เด็กโต 7 คน ของบ้านอุปถัมภ์เด็ก ไปใช้ชีวิตในแหล่งก่อสร้าง


เด็กโต 7 คน ของบ้านอุปถัมภ์เด็ก  ไปใช้ชีวิตในแหล่งก่อสร้าง

           ด้วยเด็กโตของบ้านอุปถัมภ์ คัดเด็กที่เรียนหนังสือในระดับมัธยมศึกษา ไปเรียนรู้การใช้ชีวิตในแหล่งก่อสร้าง  โดยให้ลงไปนอนในบ้านพักของกรรมกรก่อสร้าง ที่เขาใช้ชีวิตอยู่ในบ้านพัก  ทั้งอาบน้ำ กินอาหาร และนอน

           เด็กโตที่เติบโตมาในบ้านอุปถัมภ์ มาจากครอบครัวที่บางคนแม่ขายบริการทางเพศ  เลี้ยงลูกมาด้วยความรักความตั้งใจ  บางคนมาจากครอบครัวที่พ่อแม่หย่าร้าง แล้วตามหาใครไม่เจอเลย บางคนพ่อแม่เด็กตายหมดแล้ว  บางคนเป็นเด็กต่างาติที่ต้องอพยพมาอยู่เมืองไทย  สามารถใช้เงินอย่างสะดวกสบายมาก  ไม่เคยเห็นชีวิตที่ลำบาก และเด็กเองก็อยู่ที่บ้านอุปถัมภ์เด็กมาตั้งแต่เล็กๆ  ไม่เคยลำบากเหมือนเด็กในแหล่งก่อสร้าง

          แต่มีเด็กโตของเรา มาอยู่ก่อนแล้ว  และอยู่ได้ ปรับตัวเข้ากับชีวิตและงานที่ตัวเองรับผิดชอบแล้ว

          ครูจิ๋งกึ่งบังคับกึ่งให้เลือก แต่ทุกคนต้องมาใช้ชีวิตในแหล่งก่อสร้างอย่างน้อย 1 อาทิตย์  เพื่อให้ด็กได้มีการปรับตัวเอง  และพร้อมทุกสถานการณ์ที่ต้องเรียนรู้  และต้องอยู่ให้ได้ถ้าไม่มีทางให้เลือกอีกแล้ว

             

              ครูเอ็มที่ดูแลกลุ่มเด็กโต  ลงไปใช้ชีวิตกับเด็กด้วยในแหล่งก่อสร้าง

             

               เด็ก เด็ก กำลังสิ่งที่ตัวเองต้องปฏิบัติตัว  และจะสอนอย่างไรกับน้องๆที่

               กำลังรอให้พี่ๆ สอนให้

              

               เด็กลูกกรรมกรก่อสร้าง ต่างตื่นเต้นกับการมาของพี่ๆทุกคน

               ที่มาใช้ชีวิตในแหล่งก่อสร้าง

หมายเลขบันทึก: 403764เขียนเมื่อ 20 ตุลาคม 2010 16:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 21:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

นับว่าเป็นการเปิดโอกาสให้บรรดาเด็กๆ ทั้งหลายที่กำลังเติบโตเป็นวัยรุ่นหนุ่มสาวในวันข้างหน้า กระตุ้นให้เด็กและเยาวชนคนรุ่นใหม่ได้มีโอกาสแสดงฝีมือและความสามารถในการดูแลน้องๆที่ยังเล็กและช่วยตัวเองได้น้อย เป็นการปลูกจิตสำนึกในการดูแลคนอื่นเขาบ้าง เพราะที่ผ่านมาอยู่ในฐานะผู้รับ แต่...วันนี้เด็กๆทั้ง 7 คน ได้มีโอกาสตอบแทนแสดงตนเป็นผู้ให้บ้าง น่าชื่นชมยินดี ที่บรรดาเด็กๆได้ทำประโยชน์ในช่วงปิดภาคเรียน

ขอบคุณมากค่ะ ครูมิ้น ที่แวะมาให้กำลังใจ

ในการทำงานบางครั้งก็ขอแค่ได้ทำตามความคิดที่อยากให้เด็กได้รับประสบการณ์ที่สำคัญในชีวิต

อย่างน้อยประสบการณ์เหล่านี้จะใช้ประโยชน์ในอนาคต

สำหรับคนทำงาน ทีมงานสำคัญมากพอๆๆกับตัวเด็กเหมือนกัน

แค่คิดแต่ขาดคนปฏิบัติ เด็กคงไม่มีโอกาสในการเรียนรู้

บางครั้งแค่เห็นเด็ก ได้รับโอกาส

แล้วกลับมาเล่าให้ฟัง ว่า สนุกมาก

อยากไปอีก คนทำงานอย่างพวกเราก็ยิ้มไม่หุบแล้ว

เพราะบางอย่างมันยากเกินไป และต้องเสี่ยงเหมือนกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท