โครงงานการกัดกระจก

ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่เป็นครูสอนวิชาการงานอาชีพและเทคโนโลยี มีความภูมิใจในกิจกรรมการเรียนการสอนก็คราวนี้แหละ เพราะสัปดาห์ที่ผ่านมา  ดิฉันได้ให้นักเรียนสร้างผลงานให้กับตัวเอง คือ  การกัดกระจก  ตอนแรกนักเรียนกังวลใจมากเพราะกลัวทำไม่ได้  แต่ดิฉันบอกว่า  ทำไมคนอื่นทำได้ เราก็ต้องทำได้เหมือนกัน  หลังจากนั้นเด็กมีกำลังใจมากขึ้น (ลืมบอกไปว่าสอนชั้นไหน คือดิฉันสอนชั้น ม.4  และ  ม.5 )  เด็กจัดกลุ่มกันออกแบบลาย และปรึกษาครูหลาย  ๆ   คน ในโรงเรียนว่าลายนี้สวยใหม  เมื่อครูให้คำแนะนำแล้ว  เด็ก ๆ  ก็วิ่งไปปฏิบัติต่อ ดำเนินวิธีการกัดกระจกต่อ  โดยใช้เวลา  2   คาบ   ในชั่วโมงนี้เด็กมีความตั้งใจมาก  ตั้งตารอว่าผลงานของตัวเองเป็นอย่างไร   เมื่อกัดกระจกเสร็จแล้ว (มีครู คนหนึ่งชมว่าสวยมาก เก่ง  ๆ  จริง   เดี๋ยวครูจะเอาไปใส่กรอบให้น่ะ  และจะเก็บเอาไว้โชว์ที่โรงเรียนว่าเป็นผลงานของใครบ้าง) ทราบหรือไม่ว่าเด็กดีใจมากแค่ไหน  เด็กดีใจจนกระโดดโลดเต้นเลย  เพราะว่ามีครูชื่นชมผลงานของเขา  หลังจากนั้น เด็กนักเรียนบอกดิฉันว่า อาจารย์ผมจะทำอีกชิ้นหนึ่งน่ะ ให้พ่อแม่ดูว่าผมตั้งใจทำขนาดไหน ผมปรับปรุงตัวเองแล้ว ผมมีความสามารถเหมือนกับคนอื่นเหมือนกัน  และเขาเอ่ยคำว่า ผมทำได้แล้ว  ดิฉันดีใจมากที่เด็กมีความตั้งใจขนาดนี้ (เพราะก่อนหน้านี้เขาเป็นเด็กที่เกเรที่สุดในโรงเรียน)

           ทำให้ดิฉันคิดว่าการเรียนการสอนที่เน้นเด็กเป็นสำคัญนั้นมีประโยชน์กับจิตใจของเด็กมากน้อยแค่ไหน  เด็กมีความภูมิใจในผลงานของตนเอง และได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นระหว่างเพื่อน  ๆ  ด้วยกัน   มีการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และหวังเป็นอย่างยิ่งว่านักเรียนจะมีความตั้งใจแบบนี้ตลอดทุกกิจกรรม