สระน้ำสองแห่ง
้้้้้้สระน้ำสองแห่ง
อยากได้น้ำทำงานการเกษตร
กำหนดเขตสองจุดเพื่อขุดสระ
รอน้ำฝนหล่นมาตามวาระ
หวังว่าจะมีน้ำดังคำนึง
แต่ความจริงที่เห็นเป็นเรื่องเศร้า
น้ำไหลเข้าเต็มปรี่สระที่หนึ่ง
สระที่สองน้ำน้อยพลอยรำพึง
ทำไมจึงถึงเป็นไปเช่นนี้
เห็นคันคูอยู่กลางมาขวางกั้น
น้ำจึงอั้นไร้ร่องคลองวิถี
อุปสรรคขวางอยู่ดูไม่ดี
คงต้องมีมรรคามาเชื่อมโยง
จึงจับจอบมาจ้องแล้วลองขุด
กะให้หลุดเป็นร่องจนมองโล่ง
ขุดเรื่อยเรื่อยเหนื่อยก็พักสักชั่วโมง
จนเหวงโหวงวิงเวียนเจียนเป็นลม
ระหว่างคนระหว่างคู่มีคูคั่น
ต้องคอยหมั่นหาทางอย่างเหมาะสม
ขจัดสิ่งขัดขวางทางอารมณ์
เพื่อสังคมอยู่ดีมีสุขครอง
เรื่องคูคั่นมีค่าน้ำมาคิด
น้ำเชื่อมติดไกลใกล้จึงไหลคล่อง
คนเชื่อมใจถึงกันหมั่นเกี่ยวดอง
เหมือนพี่น้องน้ำหนึ่งได้พึ่งพา
โสภณ เปียสนิท
93/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
ความเห็น (8)
ภาพสระน้ำที่เป็นแรงบันดาลใจให้เขียนบทกวีนี้ ส่วนอีกสระอยู่ข้างๆ แต่น้ำไม่เข้าครับ
โอ้โห...อาจารย์คิดได้ไงเนี่ย
เปรียบเทียบสระน้ำสองแห่งที่มีคูคั่นกะความสัมพันธ์ของคน
ไอเดียบรรเจิดมากๆ เลยค่ะ ถ้าเป็นดาวเห็นสระน้ำคงแค่มองดูเฉยๆ 555
ตามมาขอบคุณที่อาจารย์แนะนำการแทรกภาพ แต่ยังไม่ได้ทดลองอีกครั้ง เพิ่งจะหาโอกาสเข้ามา เนื่องจาก"จ่น" งาน
ภาษาโคราชวันละคำวันนี้ เสนอคำว่า "จ่น" หมายถึง งานยุ่งมาก ไม่มีเวลาว่าง
ชอบข้อความนี้มากเลยค่ะ
"ระหว่างคนระหว่างคู่มีคูคั่น
ต้องคอยหมั่นหาทางอย่างเหมาะสม
ขจัดสิ่งขัดขวางทางอารมณ์
เพื่อสังคมอยู่ดีมีสุขครอง"
คติที่ยึดถือตอนนี้คือ หมั่นเติมรักให้กันทุกๆวัน เพราะชีวิตคนเราอยู่ไม่ถึง ร้อยปี ตื่นเช้ามายังมีชีวิตอยู่ก็นับว่าโชคดีที่มีอีกหนึ่งวัน
เรียนคุณจันทร์ส่องแสงครับ
เคยได้ยินคนพูดเรื่องนี้แล้วเหมือนกันครับ "จ่น" เขาแปลให้ผมฟังว่า ไฟลนก้น เอ......จริงหรือเปล่าครับ
เรียนคุณดาวครับ
ก็คิดได้ตอน "วิงเวียนเจียนเป็นลมนั่นแหละ" ครับ ทดลองขุดดู พักเดียวเองครับ ลรรเจิดเลย ดาววิบวับเชียว ผมไส่หมายเลขไว้ในบรรทัดที่15 คุณเลือกตัวเลือกที่1 หรือ 2 ครับ
น้ำภาพสวยๆ มาจากที่เว็บนี้ครับ
ภาพสระมรกต เห็นว่าสวยดีเลยนำมาประกอบไว้ให้ดูกันเมื่อว่างแวะเวียนกันและกัน นำมาจากที่นี่
การทำเกษตรประณีตในความคิดผมต้องมี ๔ ขั้นตอน อย่างที่หนึ่งต้องกำหนดเป้าหมายโดยที่ไม่เอาเงินเป็นตัวตั้ง เอาความสุขใจเป็นตัวตั้ง เอาความมีเป็นตัววัด มีในสิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิตในพื้นที่ พืชผัก ไม้ผลยืนต้น ไม่ใช้สอย สัตว์เลี้ยง ฯลฯ อย่างที่สองต้องมีการรวมพลัง รวมพลังคนในบ้านและชุมชนเพื่อสร้างอาหารให้พลังแก่ตนเองและคนในแผ่นดิน อย่างที่สาม ขั้นของการตั้งมั่น คือการรู้จักตัวเอง รู้จักผู้อื่น รู้จักสิ่งแวดล้อมเพื่อเข้าใจบทบาทหน้าที่ของตน อย่างที่สี่ ขั้นตั้งใจ ตั้งใจทำมาหากินเพื่อให้มีอยู่มีกิน พึ่งพาตัวเอง ค่อยๆ ลดหนี้ไป
พ่อผาย สร้อยสระกลาง