ComMedSci ι เรียนรู้การทำงานของทีมงาน รพ.สต.กระบาก ตอนที่ 6 ความประทับใจของ อสม.

เรื่องฝากจากพี่อ้อ

 

การเรียนรู้การทำงาน  รพ.สต.กระบาก

ตอนที่  6  ความประทับใจของ อสม.

 

            ฝนกำลังตกหนักเราทุกคนก็ย้ายเข้าไปในตึก   แล้วก็เริ่มคุยกันต่อ  (ถึงฝนจะตกหนักขนาดไหนเราก็สามารถทำงานกันต่อได้โดยไม่หวั่น  ไม่อยากจะบอกเลยว่า  เสื้อผ้าเปียกด้วย  ช่วงเปลี่ยนที่นั่ง  กลับไปจะเป็นไข้ไหมนี่ หนาวจัง )  เราจึงยิงคำถามต่อเพื่อไม่ให้อารมณ์ขาดช่วงไป   คำถามก็ง่าย  ๆ   (ง่ายหรือเปล่าก็ไม่รู้) 

ประทับใจอะไรที่ได้มาเป็น  อสม. 

โดยเริ่มจากคุณทองคำ  ชัยโย  (ว่าที่ผู้ใหญ่บ้านคนใหม่)  เป็น  อสม.มาประ มาณ  8  ปี  เมื่อก่อนที่ยังไม่ได้เข้ามาเป็น  อสม.นั้น 

คุณพ่อไม่สบาย   ป่วยหนัก  จนกระทั่งเสียชีวิต ตอนอายุ  60  ปี แล้วคุณหมอก็บอกว่า  “เป็นโรคน้ำตาลหลาย”   

 (ก็โรคเบาหวานนั่นล่ะ)  เท่านั้นแหล่ะพี่ทองคำก็งงซิค่ะ  ไม่เคยได้ยินมาก่อน  แล้วโรคนี้เป็นแล้วต้องตายด้วยเหรอ  รักษาไม่ได้หรืองัย 

พี่ทองคำเล่าไปตาก็เริ่มแดง  มีน้ำซึมออกมาที่บ่อตา   (น้องติ๋วบอก)   เสียงก็เครือ  ๆ  (แต่ผู้เขียนไม่กล้าซบตาเลย  ความเศร้ากระจายครอบคลุมพื้นที่ของหัวใจ  โอ้! พระเจ้า) 

หลังจากที่ได้เป็น  อสม.  ทางสถานีอนามัยก็ให้ความรู้ในเรื่องต่าง ๆ  มากมาย  ไม่ว่าจะเป็นความดันสูง - ต่ำ  การดูแลผู้ป่วย  ยาสามัญประจำบ้าน  รวมไปถึงโรคน้ำตาลหลายด้วย  พี่เขาพูดว่า

ถ้าได้มาเป็น  อสม.ตั้งนาน  พ่อก็คงไม่ตาย 

เพราะคนที่เป็นโรคเบาหวานไม่เห็นมีใครตายเลย  ก็เข้ามารับยาไปกินทุกเดือนก็เท่านั้นเอง  (นั่นนะซิน๊ะ) 

 พี่ทองคำจึงทุมเททำงานอย่างเต็มที่และดูแลคุณแม่เป็นอย่างดี  เมื่อก่อนคุณแม่กินยาแผนโบราณก็ซื้อให้  แต่หลังจากที่มีโครงการนี้มา  มีความรู้เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับยาสเตียรอยด์ และได้ตรวจเอง 

 ดังนั้นก่อนที่มาคุณแม่จะซื้อยาอะไรก็จะต้องผ่านมือคุณพี่เสียก่อน  ดูฉลาก   แถมนำมาตรวจสอบอีก  

 (ดีใจจังที่พี่ส่วนกลางผลิตชุดทดสอบสเตียรอยด์ที่เข้าถึงชาวบ้านได้  เมื่อก่อนก็ดีแต่ไม่ได้ลงถึงประชาชนทั่วไป  อยากตะโกนบอกว่า  พี่สุดยอดจริง ๆ ) 

 สิ่งที่ภูมิใจที่สุดก็คือมีความรู้เพิ่มขึ้น

                หลังจากคุณพี่ทองคำผ่านไปก็ต่อด้วย

คุณพี่วงษ์  เรพงษ์ 

เป็น  อสม.มา  8  ปีเหมือนกัน  ประทับใจได้มีความรู้เพิ่มขึ้น  ไม่ว่าจะเป็นความดัน  เบาหวาน  ฯลฯ  ไปบอกชาวบ้านแล้วชาวบ้านเชื่อให้ความสำคัญกับ อสม. เหมือนกับคุณหมอบอกเอง 

 (เป็นคนที่พูดน้อยมาก  แต่คุณทราบไหมว่าคุณพี่เป็นประธาน  อสม.เชียวนะคะ ไม่พูดแต่ทำอย่างเดียว) 

 

จากนั้นก็เป็นคุณพี่ทัศนีย์  เป็น  อสม.ที่เชี่ยวชาญด้านเบาหวาน  ความดัน   คัดกรองกลุ่มเสี่ยงก่อนมาพบหมอ  ทำให้ผู้ป่วยได้รักษาเร็วขึ้น 

นี่เป็นสิ่งที่คุณพี่ประทับใจ  และคุณพี่เขาได้บอกกับเราว่าเป็น  คนที่ไม่ไปไหนมาไหน  อยู่แต่บ้าน  ดูแลคนในครอบครัว

(แต่ฟังการพูดการจาแล้ว  น้องไม่เชื่อเลย  นึกภาพนั้นไม่ออก) 

พอมาเป็น  อสม.รู้จักทำงานร่วมกับคนอื่น  มีความรู้  ทำงานเพื่อคนอื่นได้เช่น  วัดความดันเป็น  วัดสุขภาพเด็กได้  (ชั่งน้ำหนัก  วัดความสูง  วัดรอบหัวเด็กแรกเกิด)  ดีใจและมีความสุขมากที่ได้มาทำตรงนี้ 

คนต่อไปก็คือคุณกุหลาบ  (เป็นลูกสาวของคุณตาเคน)   เพิ่งเป็น  อสม.  ได้  2  ปี  บอกกับเราว่า เป็นคนเงียบ  ๆ ไม่ค่อยกล้าพูดกับใคร  (จะลองเชื่อดูนะคะ)  ดีใจมากที่ได้มาทำตรงนี้    มีความรู้  กล้าแสดงออก  กล้าทำ  พี่แกเล่าว่าเข้ามาวันแรกสั่นไปทั้งตัว  เพราะว่าไม่รู้จักใคร  ไม่รู้จะทำยังงัย  จะทำได้ไหม ฯลฯ  ตอนนี้กล้าทำทุกอย่าง  ไปช่วยงานแต่งงาน  งานศพ  ซึ่งเมื่อก่อนไม่เคยไปไหนอยู่กับบ้านดูแลลูก  เราเลยถามต่อเลยว่าแล้วคุณพ่อบ้านว่าอะไรไหมที่มาทำ  พี่แกก็ยิ้มแล้วตอบว่า

“รีบไปเดี่ยวเผิ้นจะถ่า” 

 (รีบไปเดี๋ยวเขาจะรอ) 

 น่ารักมากเลย  ก็คงจะจริงเพราะว่าขับรถมาส่งภรรยาและคุณตาเคนด้วย  แถมมานั่งรออีกต่างหาก อะไรจะน่ารักขนาดนั้น  และก็มาถึงคนสุดท้ายของวันนี้คือคุณนิลวรรณ  ชื่อเล่นพี่เขียว  เป็นมา  10  ปีแล้ว  เป็นตัวแทนของหมู่  7  พี่แกบอกว่าเป็นแม่  อสม.แล้วเพราะว่าเป็นมานาน 

แกมีแต่ลูกชาย  จะให้เป็นต่อก็ไม่ได้   (เพิ่งทราบน๊ะนี่ว่าการเป็น  อสม.นะเขาให้แต่ผู้หญิงเหรอ  เพราะไปที่ รพ.สต.ภูเงินก็เห็นผู้ชายเยอะแยะ) 

 เป็นคนพูดน้อยมาก แต่เป็นคนที่ชาวบ้านไว้วางใจ  ทำอะไรทำจริง 

พี่เขียวเล่าว่าไปเยี่ยมผู้สูงอายุ 

มีคุณตาบ้านหนึ่งตาบอดลูกสาวก็ไปทำงานโรงงาน ลูกเขยก็เมาแต่เหล้า  พอพี่เขียวไปถึงก็ทักทายกันตามปกติ  คุณตาบอกว่าให้เอาข้าวให้หน่อย  เขาทำกับข้าวไว้ในตู้  แต่พอไปดูไม่มีอะไรเลย  พี่เขียวเลยเดินไปซื้อกับข้าวในหมู่บ้านมาให้  คุณตาก็พูดไปร้องไห้ไปว่า 

“มึงคือดีกว่าลูกกู  ถ้ากูมีนากูจะยกให้” 

 งานเข้าแล้วพี่เขียวของเรา  พี่เขียวก็เลยบอกไปว่า 

อย่าไปพูดอย่างนั้นเดี๋ยวลูกได้ยินเขาจะเสียใจ  เพราะตาต้องอยู่กับเขา

  พี่เขียวบอกกับเราว่ายังดีที่พี่เขียวอยู่บ้านและได้ดูแลพ่อแม่เป็นอย่างดี  ดีใจมากที่ได้มาทำงานตรงนี้

 

 ศุภลักษณ์  พริ้งเพราะ...........ผู้เขียน

 

รวมลิงค์ของงานเขียน aar ณ รพ.สต.กะบาก

เขียนโดย พี่อ้อ (ศุภลักษณ์  พริ้งเพราะ)

ComMedSci ι เรียนรู้การทำงานของทีมงาน รพ.สต.กระบาก ตอนที่ 1 ตกใจที่สุด...และสุดขีด

ComMedSci ι เรียนรู้การทำงานของทีมงาน รพ.สต.กระบาก ตอนที่ 2 วางแผนทำ KM

ComMedSci ι เรียนรู้การทำงานของทีมงาน รพ.สต.กระบาก ตอนที่ 3 ลงพื้นที่กระบากพบ อสม.และ อบต.ครั้งแรก

ComMedSci ι เรียนรู้การทำงานของทีมงาน รพ.สต.กระบาก ตอนที่ 4 เข้าบทเรียน

ComMedSci ι เรียนรู้การทำงานของทีมงาน รพ.สต.กระบาก ตอนที่ 5 บทเรียนจากคุณตาเคน

ComMedSci ι เรียนรู้การทำงานของทีมงาน รพ.สต.กระบาก ตอนที่ 6 ความประทับใจของ อสม.

ComMedSci ι เรียนรู้การทำงานของทีมงาน รพ.สต.กระบาก ตอนที่ 7 ผู้บุกเบิก อสม.

ComMedSci ι เรียนรู้การทำงานของทีมงาน รพ.สต.กระบาก ตอนที่ 8 สรุปการทำงานของ รพ.สต.และทีมงาน

[ทิมดาบ]

สวัสดีครับ "คุณใบไม้ร้องเพลง"

ชอบเรื่องราวมากครับ

และที่ชอบที่คนทำงานด้านยา

ลงมาทำงานกับกลุ่มคนเล็ก ๆ

"ที่มีหัวใจเปี่ยมด้วยจิตเสียสละ"

อสม. ของผมนี้เอง ครับ

ขอบคุณอีกครั้งครับ

[ใบไม้ร้องเพลง]

ดีใจเช่นกันค่ะคุณ ทิมดาบ

ชื่นชมทั้ง อสม. และคนหน้างานแบบคุณ ทิมดาบ มากทีเดียวค่ะ

ยิ่งมีโอกาสได้คลุกคลี ยิ่งประทับใจ

 

ว่าไปแล้ว เรานี่สมกับเป็นพวก "ชมรมชมกันเองจริง ๆนะคะ" ฮ่าๆๆ ๆ

ทำงานด้วยใจที่เบิกบาน รู้สึกดีอย่างนี้นี่เอง