มองไปข้างหน้า หันไปข้างหลัง จบลงที่ครู

   ก่อนหน้านี้ไม่กี่เดือนผมทำหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่โสตทัศนูปกรณ์  ใน

บริษัท  ขอนแก่นแหอวน  จำกัด  ซึ่งการทำงานในขอนแก่นแหอวนนั้นทำให้ผมค้นพบตัวเอง  ในทางวิชาชีพแล้ว  ผมไม่สามารถทิ้งความเป็นครูได้เลย  และในวันนี้ผมก็ได้กลับมายังบ้านเกิดของผม  ซึ่งหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายนั้นคือ  ครูผู้สอนวิชาคิมพิวเตอร์  และทำเว็บไซต์ให้โรงเรียน  รวมไปถึงหน้าที่ทางด้านสื่อโสตฯด้วย

นางนวลจะบินสูงได้ 

ต้องมีสายตา  กว้าง  ยาว  ไกล

  นี้ถือเป็นอีกก้าวหนึงของชีวิตที่สอนให้ผมได้รู้ว่า  หากมีความสุขในการทำงานแล้ว  เราจะอยู่ในสถานะไหนกฌย่อมมีความสุข  แต่ความฝันนั้นอยู่ไกลเหลือเกิน  และผมก็ตั้งเป้าหมายในชีวิตใว้ว่าอีก  7  ปีผมอายุ  30  ปี  เป็นต้องเป็นอาจารย์มหาวิยาลัยให้ได้

ลิขิตฟ้า  หรือจะสู้มานะตน

โดย...อิสระพงค์  มีเที่ยง...ครูของแผนดิน