ห่างหายไปจากบ้าน GotoKnow นานเลย รู้สึกจะนานที่สุดเท่าที่เคยมีมา เพราะสารพัดอุปสรรคค่ะ คอมพิวเตอร์ประจำตัวทั้งสองเครื่องรวนพร้อมๆกัน แก้ปัญหายังไม่จบสักที พร้อมๆกับงานที่ยังคงมีเท่าเดิม แถมยังมีงานเตรียมสอนมาเพิ่มอีกเรื่อง ประกอบกับเดินทางไปสัมมนาที่เขาใหญ่มา 3 วันอีก รวมแล้วห่างหายไปจากที่นี่เกือบสองอาทิตย์ แต่ก็แวะมาอ่านไม่ขาดค่ะ เพราะอ่านที่ไหนก็ได้
ความจริงมีเก็บตกจากเขาใหญ่ที่อยากเขียนอยู่ แต่อุปกรณ์ยังไม่อำนวย เลยเอาเรื่องนี้ก่อน เพราะส่งง่ายหน่อย สบายตาสบายใจค่ะ กล้องประจำตัวก็โดนยึดไปชั่วคราว เลยต้องอาศัยกล้องน้องๆรอบๆตัวเก็บภาพที่อยากได้ ต้องขอบคุณกล้องน้องแหม่มกับน้องมุ่นไว้ตรงนี้ด้วยนะคะ ทำให้ได้มีโอกาสเก็บภาพท้องฟ้าที่แสนอัศจรรย์ พื้นโลกจะเป็นยังไง ท้องฟ้าก็ยังคงอยู่ (ไม่รู้เหมือนเดิมไหม) แต่ที่แน่ๆคือ ครั้งนี้ได้เก็บภาพช่วงก่อนที่เครื่องจะขึ้น เห็นฟ้าสวยสะอาดและเมืองกรุงเทพอยู่ด้านล่าง
แล้วพอพ้นก้อนเมฆที่เรามองเห็นในตอนแรก ก็ได้อัศจรรย์ใจกับปุยเมฆที่ลอยอยู่ใต้ท้องเครื่องบิน และท้องฟ้าที่เรียบสวยเหมือนฟ้าที่เราเห็นริมทะเลเลยค่ะ
บอกตัวเองได้ว่า นี่แหละ เหนือฟ้ายังมีฟ้าของจริงเลย ธรรมชาติมีสิ่งมหัศจรรย์ให้เราได้เรียนรู้และเก็บมาคิดอยู่เสมอเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ
เหนือฟ้ายังมีฟ้า...ของจริงแท้ ๆ นา คิดถึงเสมอนะคะแม้ว่านาน ๆ จะเข้ามาทักทายกัน
หวังว่าอาการเศร้าโศกของพี่น้องชาวเมืองหาดใหญ่ และภาคใต้คงดีขึ้นแล้วนะคะ
ตอนนี้ยายคิมไปทำกิจกรรมจิตสาธารณะที่ศูนย์มะเร็งอุดรธานีค่ะ
แวะมาชมภาพทั้งเหนือฟ้าและฟ้าใต้ท้องเครื่องบิน
ธรรมชาติย่อมเป็นไปแต่....คนเรามักฝืนธรรมชาติ
มีความสุขกับการทำงานนะคะ..
คิดถึงและติดตามอนุทินพี่คิมอยู่ตลอดค่ะ ดีใจที่พี่คิมใช้ชีวิตหลังเกษียณได้อย่างมีความสุขจังเลยนะคะ
ขอบคุณคุณ krugui Chutima ค่ะ มีความสุขจริงแหละค่ะเวลาผ่านไปไวเหลือเกินในแต่ละวัน ภาพประจำตัวภาพใหม่นี้น่ารักจังเลยนะคะ ดูแล้วสดชื่นชวนให้อมยิ้มไปด้วยค่ะ