กรรมพาให้เกิด

.........คนเราที่เกิดมา ก็เนื่องจากกรรมที่ตนเองได้เคยสร้างไว้ในอดีตชาติบันดาลให้มาเกิดตามเหตุปัจจัยที่ได้สะสมไว้ อันเป็นพลังอำนาจของกรรมที่เรียกว่า ?ชนกกรรม? หรือกรรมที่พาให้เกิด

-เมื่อกรรมบันดาลให้ไปเกิดในครรภ์ ที่ออกลูกเป็นตัว (ชลาพุชะ) ถ้าเป็นกรรมฝ่ายดีก็จะเกิดเป็นคน ถ้าเป็นกรรมฝ่ายชั่ว ก็จะไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เช่น หมี หมา ช้าง ม้า วัว ควาย เป็นต้น

-ถ้ากรรมบันดาลให้เกิดในไข่ คือ ออกไข่เป็นฟองแล้วจึงฟักลูกออกเป็นตัว (อัณฑชะ) ถ้าเป็นกรรมฝ่ายดีก็จะเกิดเป็นครุฑ ถ้าเป็นกรรมฝ่ายชั่วก็จะเกิดเป็น แร้ง กา นก เป็ด เป็นต้น

-ถ้าเป็นกรรมบันดาลให้เกิดในไคลที่ชื้นแฉะ สกปรก (สังเสทชะ) ถ้าเป็นกรรมฝ่ายดีเกิดเป็น เลน ไร ฯลฯ ถ้าเป็นกรรมฝ่ายชั่วก็เกิดเป็นหนอน

-ถ้าเป็นกรรมบันดาลให้เกิดผุดขึ้น คือ ผุดขึ้นมาและโตเต็มตัวในทันใด แม้เมื่อตายก็ยังไม่ต้องมีเชื้อหรือซากปรากฏ (โอปปาติกะ) ถ้าเป็นกรรมฝ่ายดีก็จะเป็นเทพ เทวดา รวมทั้งมนุษย์บางจำพวก เช่น คนธรรพ์ คนลับแล ฯลฯ ถ้าเป็นกรรมฝ่ายชั่ว ก็จะเป็น สัตว์นรก เปรต อสูรกาย ยักษ์ ฯลฯ

......คนเรานี้เกิดมาเป็นคนเหมือนกัน แต่ทว่าไม่เหมือนกัน บางคนร่ำรวย บางคนยากจน บางคนมีปัญญา บางคนโง่เขลา บางคนกลับเป็นบ้า บางคนมีอายุสั้น บางคนมีอายุยืน บางคนมีโรคมาก บางคนมีโรคน้อย บางคนมีผิวพรรณงาม บางคนมีผิวพรรณทราม บางคนเกิดในตระกูลสูง บางคนเกิดในตระกูลต่ำ เหล่านี้ล้วนเป็นพลังอำนาจของกรรมทั้งสิ้น

-คนที่มีอายุสั้นนั้น เป็นคนที่มักสร้างกรรม ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เป็นคนเหี้ยมโหด มือเปื้อนเลือด หมกมุ่นในการฆ่า ไม่มีเมตตาเอ็นดูในชีวิตของผู้อื่น

-คนที่มีอายุยืนนั้น เป็นผู้เว้นจากการฆ่า มีความละอายต่อบาป มีความเมตตา ชอบช่วยเหลือและอนุเคราะห์แก่สัตว์ทั้งหลาย

-คนที่มีโรคมากนั้น เป็นผู้ที่ชอบสร้างกรรม ชอบเบียดเบียนและทำร้ายสัตว์

-คนที่มีโรคน้อยนั้น เป็นผู้ที่มีเมตตา ไม่เบียดเบียนสัตว์

-ผู้ที่มีผิวพรรณทรามนั้น เป็นคนขี้โกง พยาบาทมาดร้าย แค้นเคือง แม้แต่ถูกว่าเล็กๆ น้อย ๆก็ขัดใจแก้แค้น

-ผู้ที่มีผิวพรรณงามนั้น เป็นคนใจเย็น ไม่ค่อยถือสาโทษโกรธเคือง ไม่ผูกเจ็บพยาบาท มองโลกในแง่ดี และให้อภัยใครได้เสมอ

-คนที่มีอำนาจบารมีน้อย เพราะเป็นคนมีใจริษยา อิจฉาผู้อื่นที่เขาได้ลาภสักการะ ยศตำแหน่งความเคารพนับถือมากกว่าตน

-คนที่มีอำนาจบารมีมากนั้น เป็นคนที่มักยินดีที่คนอื่นได้ดีกว่าตน ไม่อิจฉาริษยา แต่กลับส่งเสริมและยอมรับในบารมีของผู้อื่น

-บุคคลที่เป็นคนจน มีโภคทรัพย์น้อย เป็นเพราะไม่ชอบทำงาน ไม่รู้จักให้ เป็นคนเห็นแก่ได้ ชอบลักเล็กขโมยน้อย คอรัปชั่น เอารัดเอาเปรียบผู้อื่น

-บุคคลที่เป็นเศรษฐี มีทรัพย์สินเงินทองมากนั้น เป็นเพราะมีความเชื่อศรัทธา ให้ทานอย่างสม่ำเสมอเป็นประจำ เป็นคนที่ให้กับให้ ชอบช่วยเหลือสละทรัพย์เพื่อสังคมไม่เอาของคนอื่น

-ผู้ที่เกิดในตระกูลต่ำ ก็เพราะเป็นคนกระด้าง เย่อหยิ่ง ไม่รู้จักกราบไหว้คนที่ควรกราบไหว้ ไม่เคารพคนที่ควรเคารพ ไม่นับถือบูชาคนที่ควรบูชา

-คนที่เกิดในตระกูลสูงได้นั้น เพราะว่าเป็นคนอ่อนน้อม ไม่เย่อหยิ่ง ชอบปรนนิบัติคนที่สมควรปฏิบัติ ไหว้บุคคลที่ควรไหว้ เคารพบุคคลที่ควรเคารพ นับถือบุคคลที่ควรนับถือ บูชาบุคคลที่ควรบูชา

-สำหรับบุคคลที่มีปัญญามาก ก็เป็นเพราะว่าชอบสนทนากับผู้ที่มีปัญญา ชอบอ่าน ชอบคิด ชอบพิจารณา และใฝ่หาความรู้...

---การที่เราได้เกิดมาแล้วในชาตินี้ เราไม่อาจเลือกเกิดได้ เพราะกรรมในอดีตชาติ ที่เราได้สร้างสมไว้แล้วนั้นไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้

---แต่ในชาตินี้นั้น เราสามารถเลือกเกิดได้ตามใจชอบด้วยการกระทำ หรือสร้างแต่กรรมดีไว้ในชาตินี้

...มีผู้คนจำนวนไม่มากนักที่เข้าใจในพลังอำนาจของกรรม หากเราสามารถทำความเข้าใจให้เกิดขึ้นอย่างแจ่มแจ้ง เท่ากับเป็นการวางโครงการชีวิตในระยะยาว ซึ่งจะทำให้เราสามารถเลือกเกิดในสภาวะเช่นไรก็ได้ อย่างเช่น หากต้องการเกิดมารวยในชาติปัจจุบัน ก็หมั่นให้ทานเป็นประจำ เสียสละทรัพย์ ช่วยเหลือสังคมอย่างสม่ำเสมอ อย่าได้เอารัดเอาเปรียบผู้ใดเลย การฉ้อโกง คอรัปชั่น ต้องเว้นขาดหรือหากต้องการเป็นคนที่แข็งแรงและมีอายุยืน ก็อย่าได้ทำร้ายเบียดเบียนและฆ่าสัตว์ตัดชีวิตผู้ใด แม้แต่สัตว์เล็กๆ น้อยๆ ฯลฯ

(และหากต้องการแก้กรรมที่ทำไว้ในอดีต ก็ให้ช่วยเหลือและปล่อยชีวิตอื่นให้รอดพ้นจากการบาดเจ็บและความตายก็สามารถทำได้ ? กรรมนั้นมีพลังอำนาจต่ออายุให้ยืนยาวอีกไปได้)

อ้างอิง...รายงานของพระนิสิตคณะพุทธศาสตร์ ชั้นปีที่ ๓ ภาคเรียนที่ ๑/๒๕๕๓    หน่วยวิทยบริการ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วัดหงส์ประดิษฐาราม อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา

 

[มหาพ่อลูกอ่อน]

...ฝนซา ฟ้าใส ใจสุข

เปลื้องทุกข์ ปลดปลง สงสัย

ต่างคน ต่างคิด จิตใจ

มั่นไว้ คุณธรรม สำคัญ

ใส่ใจ ในเขา เราบ้าง

ทุกอย่าง เป็นไป ใช่ฝัน

ทำชอบ ตอบแทน รางวัล

ชั่วพลัน รับกรรม กล้ำกลืน...