พระศิวะ

พระศิวะ   

     เทพแห่งการทำลาย และ เทพเจ้าแห่งการฟ้อนรำ สถิตอยู่ ณ เขาไกรลาสมีโคนันที (นนทิ) เป็นพาหนะ มีศิวลึงค์เป็นเครื่องหมายของพลังแห่งการสร้างสรรค์ มีมเหสีชื่อพระอุมา (ปรรพตี,ปารวดี) มีโอรส 2 องค์ คือ พระคเณศ กับ พระขันธกุมาร ผู้นับถือศาสนาฮินดูนิกายไศวะ ถือว่าพระศิวะเป็นเทพเจ้าสูงสุด เป็นทั้งผู้สร้าง ผู้รักษาและผู้ทำลายสรรพสิ่งทั้งปวง พระศิวะนิยมทำเป็นรูปฤาษี มี 4 กร นุ่งห่มหนังสัตว์ ประทับนั่งบนหนังสือโคร่ง ถืออาวุธตรีกูล ธนู และคทาหัวกะโหลกมนุษย์ (บางรูปถือสังข์และ บ่วงบาศ บางรูปทำเป็นพระหัตถ์ข้างหนึ่งถือขวาน) ห้อยพระศอด้วยประคำร้อยด้วยกะโหลกมีงูเป็นสังวาลพระศอมีสีดำสนิท ตำนานกล่าวว่าเพราะทรงดื่มน้ำพิษของพระยาเศษนาค ซึ่งพ่นออกมาระหว่างทำพิธีกวนเกษียรสมุทร เพื่อช่วยชีวิตเทวดาทั้งหลาย กลางพระนลาฏ (ระหว่างพระขนงทั้งสองข้าง) มีพระเนตรดวงที่ 3 ซึ่งในตำนานกล่าวว่าถ้าพระศิวะลืมพระเนตรดวงนี้เมื่อไร จะเกิดไฟไหม้โลกเมื่อนั้น เหนือดวงตาที่ 3 มีรูปพระจันทร์ครึ่งซีก