เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาได้ไปร่วมงานแสดงมุทิตาจิตคุณครูเคยสอน เกษียณอายุราชการ ที่โรงเรียนมัธยมบ้านบึง"อุตสาหกรรมนุเคราะห์" อ.บ้านบึง จ.ชลบุรี บ้านเกิด จึงทราบว่าคุณครูที่รักและเคารพอีกท่านของผม ก็ได้เกษียณฯ แล้วเช่นกัน "คุณครูทิพย์วัลย์ วงษ์ลอย" คุณครูสอนวิชาอุตสาหกรรมศิลป์ และศิลปต่างๆมากมาย คุณครูใจดีมาก ยิ้มแย้มแจ่มใส เป็นกันเอง ไม่เคยโกรธลูกศิษย์ เรียนวิชาท่านแล้วหายเหนื่อย หายเครียด ตอนผมเป็นเด็กท่านเคยสอนให้รำลาวกระทบไม้ และพาไปแสดงที่หน้าศาลากลางจังหวัดชลบุรี รักและเคารพครูมาก จึงขอเชิดชูเกียรติคุณครูไว้ ณ ที่นี้...
เชิดชูเกียรติ คุณครูทิพย์วัลย์ วงษ์ลอย
(กาพย์ฉบัง ๑๖)
เทือกเถาเหล่าเทพเทวา แท้ทิพย์กัญญา
มุ่งมาหมายมอบครอบครู
ถักทอร้องรำศิษย์รู้ จดจำทำดู
จึ่งรู้เชี่ยวชาญงานศิลป์
เชยชมชื่นชนยลยิน ดุจน้ำทิพย์ริน
ราดรดอิ่มเอมเปรมใจ
โอบอ้อมอบอุ่นกลิ่นไอ อิ่มรักครูให้
จริงใจจดจำจึงจาร
ทิพย์แท้ถ่ายทอดตำนาน สอนศิลป์สืบสาน
ศิษย์รักเรียนรู้บูชา
เชิดชูคู่ควรรักษา กี่ล่วงลับลา
คู่ฟ้าคู่ดินถิ่นไทย
สอนศิษย์สร้างเสริมสุขใจ คราเหนื่อยห้ามหน่าย
พักนิดคิดนึกตรึกตรอง
ผ่องแผ้วผ่านพ้นภัยผอง เย็นใจใยจ้อง
จองจำจนใจเจ็บจม
รักศิลป์แล้วไร้ขื่นขม กลับร้ายรื่นรมย์
เร่งรักษ์ร่วมรู้ครูวอน
“ทิพย์วัลย์” ทิพย์มุ่งหมายสอน สืบศิลป์ถาวร
ส่งศิษย์สุดสูงสู่ดาว
“วงษ์ลอย” ลอยศิษย์แพรวพราว ร้อยเรียงเคียงดาว
เพียงเจ้าจดจำคำครู
ครูรักปักจิตศิษย์รู้ พร้อมเพรียงเชิดชู
ขอครูพบพรเทวา
ทวยเทพรายล้อมรักษา นบตรัยรัตนา
จงมาอำนวยอวยชัย
ขอครูผ่านพ้นผองภัย กี่ร้อยเรื่องร้าย
นิราศนิรันดรเทอญ...
จากศิษย์บ้านบึง ๑๙
ประพันธ์โดย นาวาเอก(พิเศษ) วสันต์ จันทวงค์
ไม่มีความเห็น