ร้าวฉานการศึกษา(5)
ความเดิม...จวบสมัยฤดู การฝึกอีกครั้ง เหล่าศิษย์ต่างแต่งกายด้วยชุดอันสวยงาม ขุนพลนั้นเล่าต่างก็มีความเหิมเกริมในวิทยายุทธที่ฝึกปรือมา เจ้าสำนักกล่าวต่อหน้าเหล่าศิษย์และขุนพล “ผู้ใดมีความพยายาม ผู้นั้นจะได้รับความเมตตาจากข้า ฯ” เหล่าศิษย์ต่างโห่ร้องด้วยความดีใจ พวกมันหวังว่าการฝึกในครานี้ จะได้รับความสำเร็จ อาจเพียงขั้นที่สองหรือสามก็เพียงพอแล้วสำหรับตน.
ตอนที 5 ชัยชนะแห่งตน
เหล่าศิษย์ทั้งหลายต่างเข้าแถวเตรียมพร้อมสำหรับการฝึกในวันแรกของฤดูกาล เจ้าสำนักกล่าวต่อเหล่าขุนพลและศิษย์ในสำนัก “ การฝึกในกาลนี้ สำนักเราหวังเพียงให้พวกเจ้ามีชัยในการประลองยุทธ์ สักหนึ่งในสี่ส่วน เจ้าทั้งหลายเมื่อคิดจะเป็นจอมยุทธ์ เจ้าย่อมได้เป็น ความเพียรพยายาม ย่อมนำมาซึ่งความสำเร็จในการประลองยุทธ์ พวกเจ้าต้องมีความสามารถ มิใช่โชคช่วย ความสำเร็จแห่งวิชานั้นพวกเจ้าต้องแสวงหามิใช้เพียงรอคอย ความมีชัยอยู่ไม่ไกลนัก ”
เจ้าสำนักสั่งให้เหล่าขุนพล ฝึกศิษย์อย่างหนักเพื่อการนำมาซึ่งชื่อเสียงแห่งตนและสำนักใหม่ที่มันเปลี่ยนชื่อป้ายแล้วนั้น.
ในคืนเดือนมืด ท้องฟ้าประดับดาวพร่างพราวยิ่งนัก เจ้าสำนักมิอาจข่มตาหลับลงได้ มันครุ่นคิดเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา มันรำพึงถึงขุนพลผู้กล้าที่จากไป พวกมันทุกคนต่างมีความสามารถ แต่เหตุที่มันจากไปเพียงการเปลี่ยนป้ายสำนักเท่านั้นหรือ ? หรือ เป็นเพราะมันคิดหยามน้ำใจเหล่าขุนพลนั้น ที่ผ่านมามันลืมคิดไปว่า
ผู้ปกครองระดับธรรมดาใช้ความสามารถของตนอย่างเต็มที่
ผู้ปกครองระดับกลาง กลับใช้กำลังของคนอื่น
แต่กับผู้ปกครองระดับสูง ล้วนใช้ปัญญาของคนอื่นในการสร้างงานของตน (: สำนวนจากสามก๊ก)
การฝึกวิชามารของมันนั้นเล่า กลับทำให้มันไร้ซึ่งความสุข เพราะมันเป็นได้แต่เพียงผู้ปกครอง"ระดับธรรมดา" เท่านั้น
เพลานี้ แม้มิมีผู้ใดกล้าต่อกรกับมันก็จริง แต่ ในใจนั้นเล่ากลับมีทุกข์อย่างหนัก ครานี้มันดำรงอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไร้เพื่อน พี่ น้อง ที่ภักดีต่อมันแท้จริง พวกเขาต่างเสแสร้ง หามีคนจริงใจต่อมันไม่ โอ...ความสุขที่แท้อยู่ที่ใดหนอ
กาล...ล่วงมาจวบปี การฝึกวิทยายุทธ์ของเหล่าศิษย์นั้น ล้วนมีความก้าวหน้า แต่วิชามารที่แอบแฝงมากับการฝึกนั้น กลับทำให้เกิดความแข็งกระด้าง มิมีความอ่อนช้อยในลีลา หรือเป็นเพราะเหล่าขุนพลที่ฝึกศิษย์นั้นล้วนเป็นชายฉกรรจ์ เจ้าสำนักคิดอุบายหาสิ่งสมดูลย์ มันคิดรับขุนพลที่เป็นสตรีเพศ เข้ามาฝึกเหล่าศิษย์ และเป็นดั่งที่เจ้าสำนักคาดคิด เมื่อแจ้งความประสงค์ประกาศออกไปในหย่อมย่าน มีสตรีผู้มีความสามารถเข้ามาสมัครมากมาย แต่ละนางล้วนมีความสามารถในเชิงยุทธ์ที่แตกต่าง
การแสดงวิทยายุทธ์เพื่อคัดเลือกในครานี้ เจ้าสำนักเลือกเหล่าขุนพลอาวุโสเข้ามาตัดสิน แต่เมื่อมันตัดสินอย่างยุติธรรมแล้ว เจ้าสำนักกลับให้เขาคิดทบทวนใหม่ เป็นอย่างนี้อยู่หลายคราเหล่าผู้อาวุโส จึงมอบให้เจ้าสำนักเป็นผู้ตัดสินเพียงผู้เดียว ที่แท้.... มันเพียงต้องการสตรีสาวสวยเข้ามาร่วมฝึกวิทยายุทธ์กับมันในคืนค่ำ.
โปรดติดตามตอนต่อไป.ตอนที่ 6 มังกรพ่าย
ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะ
- คุณยายแวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะ
- มีความสุขมากๆนะคะ
ขอบคุณ คุณยายและนายวัฒนา คุณประดิษฐ์ ตอนต่อไปคอยติดตามนะครับ
กำลังจะนึกออก ว่า.... แต่อ่านต่อดีกว่าเนาะ
อ่านตอนนี้แล้ว ได้ข้อคิดหลายอย่าง เช่น ความสำเร็จแห่งวิชา ต้องแสวงหา มิใช่เพียงรอคอย จริงๆด้วย แต่..ฝึกวิทยายุทธกับสตรีสาวสวยในคืนค่ำ อะไรจะเกิดขึ้น ?
เรียน คุณ นุชนารถ เรื่องสั้นก็คือเรื่องสั้นครับ ก็...คล้ายๆ นิยาย