ในงานงิ้วประจำปีของปักธงชัยนอกเหนือจากการแสดงงิ้ว และมหรสพหลาย ๆ อย่างแล้ว สิ่งที่เป็นที่ชื่นชอบและตั้งตารอของผู้คนต่าง ๆ โดยเฉพาะเด็ก ๆ ก็คือการได้มาเที่ยวชิมอาหารหลากหลายชนิดที่ในบางอย่างจะมีจำหน่ายเฉพาะในงานนี้เท่านั้น ในช่วงงานที่มีด้วยกัน ๕ วัน ที่บ้านของหลาย ๆ ครอบครัวรวมทั้งครอบครัวของเราด้วยก็จะไม่ทำอาหารเย็นเองเพื่อรับประทานเหมือนวันปกติ แต่จะออกไปหาอาหารอร่อย ๆ รับประทานแทน บางทีก็ออกไปซื้อมารับประทานด้วยกันที่บ้าน
อาหารที่เป็นที่ชื่นชอบกันก็มักจะเป็นอาหารที่ปรุงร้อน ๆ เพราะงานจะจัดในช่วงต้นหนาวในเกือบทุกปี เช่น ข้าวต้มปลา ข้าวต้มเป็ด ก๋วยจับน้ำใส หมูสะเต๊ะ และ ผัดหมี่ เป็นต้น ขนมต่าง ๆ ที่จะมีชาวบ้านจากหมู่บ้านรอบ ๆ ตลาดทำมาขายก็จะเป็นขนมที่เราเคยรับประทานมาตั้งแต่เด็ก ๆ โดยเราจะซื้อติดมือกลับมาด้วยเสมอ เช่น ข้าวหลาม ขนมนางเล็ด ขนมดอกจอก และ ข้าวโป่ง (ข้าเกียบว่าว) เป็นต้น นอกจากนี้ก็ยังมีขนมต่าง ๆ ให้เลือกชิมอีกมาก ใครที่อยู่แถวนี้อย่าลืมแวะไปชิมกันนะครับ
ปีนี้ผมทานข้าวต้มปลากับอาม่า โดยอาโกเป็นผู้ไปซื้อมาให้ เมื่อนำกลับมาอาโกก็บอกอาม่าว่าซื้อมาจาก ร้านข้าวต้มเจ๊กตังก.... เจ้าเก่า อาม่าเลยแซวอาโกว่า เจ๊กตังก...ตายไปนานแล้ว ที่จริงตอนนี้คนที่ทำขายเป็นลูกสะใภ้ แม้แต่ตัวลูกชายที่เคยขายก็ไม่สบายไม่สามารถมาขายแล้วในตอนนี้ อาม่าเล่าต่อไปว่า ร้านขายข้าวต้มปลาและข้าวต้มเป็ดเจ้าอร่อย ก่อนเจ้านี้คือร้านของตาหวา.... ที่มีชื่อเสียงมากและทำมานาน เดี๋ยวนี้ก็เป็นรุ่นลูกรุ่นหลานทำแล้ว แต่ตอนนี้ไม่แน่ใจว่ามาขายในงานงิ้วอยู่หรือเปล่า เพราะฐานะครอบครัวนี้ดีมากแล้ว เลิกขายข้าวต้มไปนานแล้ว แต่ยังคงทำขายในช่วงงานงิ้วเป็นการเฉพาะ อาม่าเล่าว่า สส. โคราชคนหนึ่ง ในสมัยเด็ก ๆ เคยเป็นคนช่วยขายข้าวต้มร้านตาหวา...นี้ เป็นคนขยัน อดทน จนได้เป็นลูกเขยเจ้าของร้านขายข้าวต้มในที่สุด รับจ้างทำงานหลาย ๆ อย่างจนเป็นที่รู้จักของคนในอำเภอปักธงชัย ต่อมาเป็นหัวคะแนนให้นักการเมือง และลงสมัคร สส. ในนามพรรคการเมืองดังในสมัยนั้น จนได้รับเลือกตั้งเป็น สส. ของจังหวัดนครราชสีมาถึงสองสมัยด้วยกัน ปัจจุบันอดีต สส. ท่านนี้มีกิจการหลายอย่างด้วยกัน อาม่ากล่าวอย่างชื่นชมว่า อดีต สส. ท่านนี้ในปัจจุบันรวยสมชื่อแล้ว
สวัสดีค่ะอาจารย์
*** บันทึกนี้ทำให้ระลึกถึงงานงิ้ว ตอนเด็กๆ จะรอคอยงานนี้มากค่ะ รอน้ำตาลสวยๆ รอหอยทอดเจ้าอร่อย ที่บ้านก็มีอาแปะคนหนึ่งขายข้าวต้ม โจ๊ก ซาลาเปา ชื่ออาแปะหม่องกัง
*** ชาวจีนบนแผ่นดินไทย มีอะไรๆที่เหมือนกัน หลักๆก็คือ ความขยัน อดทน และอดออม ทุกวันนี้ในตู้เย็น ของอาม่ายังมีแก้วน้ำเป็นกระป๋องนมตราหมีอลูมิเนียม แม้เวลาจะเลยผ่านมาเกินกึ่งศตวรรษ
*** แต่การแสดงงิ้วก็มีสิ่งที่เปลี่ยนไป และหายไป คือเด็กๆที่แสดงเป็นทหารยืนถืออาวุธอยู่ข้างๆ เวที (คงไปเรียนหนังสือกันหมด)
*** ชอบอ่านบันทึกของอาจารย์ค่ะ เพราะดิฉันก็มีอาม่าอากงนำเข้า...พูดไทยไม่ค่อยชัดเลยค่ะ
เคยไปดูงิ้ว แต่ไม่รู้เรื่อง หลายครั้ง เขาเล่นงิ้ว ในการประชุมใหญ่ๆอะ ท่านพี่