สายลมแห่งความเหงา


ความเหงาในสายลม

กระต่ายใต้เงาจันทร์



สายลมเย็นพราวพร่างที่กลางฟ้า
หยดน้ำตาร่วงหล่นปนความเหงา
ความคิดถึงติดตรึงเช่นเป็นดังเงา
สายลมมิปัดเป่าเศร้าเหลือใจ

สายลมพัดเรื่อยฉิวระลิ่วผ่าน
ความร้าวรานเจ็บจนเกินไหว
สายลมรักเจือลมลวงทุกห้วงใจ
รอบางใครมาโอบอุ้มให้ชุ่มเย็น

สายลมความคิดถึงลึกซึ้งนัก
คนเคยรักห่างหายไม่เคยเห็น
มีชีวิตแต่หัวใจตายทั้งเป็น
ความภักดีกลับเป็น..เช่นลมลวง....


หรือเห็นรักเป็นของเล่นเช่นลมว่า
จึงร้างราหลบเร้นไม่เป็นห่วง
เคยฟูมฟักมอบหัวใจให้ทั้งดวง
กลับหลอกลวงทำร้ายใจให้ร้าวราน



ในสายลมแฝงรอยคนคอยเหงา
ในม่านเงาคืนวันอันแสนหวาน
คงเหลือแค่ความทรงจำเป็นตำนาน
ซ่อนสะอื้นสั่นสะท้านกลั้นน้ำตา

หมายเลขบันทึก: 397343เขียนเมื่อ 23 กันยายน 2010 14:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 16:29 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • สวัสดีค่ะ
  • คนอ่านอ่านแล้วรู้สึกเหงาขึ้นมาจับใจเลยค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

                    

สวัสดีคะคุณ บุษรา

เป็นอารมณ์เหงาๆคะ ขอบคุณภาพสวยๆคะ

สวัสดีค่ะ..อ่านแล้วเหงา

แต่ถาไม่คิดก็..จะไม่เหงา

สวัสดีคะคุณmalin malin sangin

ไม่มีอะไรที่ไวเความคิดคนกระมังคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท