เพราะครูที่ทำให้ผมคลั่งไคล้วิชาสังคมศึกษา
เมื่อเช้าระหว่างขับรถมามหาลัย ผมเกิดฉุกใจคิดขึ้นมาว่า เอ๊ะ เราหันมาชอบวิชาทางสังคมศาสตร์ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนเราก็เป็นเซียนทางวิทย์ อังกฤษ และคณิตศาสตร์ พลันผมก้ย้อนกลับไปตอน เด็ก ๆ กว่า ยี่สิบปี ตอนนั้น.....
พูดถึงวิชาสังคมศึกษา ที่เดี๋ยวนี้เขาเอามาต่อหางกันยาวเหยียดว่าศาสนา ศิลปวัฒนธรรมอะไรประมาณนี้ผมต้องบอกเลยว่า ตั้งแต่ ป.เตรียม ยันม. ๑ ผม แสนจะเบื่อหน่ายกับอะไร ๆ ที่ต้องท่องจำ แต่ว่า พอได้มาเรียนชั้นม.๒ ผมเริ่มรู้สึกเปลี่ยนไป กับห้องเรียนวิชาสังคมศึกษา ผมรู้สึกตื่นเต้นและสนุกสนานทุกครั้งที่ได้เรียนวิชานี้ ครับก็ด้วยบุคลิกภาพที่เป็นกันเอง สอนสนุก ตื่นเต้นเร้าใจ มีเรื่องเล่าที่ดูเหมือนจะนอกเรื่องโยงเข้ามากลายเป็นเนื้อหาบทเรียนได้อย่างเฮฮา นั่นเพราะอาจารย์สมัยนั้นเรียกอาจารย์นะครับ ที่พลิกบทบาทลีลาการสอนที่น่าติดตามในรายวิชาที่แสนจะน่าเบื่อนี้ และคงเพราะสิ่งนี้กระมังครับที่ทำให้ผมกลายเป้นคนที่ชอบทุกวิชาที่เกี่ยวข้องกับสังคมศึกษา ไม่ว่าจะเป็นประวัติศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ ภูมิศาสตร์ สังคมวิทยา กฎหมาย รัฐศาสตร์ ศาสนาที่อยู่ในเนื้อหาหนาเตอะ ของหนังสือส.๒๐๑-๒ สมัยนั้น จนในที่สุด คนอย่างผมที่เรียนวิชาสังคมเอาเกรดสี่ไม่ได้สักเทอม ก็ไปสอบโควต้าติดที่ มศว.บางเขน วิชาเอกสังคมศึกษา และจบจากที่นั่นมาด้วยเกียรตินิยมอันดับ ๑ และเรียนต่อปริญญาโทด้านรัฐศาสตร์ จนปัจจุบันผมก็เรียนป.เอก ที่ให้ความรู้ด้านสังคมศาสตร์บูรณาการ
ที่มากไปกว่านั้น ผมก้ไม่เข้าใจตัวเองว่า วิธีการสอน และการจัดกระบวนการในห้องเรียน ทีี่สอนไปยกตัวอย่างไป และสอดแทรกเรื่องเล่าไปอย่างสนุกสนานของผมในปัจจุบัน มันมาจากใคร และมาจากไหน ผมอยากบอกอาจารย์ผมเหลือเกินว่า ผมได้ก๊อบปี้ มาจากอาจารย์ตอน ม.๒ โดยไม่รู้ตัวนั่นเอง
พูดก็พูด เถอะ มาถึงตอนนี้ผมก็ไม่ทราบหรอกว่าอาจารย์ผู้เป็นไอดอล (Idol) ให้กับผมท่านนี้ ท่านไปอยู่ที่ไหน หนใด แต่ผมอยากใช้พื้นที่ตรงนี้ กล่าวคำบุชาและขอบคุณท่าน ที่ทำให้ผมรักวิชาสังคมศึกษา และเดินมาบนเส้นทางสายนี้อย่างภาคภูมิ และมีความสุข
อาจารย์ของผมท่านนี้คือ อาจารย์อมรรัตน์ เตโช ครับ
ความเห็น (4)
ประทับใจทั้งตัวคุณครู และลูกศิษย์ครับ
ขอบคุณนะครับ ที่เข้ามาเยี่ยมเยียนกัน
ตอนนี้ครูก็สอนหนูอยู่ค่ะ
ตอนนี้ครูอมรรัตน์ ก็สอนอยู่คะ สอนสนุกด้วย
อยู่โรงเรียนเสาไห้วิมล ค่ะ