ศัตรูที่น่ากลัวคือสิ่งใกล้ตัวเรานี่เอง

 

                   ปัญหาเชาวน์ข้อหนึ่งถามว่า “สีอะไรดูโง่ๆ” (สีหน้าคุณตอนนี้ไงสีหน้าตอนเรามีความเครียดไงหรือตอนที่เราโกรธอะไรทำนองนี้) อ่านดูแล้วบางอย่างก็น่าเชื่อเพราะยามเมื่อคนเรามีความทุกข์จะมีใครสักกี่คนรู้จักเหตุของความทุกข์และดับทุกข์ให้หายไปได้ คนเราบางครั้งทุกข์เพราะเราจมอยู่กับอดีต เราไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงที่เป็นกฏธรรมชาติที่หลีกหนีไม่พ้น เราทุกข์เพราะเรา คิดผิดนิดเดียวอาจทำให้เราเสียคนดุจเรือรั่วนิดเดียวอาจทำให้เรือใหญ่ที่วิ่งในน้ำจมได้

                                        

                วันเข้าพรรษาคนหลายคนก็ตั้งใจอธิษฐานทำความดีแม้แต่หน่วยงานภาครัฐหรือทีวีก็รณรงค์ให้คนทำดีเช่นเลิกเหล้าแล้วจะเลิกจนเป็นต้น พอถึงวันออกพรรษาคนทั่วไปก็คิดว่าเป็นวันสิ้นสุดการอธิษฐานทำความดี ช่วงเข้าพรรษาเป็นช่วงที่คนได้ทำความดีมากกว่าช่วงอื่นๆของแต่ละปี

                  -บางคนอธิษฐานงดเว้นการดื่มเหล้าตลอดพรรษา

                 -บางคนตั้งใจสวดมนต์ตลอดพรรษา

                  -บางคนตั้งใจฟังเทศน์ทุกวันพระในช่วงพรรษา

                  -บางคนตั้งใจปรารถนาทำบุญตักบาตรทุกวันไม่ให้ขาด

                  -บางคนอธิษฐานรักษาศีลอุโบสถทุกวันพระตลอดพรรษา

                  เหล่านี้คือปณิธานอันดีงามที่เป็นบารมีแก่ตนเอง แต่แล้วเมื่อถึงวันออกพรรษาก็กลายเป็นวันสิ้นสุดการตั้งปณิธานบำเพ็ญความดีของคนหลายคน ถ้าเป็นไปได้เราน่าจะทำความดีต่อไป ตามปณิธานหรือความปรารถนานี้ตลอดไป อย่าเพิ่งละเลิกปณิธานอันดีนี้แค่วันออกพรรษานี้แล้วกลับไปทำพฤติกรรมเดิมๆจนกลายเป็นการทำความไม่ดีมาก ลบความดีเดิมที่เคยทำไว้ตลอดพรรษาให้มัวหมองไป อุปมาเหมือนเราได้เก็บออมเงินหย่อนลงในกระปุกออมสินวันละบาทตลอดสามเดือนแต่ครั้นถึงวันออกพรรษาแล้วก็นำเงินที่สะสมไปละลายกับเหล้าหมดในวันเดียวช่างไม่คุ้มกับการลงทุน ออกพรรษาอย่าออกจากความดีเพราะว่าการทำดีดีกว่าทำชั่ว ดั่งนักปราชญ์สอนไว้ว่า

                ความเพียรพยายามเป็นคุณสมบัติของนักสู้ ความรอบรู้เป็นคุณสมบัติของนักปราชญ์  ความเฉลียวฉลาดเป็นคุณสมบัติของนักขบคิด ความดีทุกชนิดเป็นคุณสมบัติของคนดี การให้อภัยเป็นคุณสมบัติของคนใจดี ให้หอภัยวันนี้ห้อภัยในวันนี้ดีกว่าอโหสิกรรมให้กันตอนตาย   ความเพียรพยายามความรอบรู้ความดีและการให้อภัยคือคุณสมบัติภายในของคนสร้างบารมีและทำให้เราดูน่ารัก น่าเคารพ

              เมื่อคนเราอยู่ในสถานภาพใดควรทำให้สมบูรณ์ สิ่งใดควรทำ ต้องทำมันเดี๋ยวนี้ ทำเดี๋ยวนี้ ถ้าถึงเวลาทำต้องทำ เพราะถ้าทำช้าความชั่วจะเข้ามาแทรกก็ได้

             ความดีนั้นสร้างได้ยากทำได้ยากยิ่งและความดีจะค่อยๆก่อกำเนิดขึ้นมาเหมือนเมล็ดพันธ์พืช ส่วนความชั่วนั้นสร้างได้ง่ายเกิดได้ง่ายมากและก่อตัวอย่างรวดเร็ว การทำความดีอุปมาเหมือนเราสร้างบ้านสักหนึ่งหลังกว่าจะสร้างเสาสร้างคานและอื่นๆนั้นยากมากและใช้เงินจำนวนมากหรือใช้แรงกายแรงใจเป็นอันมาก (บางคนถึงกับไม่คิดจะสร้างบ้านอยู่แต่พอใจเช่าเขาอยู่ตลอดไป) บ้านสร้างเสร็จก็ต้องตกแต่งจึงจะน่าอยู่ กว่าจะสร้างเสร็จตกแต่งภายในเสร็จนั้นใช้เวลาแรมเดือนแรมปีหรือตลอดเกือบครึ่งชีวิตต้องใช้ความอดทนหลายอย่าง แต่การทำลายบ้านนั้นง่ายนิดเดียวเพียงรื้อหรือทุบวันเดียวก็เสร็จแล้วหรือใช้ไฟเผาเพียงไม่กี่นาทีก็ทำได้ ดังนั้นคนดีจึงควรรักษาความดีที่มีแล้วไว้ดุจเกลือรักษาความเค็มให้คงอยู่ตลอดเวลา.... ไม่เหงา...ไม่ร้าวรานใจ... ไม่อ่อนไหว... คือความสุขในวันนี้ อย่ารอให้ถึงพรุ่งนี้เลย อย่าทำร้ายตัวเองด้วยการอุ้มทุกข์ให้ตัวเองลำบาก กำแพงความคิดเราเราสามารถทำลายได้ง่ายๆอย่าเสียดายเลย คำพระว่า "ปลงเถอะโยม" "เย็นไว้โยม" ยังคงเป็นวลีที่เตือนใจเราได้เสมอ

    

                 ศ.ดร.วิทยา นาควัชระ กล่าวว่า  "คนเหมือนสินค้าลดราคา" ...สินค้าลดราคายิ่งมากเท่าไหร่เรายิ่งชอบแม้จะมีตำหนิอยู่บ้างเรายังยอมรับเพราะถือว่ามันราคาถูก คนเราไม่มีใครดีเต็ม 100 % สักคนทำไมเราไม่ยอมรับความบกพร่องเหมือนสินค้าที่ขายลดราคาบ้างหละ บางคนอาจไม่โรแมนติก  บางคนกร้าวร้าว ชอบขึ้นเสียง ขี้เกียจ ขี้เหล้า เจ้าชู้ ก็คิดเสียว่าแฟนเราคือสินค้าลดราคา เราอาจมีความสบายใจเพราะการยอมรับส่วนที่มีตำหนิอยู่บ้างเพราะราคาถูก... คนก็เหมือนสินค้าลดราคานั่นเองไม่ว่าหญิงหรือขาย"

[วาวา]

ถ้าทำได้แบบที่ว่าตลอดไปก็คงจะดีนะ เพราะว่าบางคนทำได้แค่วันเดียวก็เลิกแล้ว

[พิกุล]

เกิดมาเป็นชีวิตจงคิดเถิดว่าโชดีที่ได้เกิดด้วยกุศลมีสมญา เรียกชื่อ ว่าคือ "คน" ความดีเขาบอกว่าทำยากนัก