สังคมปรนัย....จะช่วยกันยังไงให้ผ่านพ้น
หลายวันก่อน ได้อ่านบทความบทหนึ่ง ชื่อว่า สังคมปรนัยกับการเรียนรู้สู่จิตสำนึกใหม่ ผู้เขียน คือ นายแพทย์โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์ (ขออนุญาตอ้างอิงถึงบทความมท่าน) ท่านพูดถึงการศึกษาไทยกับสังคม ที่มีรูปแบบกำหนดไว้ตายตัว ทำให้สมองของคนถูกจำกัดไว้แค่ในกรอบที่คนรุ่นเก่าวางไว้
ท่านเขียนพอสรุปได้ว่าสังคมไทย รวมทั้งระบบการศึกษา มีการวางมาตรฐานทุกอย่างไว้แล้ว หมายถึงวางไว้ว่าจะต้องทำอย่างไร ตอบอย่างไรถึงจะถูกต้อง คือทุกอย่างมีการกำหนดกฎเกณฑ์ไว้ เช่น ต้องตอบตามที่เคยเรียนมา อ่านมา ที่มีคนศึกษามาแล้วสอนไว้ ถ้าจำได้มาก ทำข้อสอบได้ ถือเป็นคนเก่ง ทำให้คนไม่ได้ใช้สมองของตัวเองอย่างเต็มที่ ทั้งที่มีศักยภาพมากมายในแต่ละตัวบุคคลแตกต่างกันไป ท่านเปรียบเทียบกับระบบอุตสาหกรรม ในสังคมตะวันตก ซึ่งเน้นการประเมินผลเชิงปริมาณ และการวัดที่เที่ยงตรงจะต้องเป็นข้อสอบปรนัย คือมีคำตอบที่ถูกต้องกำหนดไว้ล่วงหน้าแล้ว จากนั้นท่านก็เปรียบเทียบวิถีความเป็นอยู่ที่ทุกอย่างถูกกำหนดโดยสังคม ต่างกับประเทศญี่ปุ่น ที่เขาจะสนับสนุนให้คนทำอะไรได้ด้วยตนเอง สังเกตง่าย ๆ ดูรายการทางโมเดิร์นไนน์ ทีวี กันบ้างไหมค่ะ
คืนวันพุธ รายการ เกมซ่าท้ากึ๋น .... เกมบ้านเขาจะเน้นให้คนคิด และทำ ในขณะที่ประเทศเราใครจำเก่งถือว่าสุดยอด ทุกวันนี้สังคมการศึกษาก็ไม่ค่อยออกข้อสอบแบบอัตนัย ให้เด็กใช้ความคิด เด็กเพียงแค่อ่านที่ครูสอนจากหนังสือ แล้วจำมาตอบ ไม่ต้องใช้กระบวนการทางสมองขั้นลึกเลย ท่านผู้เขียนได้ให้มุมมองไว้อย่างน่าคิดทีเดียว ว่าประเทศชาติจะเจริญก้าวหน้าได้ จะต้องเปลี่ยนความคิดในการจัดระบบการศึกษา ไม่ให้จำกัดกรอบความคิดของเด็ก ...
แล้วคนเป็นครู....หรือคนมีหน้าที่ให้ความรู้ จะต้องปรับตัวอย่างไร เพื่อสร้างสรรค์สังคมไทยให้มีคุณภาพกว่าที่เป็นอยู่ บทความอ่านแล้วทำให้ได้คิด...อยากให้ทุกคนได้เข้าไปอ่านและร่วมกันแชร์ความคิดเห็นว่าเราจะช่วยกันอย่างไร ชื่อบทความคือ สังคมปรนัยกับการเรียนรู้สู่จิตสำนึกใหม่ ที่มา: http://pharmblog.kku.ac.th/~blog/learningideas/?p=26 หรือเข้าไปสืบค้นใน google ใส่ชื่อบทความก็น่าจะเจอ
..........ลองเข้าไปอ่านดูน่ะค่ะ จะพบข้อคิดดีดีจากบทความของครูผู้นี้.......
ความเห็น (2)
สังคมปรนัย ทำให้ขาดความเชื่อมโยง อยู่กันแยกส่วน
ขอบคุณค่ะอาจารย์ JJ
ขาดความเชื่อมโยง อยู่กันแยกส่วน หนูไม่ค่อยเข้าใจน่ะค่ะ
รบกวนอาจารย์อธิบาย ให้ฟังเพิ่มเติมหน่อยได้ไหมค่ะ
ถ้าไม่รบกวนเวลาอาจารย์มากจนเกินไป
ขอบคุณค่ะ
อนาคตแม่พิมพ์ของชาติ