3 กันยายน 2553 ชีวิตคนเราต้องการความสุข...แต่ยิ่งหายิ่งไม่พบ..ยิ่งหามันยิ่งหนี..แล้วความสุขอยู่ที่ไหน


ความสุข

      "ถ้ามนุษย์ที่มีเลือดเนื้อไม่มีความนุ่มนวลและความรักให้  แก่มนุษย์ด้วยกันแล้ว เขาคงไม่ต่างอะไรกับหมาป่า" (ดร.ลอเรน  ไอเล่ส์)

      ....เพชรที่ไม่ได้เจียระไน  ยังไม่เป็นอันตราย  จมดินอยู่ได้  แต่คนเราที่ไม่ได้พัฒนาจะเป็นอันตรายต่อสังคม...

คำสำคัญ (Tags): #ชมรมยามวิกาล
หมายเลขบันทึก: 400605เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2010 13:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 16:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีคะ ท่านพี่ มาหาหลายครั้งแล้ว หาสุยังไม่เจอหรือคะ พอดีไปพบท่านพี่บล็อกคุณยาย ต้องเอาเข้าแพลนเน็ทตนเองไว้แล้วหละ จะได้หากันเจอคะ ท่านพี่สบายดีนะคะ จำกันได้หรือเปล่า จำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร สุถือว่า ได้เห็นท่านพี่แล้วคะวันที่ไป KM จังหวัดขอนแก่นคะ

ความสุขของคนเรา อยู่ที่ใจคะท่านพี่ คนเราเกิดมาต่างสภาพกันอยู่แล้ว ยากดีมีจน ทุกคนก็มีตามแบบฉบับของตนเอง ถ้าเราภูมิใจในสิ่งที่ตนได้ พอใจในสิ่งที่ตนมี เราไม่ต้องไปหาหรอกคะ อยู่ตามแบบฉบับความสามารถของเรา ถ้าเราไปหา ไปหาแบบไม่มีความรู้ หรือหลักการ เราก็พ่ายแพ้อีก เพราะทำไม่สำเร็จคะ

เราอย่าไปทำตามแบบฉบับของคนอื่น ความสามารถของคนไม่เหมือนกัน แต่นำมาศึกษากันได้  คนมีเงินใช่ว่าเขาจะมีความสุข เขายิ่งวุ่นวายกว่าเรา เพราะเขาต้องหา ต้องหา ขยายกิจการพัฒนาเพิ่มขึ้น ประสบการณ์ความสามารถก็เพิ่มขึ้น เอาแล้วเอาอีก เขานี่แหละยิ่งห่างไกล ความสุข เพราะมันมีหลายเรื่อง กว่าจะรวย

คนเราถ้ารักและปรารถนาดีต่อคนข้างเคียง ไม่เอาเปรียบเอารัด เอาใจเขาใส่ใจเรา ก็จะไม่มีการเห็นแก่ตัว จะมีแต่ก็การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ถึงจะไม่ร่ำรวยเงินทอง แต่เราก็ร่ำรวยจิตใจ ที่มีรักและปรารถนาดีต่อกันคะ

ปรัชญา ของนำปราชฌ์แต่ละคน ก็ให้ข้อคิดดีคะ สุก็เอาปรัชญาของแต่ละคนมาเตือนเอง สอนตนเองอยู่เสมอคะ อยู่ได้ด้วยคำปรัชญา ที่นำมาคิด พิจารณาคะ

เรื่องคนที่ไม่พัฒนา เป็นอันตราบยมากเลย ทุกๆๆวันนี้ ถึงได้มีการศึกษาผู้ใหญ่ คนสูงวัยก็กลับไปเรียนอีก เนื่องจากว่า โลกเปลี่ยนไป คนต้องเปลี่ยนตาม หลวงจึงพยายามส่งเสริมให้คนเรียนหนังสือให้มากๆๆ จะได้คิดมากๆๆ สื่งไหนควรไม่ควรคะ คนรุ่นใหม่นำมาส่งเสริม คนรุ่นเก่านำมาพัฒนาคะ

คิดถึงท่านพี่เสมอนะคะ กดที่รูปสุ มันจะไปบล้กสุนะคะแล้วลองตามไปเยี่ยมนะคะ

สุเปิด 2 บล็อกคะ ด้วยรักและผูกพัน และอีกบล็อกหนึ่ง มีธรรมะเป็นยาใจ วันนี้เขียน 2 บล็อกเลยคะ เข้าไปอ่านดูนะคะ มีเรื่องอะไรบ้างคะ

อยากรู้ว่าท่านพี่ หาสุเห็นไหมคะ ถ้าอ่านตัวหนังสือมันตัวเล็ก ให้มองไปที่ด้านบนบล็อกขวามือ เห็น กอไก่ ไหมคะ อยากให้ตัวใหญ่ อ่านสะดวก กด กอไก่ใหญ่คะ พอจะเม้นตอบ กดกอไก่เล็กคะ

หรือถ้าอยากให้ตัวหนังสือสวยงาม ให้เขียนพิมพ์ที่ WORD แป้นพิมพ์งานข้างนอก พิมพ์เสร็จแล้วก๊อปปี้ เข้ามาวางที่นี่แหละคะ

หรือว่า  เห็นไหมคะ ว่าทำไมตัวหนังสือนี่ ทำไมมันถึงดำใหญ่ได้ สุเห็นท่านพี่ เขียนทีไรตัวเล็กทุกที แล้วอีกหน่อยตนเองก็จะอ่านของตนเองไม่เห็น

สุจะแนะนำนะคะ ง่ายมากคะ ให้ดูในกรอบนี่ที่กำลังเขียนอยู่ เห็นด้านบน ตัว B เห็นไหมคะ ท่านพี่เขียนไปแล้ว คลุมดำตัวหนังสือตัวแรก แล้วกดไปที่ B ตัวหนังสือตัวต่อไป มันจะใหญ่ แบบนี้แหละคะ ลองดูนะคะ อยากให้ใหญ่กด B คะ

ยังมีอะไรจะบอกอีกมากมาย แต่ต้องหากันให้เห็นเสียก่อนนะคะ แล้วจะบอกอีกคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท