จงระลึกถึงคติที่ว่า
"ทำอะไรไม่ผิดเรย คือคนไม่ทำอะไรเรย"
ความผิดนั้นแหละเป็นครูอย่างดี ควรจะรู้สึกถึงบุญคุณของตัวเองที่ทำอะไรผิดพลาดไป และควรสบายจัยที่ได้พบกับอาจารย์ผู้วิเศษ คือความผิด จะได้ตรงกับคำว่า เจ็บแล้วต้องจำ ตัวเอง ผิดเองนี้แหละ เป็นอาจารย์ผู้วิเศษ เป็น ตัวอย่างที่ดี ดพื่อจะไจดจำไว้เป็นสังวรระวังไม่ให้ผิดต่อไปแล้วตั้งต้นใหม่ด้วยความไม่เลินเล่อ เผลอประมาท อดีตที่ผิดไปแล้ว ก็ผ่านพ้นล่วงไปแล้ว แต่อาจารย์ผู้วิเศษยังคงอยู่ค่อยกระซิบเตือนจัยอยู่เสมอทุกขณะว่า ระวัง ! อย่าประมาทนะ อย่าให้ผิดพลาดเช่นนั้นอีก !
ผิดหนึ่ง พึงจดจำ ในสมอง
เร่งระวังผิดสอง ภายหน้า
สามผิดเร่งคิดตรอง จงหนัก เพื่อนเอย
ถึงสี่อีกที่ห้า หกช้ำ อภัยไฉน
ไม่มีความเห็น