เรื่อง เด็กเติบโตตาม ธรรมชาติ ตายตาม ธรรมชาติ เช่นเดียวกัน

เรื่อง เด็กเติบโตตาม ธรรมชาติ ตายตาม ธรรมชาติ เช่นเดียวกัน

      จากข้อมูลลักษณะ การเสียชีวิตของเด็ก อายุ ต่ำกว่า 15 ในพื้นที่กรุงเทพ ที่เสียชีวิตจาก สาเหตุภายนอกที่ไม่ใช้โรค เช่น จมน้ำ อุบัติเหตุ อื่นๆ พบว่า ลักษณะของเด็กที่เสียชีวิต ที่สำคัญประการหนึ่ง คือ การมีวิถีชีวิต ที่เป็นการเติบโตตามธรรมชาติ มากเกินไป การเติบโตตามธรรมของเด็กที่เสียชีวิตในที่นี้ ลักษณะโดยรวม คือ การที่เด็กที่เสียชีวิตส่วนใหญ่พักอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด ชุมชนในกรุงเทพ ทำให้มีเพื่อนเด็กๆ ที่พักอาศัยอยู่ในชุมชนเดียวกัน เป็นจำนวนมาก ชอบร่วมตัวเล่นทำกิจกรรมกันเป็นกลุ่ม จับกลุ่มนั่งเล่นพูดคุย ประกอบกับเด็กที่เสียชีวิต ส่วนใหญ่ผู้ปกครอง ต้องทำงานอย่างหนัง ทำงานทั้งคู่ พ่อและแม่ใช้เวลาการประกอบอาชีพเป็นเวลานาน ไม่มีเวลาในการดูแลเด็กๆ อย่างดี                       

      วิถีชีวิตของเด็กๆ ที่เสียชีวิตกลุ่มนี้ คือ วันธรรมดา กลับจากเลิกเรียน  ถึงบ้านว่างกระเป๋าเรียน แล้วออกไปเล่นกับเพื่อนๆในละแวกชุมชนเลย หรือ หลังเลิกเรียน ยังไม่กับไปบ้าน แต่ไปเล่นกับเพื่อนๆก่อน ทั้งสอง กรณีเด็กจะกลับบ้านพัก ในเวลากินข้าว อาจเป็นค่ำๆ

      ส่วนวันเสาร์ อาทิตย์ หลังจากกินข้าวเช้าแล้ว สายๆ ต้องออกไปเล่นกับเพื่อนๆ กลับบ้านมากินข้าวเที่ยง หรือ ไม่กลับ แต่กลับมาอีกครั้ง ในช่วงเวลาข้าวเย็นเลย เป็นการเติบโตตามธรรมชาติ ตามสภาพแวดล้อม ของชุมชน ตามกลุ่มเพื่อน เรียกได้ว่า “ยิ่งโตยิ่งออกจากบ้านเวลานานขึ้น ยิ่งโตยิ่งไปเล่นไกลบ้านมากขึ้น” ผู้ปกครองแทบไม่รู้เลยว่าเด็กไปเล่นที่ไหน เด็กอาจบอกผู้ปกครองว่าไปเล่นบ้านเพื่อน ไปร้านเกม แต่ไปเล่นกับกลุ่มเพื่อนอีกสถานที่หนึ่ง ที่เสี่ยงอันตราย

       และจากสภาพแวดล้อม ในชุมชนที่อาศัยอยู่ มีเรื่องที่ไม่ดีอะไรของชุมชน เด็กกลุ่มนี้มีแนวโนม ที่เข้าไปเกี่ยวข้องด้วย เข้าไปเรียนรู้ ไปทำความเข้าใจ ตามธรรมชาติของเด็ก ที่ชอบตามเพื่อน ติดเพื่อน รักเพื่อน เมื่อมีเพื่อนที่มีพฤติกรรมไม่ดี ช่วนกันไปในที่ลึกลับของชุมชน เพื่อนๆในชุมชน แทบทุกคน ต้องไปเรียนรู้ไปทำตามเสมอ เช่น การช่วนกันไปเล่นน้ำ ไปเล่นในสถานที่ไกลบ้าน ไปทะเลาะวิวาทกับเด็กชุมชนอื่นๆ โรงเรียนอื่นๆ เริ่มดูบุหรี่ ยาเสพติดที่แรงขึ้น เช่น กัญชา ยาบ้า หรือ การแต่งรถมอเตอร์ไซค์ ออกไปขับรถมอเตอร์ไซค์ในเวลากลางคืน ไปหาจีบผู้หญิง เล่นการพนันต่างๆ เช่น ฟุตบอล คือ เด็กตั่งแต่  5 – 15 ปี พฤติกรรมของเด็ก พัฒนาไปตามสภาพแวดล้อมของชุมชน โดยเฉพาะ แหล่งเลวร้ายของชุมชน พัฒนาไปตามกลุ่มเพื่อน ซึ่งไปในเรื่องที่ไม่ดี “ยิ่งโตยิ่งมีพฤติกรรมที่เสี่ยง ยิ่งอันตรายมากขึ้น”

       ผู้ปกครองมีอิทธิพล ต่อเด็ก ต่อลูกของตัวเอง สู่อิทธิพลจากเพื่อน จากสภาพแล้วล้อมที่ไม่ดีของชุมชนไม่ได้ หรือ ได้ไม่ดีนัก ผู้ปกครองไม่ได้เข้าไปทราบถึงทุกพฤติกรรม ทุกวิถีชีวิตของลูก เด็กยิ่งโต ผู้ปกครองยิ่งควบคุมเด็กไม่ได้ ไม่สามารถว่างแผนว่างแนวทางชีวิตของเด็กในอนาคต ได้ดีนัก หรือ เรื่องของระเบียบวินัยในการใช้ชีวิตของเด็ก ซึ่ง วิถีชีวิตของเด็กที่เติมโตตามธรรมชาติ ตามกลุ่มเพื่อน ตามสภาพแวดล้อมของชุมชน ตามสังคม โดยขาดการติดตาม แนะนำให้คำปรึกษาจากผู้ปกครอง จากผู้ใหญ่ในทางที่ดี เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เด็กต้องเสียชีวิต จากความเสี่ยงต่างๆ ของชุมชน ของกลุ่มเพื่อน เช่น การช่วนกันไปเล่นน้ำ และจมน้ำเสียชีวิต ช่วนกันไปขับขี่รถมอเตอร์ไซค์ แข่ง หรือ ขับขี่โดยไม่ปลอดภัย ไปทะเลาะวิวาทกับกลุ่ม วัยรุนกลุ่มอื่นๆ รุนแรงถึงเสียชีวิต

       ผู้ปกครองของเด็กไม่ควรปล่อย ให้ลูกเติบโตตามธรรมชาติมากเกินไป เพราะ เด็กอาจต้องเสียชีวิตไปตามธรรมชาติของสภาพแวดล้อม ที่ไม่ดีของกลุ่มเพื่อน ของสภาพแวดล้อมที่ไม่ดีของชุมชน และสังคม ที่เด็กไปเกี่ยวข้องด้วย ไม่ได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ผู้ปกครองพึ่งพาอาศัยได้ หรือ เด็กเติมโตเป็นเป็นผู้ใหญ่ที่ผู้ปกครองภูมิใจ ผู้ปกครองควรติดตามดูแลพฤติกรรมของเด็ก เข้าใจวิถีชีวิตเด็ก อยู่เสมอ ว่ามีพฤติกรรมเสี่ยง ลักษณะนิสัยที่เหมาะสมอะไร ไปคบเพื่อนคนไหนที่ไม่ดี ไปเล่นทำกิจกรรมอะไรที่มีความเสี่ยง แล้ว พูดคุย ขัดเกล้า แนะนำ ให้คำปรึกษา อย่างใกล้ชิต ตั้งใจ สนใจ เสมอ ตลอดระยะเวลาของการเป็นเด็กของลูก จนกว่าเด็กเติมโตเป็นผู้ใหญ่ ที่มีวิถีชีวิตที่พึ่งประสงค์ พึ่งตัวเองได้ ช่วยเหลือตัวเองได้ ดำเนินชีวิตในสังคมได้อย่างมีความสุข

วาทะ สอนชีวิตจาก ขงเบ้ง                                                                                                                    

ดวงอาทิตย์ทำให้ทุกสิ่งกระจ่างชัด แต่ เรายังต้องทำความเข้าใจในส่วนที่มืด ซึ่งยังคงดำรงอยู่

                                                             กลาง    ธรรมชาติ

                                                               7 ก.ย. 2553