เปิดประตูสู่อิสระทางความคิด...

การที่เราจะมีความที่กว้างไกลมากขึ้น เราจะตั้งจิตตั้งใจให้หลุดออกจากบุคคลและองค์กรที่ให้ผลประโยชน์กับเรา

อาทิเช่น ถ้าเรายังติดอยู่ว่า จะคิด จะเขียน หรือจะทำอะไร คน ๆ นี้ยังสามารถชี้เป็น ชี้ตาย ให้เงิน ให้ทอง ให้ทุนกับเราได้ ความคิดเราก็จะไม่ก้าวไปไกลกว่าคน ๆ นั้น

เพราะคิดไปก็กลัวเขา กลัวที่จะเห็นต่างกับเขา ที่จริงก็คือเรากลัวที่จะเสีย "ผลประโยชน์"

พึงอย่าให้ผลประโยชน์มาปิดบังอิสระทางความคิด...

เหมือนกับนักวิจัย ถ้าติดอยู่กับองค์กร ก็ไม่กล้าคิดให้กว้างไปไกลกว่าวิสัยทัศน์ของผู้บริหาร

ผู้บริหารคิดแคบ ๆ ก็ต้องแคบตามไปด้วย เพราะเดี๋ยวเขาจะไม่ให้ทุนเรา เราก็จะไม่มีงาน ไม่มีเงิน

ถ้าหากจะเปิดกว้างทางความคิดพึงทำตนเองให้เป็น "อิสระ"

เราอย่าไปติดว่า ถ้าเราไม่มีคนคนนี้แล้วชีวิตเราจะไม่เจริญ ไม่มีเขาแล้วเราจะตาย

ปัจจุบันประเทศยังต้องการคนที่คิดกว้าง คิดไกลอีกมาก

ขอให้มองผลประโยชน์ของส่วนรวมไปหลัก

อย่าพึงยึดติดกับผลประโยชน์ส่วนตัวที่เชื่อมโยงกับวิสัยทัศน์ของบุคคล

ยังมีคนอื่นอีก ยังมีผู้บริหารที่มีวิสัยทัศน์ดี ๆ อีกมากมายที่รอเจอเราอยู่

ขอเพียงแต่เราหลุดกรอบจากตรงนี้ หลุดกรอบจากคนที่เราหวังไว้ว่าเขาจะช่วยเรา

ถึงแม้นวันนี้เขาจะช่วยเราได้ เขาจะช่วยเราไปได้นานสักแค่ไหน เพราะสุดท้ายก็ต้องตายจากกันไปไม่วันใดก็วันหนึ่ง

พึงช่วยตนเอง พึ่งตนเอง พึงกล้าที่จะมีอิสระทางความคิด แล้วชีวิตจะมีหนทางที่สดใหม่ไฉไลรอคอยอยู่เสมอ...

 

 

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะ

• ขอบคุณที่ช่วยเปิดประตูให้ความคิดไหลเข้ามานะคะ