วันนี้ดิฉันนั่งเปิดดูรูปภาพสมัยเรียนมัธยมปลาย ก็คิดถึงช่วงเวลาดี ๆ นั้น คิดถึงคุณครูที่อบรมสั่งสอน คิดถึงโรงเรียน คิดถึงเพื่อน ๆ ก็ได้แต่นึกย้อนไปถึงวันวานที่ผ่านมา นั่งดูภาพนั้นแล้วก็ใจหาย วันเวลาช่างผ่านไปเร็วอะไรเช่นนี้ แต่ความทรงจำดี ๆ ก็ยังหลงเหลืออยู่ แม้ว่าวันเวลานั้นจะผ่านมาแล้วก็ตาม ^^
คิดเหมือนกันเลยค่ะ
อยากกลับไปอยู่ม.ปลายอีกครั้ง
เรียนยุรัมภา
เอ...นักศึกษาที่ไหนหนอ เก่งจังเขียนบล็อกได้ ขยันอ่านอีกตะหาก
มาเยี่ยมเป็นกำลังใจ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ ^^
มาเยี่ยมเยียนค่ะ
เราก็คิดถึงเหมือนกัน แต่ทำไงได้ล่ะมันคืออดีตได้แต่เก็บไว้ในความทรงจำดีๆ
อยู่ต่อสู้กับสิ่งใหม่ๆในมหาลัย นะเพื่อน
สวัสดีค่ะ
มาชม
ทุกคนล้วนมีอดีตแห่งความเป็นมาและเป็นไปนะครับ
ย้อนมองอดีตบางช่วงของวัยที่ผ้นพ้นไปแล้ว...คนเราฉลาดคิดทางบวกนั้นมักจะจดจำความสุขย้อมจิตใจให้แช่มชื่นเบิกบานนะครับ...
สวัสดีค่ะสาวน้อย ยุรัมภา ทิมขำ
* สิ่งที่ทำให้มนุษย์ มีความสุขได้ นอกจากความรัก ก็คือความทรงจำ
* ความหลังความทรงจำดี.. ไม่มีวันลืม นึกถึงเมื่อไหร่ก็สุขใจทุกครั้ง...
* ขอบคุณมากค่ะ สุขสันต์วันศุกร์นะคะ
* ระลึกถึงเสมอค่ะ
-สวัสดีครับ....น้องยุรัมภา ทิมขำ
-แวะมาทักทาย....
-ว้นวาน...ยังหวานอยู่.....นะครับ..
-ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยม "พวกเรา" ครับ..