำมาฝาก สวยงามมากค่ะ
- ขอให้มีความสุขเสมอ ๆ นะคะ
สวัสดีค่ะคุณครู
KRUDALA
- ค่ะ ภัยธรรมชาติ รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
- ธรรมชาติลงโทษ มนุษย์ที่กระทำไม่ดีต่อธรรมชาติมาตลอด
- อยู่ใกล้ทะเลก็กลัวคลื่นสีนามิ ใกล้ภูเขา ก็กลัวดินถล่ม
- ทำได้อย่างเดียว คือ "ทำใจ" อะไรจะเกิดก็ต้องปล่อยให้เกิดค่ะ
เนย@ยีนส์ป.5 พ.บ.
สวัสดีค่ะ สวัสดีครับครูตาล
สบายดีไหมค่ะ/ครับ