น้ำท่วม กศน.อำเภอบางปะอิน ปีนี้ท่วมมากกว่าปี 25549 ชีวิตของข้าพเจ้าจึงได้เรียนรู้การดำเนินชีวิตตามสภาพที่ถูกน้ำท่วม การเดินทางมาทำงาน ก็ต้องนั่งรถลุยน้ำมาทำงาน ถึงที่ทำงาน ก็ต้องเดินลุยน้ำเข้ามาทำงาน เวลาจะเข้าห้องน้ำก็ต้องลุยน้ำไปเข้าที่วัด ซึ่งที่บ้านเกิดข้าพเจ้าน้ำไม่เคยท่วมนะ แต่ข้าพเจ้าก็รู้สึกสนุกนะ ได้เพื่อนร่วมงานที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน คอยช่วยเหลือกันระหว่างน้ำท่วม กศน.อำเภอบางปะอิน และก็ได้ช่วยเหลือชีวิตสัตว์ที่ไม่มีที่อยู่ ก็ต้องให้พึ่งสำนักงาน และหาอาหารให้กินด้วย จากสถานการณ์นี้ทำให้ชีวิตเรารู้ว่าคนที่น้ำท่วมนะเขาเดือดร้อนมากขนาดไหน จะได้รู้จักใช้ชีวิตให้คุ้มค่ากับการเกิดมาเป็นมนุษย์ต้องรู้จักแบ่งปันน้ำใจให้กันและกัน และพัฒนาคนให้มีวิถีชีวิตที่ดีขึ้น เพื่อจะได้ช่วยเหลือตัวเองให้รอดพ้นจากวิกฤตการณ์ต่างๆ ที่เกิดในชีวิตประจำวัน
น่าสงสารจังนะคะคนที่เจอน้ำท่วม สู้ๆ นะคะ แต่สุดท้ายก้อต้องเข้าใจชีวิตน่ะคะ ว่ายังไงเราก้อต้องเอาตัวรอดเพื่อการมีชีวิตอยู่ต่อไปค่ะ ตัวเราต้องเป็นที่พึ่งของตัวเอง และช่วยเหลือคนอื่นยามที่มีโอกาศค่ะ ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นเวลาที่เกิดแต่วิกฤตการณ์อย่างเดียวค่ะ ทุกเวลาเราสามารถช่วยเพื่อนมนุษย์และสัตว์ได้ตลอดค่ะ การใช้ชีวิตทุกเวลานาทีล้วนมีคุณค่าหมดค่ะ เราคิดว่าอย่างนี้นะคะ