....ฉันชื่อโอกาส....
ที่เมืองหนึ่งของประเทศกรีกเคยมีรูปปั้นแกะสลักตั้งอยู่ใจกลางเมืองปัจจุบันนี้ รูปปั้นนี้ไม่เหลือแม้แต่ซากแต่แผ่นที่จารึกที่บรรยายเกี่ยวกับรูปปั้นยังคงเหลืออยู่คำบรรยายเขียนไว้ในรูปแบบการสนทนาระหว่างรูปปั้นกับคนที่เดินผ่านไปมา
"รูปปั้นเอ๋ย ท่านชื่ออะไร"
"ฉันชื่อโอกาส"
"ใครแกะสลักท่านขึ้นมา"
"ช่างแกะสลักชื่อ ลีซีปัส"
"ทำไมท่านจึงยืนเขย่งเท้า?"
"เพื่อบ่งบอกว่าฉันอยู่เพียงชั่วครู่ชั่วยาม"
"แล้วทำไมที่เท้าของท่านจึงมีปีก"
"เพื่อแสดงให้เห็นว่าฉันจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว"
"แต่ทำไมผมด้านหน้าของท่านจึงยาวอย่างนี้"
"ก็เพื่อให้คนที่พบฉันจะได้จับฉวยไว้ได้ง่าย"
"แล้วทำไมหัวด้านหลังของท่านจึงล้าน" ไม่มีผมแม้แต่เส้นเดียว"
"ก็เพื่อแสดงให้เห็นว่า เมื่อฉันผ่านไปแล้วก็ยากที่จับฉันได้ใหม่"
จริงด้วย ทางด้านหน้าของ "โอกาส" มีผมยาวแต่ด้านหลังล้านเกลี้ยงเพราะเมื่อปล่อย
ให้ "โอกาส" ผ่านไปแล้ว ก็ยากที่จะจับยึดมันกลับมาได้อีก
"โอกาส" จึงเร้าเตือนเราทุกคนว่า
"อย่ามาต่อว่าฉัน ว่า ฉันไม่เคยมาเยื่ยมกรายเพราะบ่อยครั้งเหลือเกินที่ฉันมาเคาะ
ประตูแต่เธอกลับไม่อยู่บ้านทุกวัน ฉันยืนรออยู่ที่หน้าบ้านเธอเรียกเธอให้ตื่น แม้ว่า
ในวันที่อากาศไม่เคยเป็นใจ แต่ฉันก็ยังทำ ให้เธอขยันขันแข็งให้รีบตัดสินใจให้ลง
มือทำให้ออกแรง ให้สู้เพื่อจะได้มาซึ่งชัยชนะและความสำเร็จ จงอย่าปล่อยให้ฉัน
ผ่านไป เธอจะได้ไม่ต้องนั่งเสียใจในภายหลังที่ฉัน "โอกาส" ผ่านมา แต่เธอไม่รู้จัก
จับฉวย"
........................................
เหตุฉะนั้นจงระมัดระวังในการดำเนินชีวิตให้ดี อย่าให้เหมือนคนไร้ปัญญา แต่ให้
เหมือนคนมีปัญญา จงฉวยโอกาส เพราะว่าทุกวันนี้เป็นกาลที่ชั่ว.......
ถามช่างแกะ ซีลีปัสให้หน่อยว่า เหตุใด "กาลนี้จึงเป็นกาลที่ชั่้ว"เล่าครับ
นำภาพดอกไม้มาอวยพระีปีใหม่ด้วยครับ