สิ่งที่ข้าพเจ้าได้รับจากหนังสือพระมหากษัตริย์ยอดกตัญญูนั้นก่อนอื่นต้องขออธิบายก่อนว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เกี่ยวกับ พระราชจริยวัตรส่วนพระองค์ที่ทรงมีต่อสมเด็จพระบรมราชชนนี ในฐานะพระมหากษัตริย์ยอดกตัญญู โดยในเรื่องที่ข้าพเจ้าได้อ่านในเรื่องความหวังของแม่ทั้ง๓หวัง โดยมีใจความดังนี้
หวังที่ ๑ ยามแก่เฒ่าหวังเจ้าเฝ้ารับใช้
หวังที่ ๒ ยามป่วยไข้หวังเจ้าเฝ้ารักษา
หวังที่ ๓ เมื่อถึงยามต้องตายวายชีวาหวังลูกช่วยปิดตาเมื่อสิ้นใจ
ซึ่งทั้ง ๓ หวังในหลวงปฏิบัติได้ครบถ้วนสมบูรณ์ เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดให้แก่พวกเราชาวไทย แต่สิ่งที่ข้าพเจ้ากลับคิดย้อนถึงตัวเองและคนรอบข้างมากที่สุดคือการที่เราบอกว่าเรารักพ่อรักแม่จะดูแลพวกท่านนั้นเราเริ่มทำกันหรือยังและเราจะทำได้มั๊ยความกตัญญูเพียงลมปากนั้นคงเป็นเหมือนสายลมแต่การลงมือปฏิบัติจริงนั้นเราคงจะได้และคงจะมีทุกอย่างที่เรียกว่าความสุขเราคงไม่ต้องทำให้ได้เหมือนพระองค์ท่านทั้งหมดแต่ทำเพียงครึ่งหนึ่งได้ก็คงจะดีมากแล้ว
เคยมีคนพูดไว้เสมอว่าการตอบแทนบุญคุณพ่อแม่นั้นอย่ารอเวลามัวแต่รอเวลาอาจจะไม่มีพ่อแม่ให้ตอบแทนบุญคุณหรือบอกรักแล้วหากท่านคิดว่าท่านต้องการทุกอย่างที่เรียกว่าความรัก ความสุข ความอบอุ่น พ่อแม่ของท่านก็คงเหมือนกัน
ข้าพเจ้าก็เป็นคนนึงที่รักพ่อรักแม่แต่พ่อได้อ่านสิ่งที่ในหลวงปฏิบัติต่อสมเด็จย่าแล้วทำให้คิดได้ว่าเรายังไม่ได้ทำอีกหลายอย่างมากให้กับพ่อและแม่ของเราแล้วทำให้คิดได้มากขึ้นว่าต่อไปเราควรที่จะทำอะไรบ้าง.....
ค่ะครูเหนี่ยว...เวลาไม่เคยคอยใคร ทำสิ่งที่ตนเองปราถนา..มีความสุข แล้วไม่ทำให้ใครเดือดร้อน แล้วพบกันพรุ่งนี้ค่ะ
...แวะมาทักทาย...และมาอ่าน อ่าน อ่าน ..ครับ
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ