ความเป็นหนึ่ง ของน้องคนเล็ก
เด็กน้อยตัวเล็กที่สุด แต่ส่งเสียงเจื่อยแจ้ว เสียงเล็ก ครูขา ครูขา แม่ขา ตลอดเวลาที่ต้องการจะอ้อน หรือทำผิดมา กลัวการลงโทษเป็นอย่างมาก จะมาเรียกคุณครูทันที เด็กน้อยผู้นี้ อายุประมาณ 6 ขวบ เรียนชั้นอนุบาล กระโปรงแดง
หิ้วกระเป๋าใบใหญ่มาก
ครูจิ๋วเตือนแล้วเตือนอีกในการจัดตารางเรียน
แต่จะมีเสียงตระโกนกลับมาทุกทีว่าคุณครูที่โรงเรียนให้เอาไปหมด
ที่มาของเด็กน้อย คือ พ่อแม่ เป็นวัยรุ่น พ่อเคยมาทำงานหลายชนิดด้วยกัน แต่ด้วยความไม่อดทนเท่าที่ควร จึงเปลี่ยนงานไปเรื่อยๆๆ แล้วก็เอาลูกเร่ร่อนไปด้วย ลูกเข้า-ออก กับศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก มาแล้วหลายครั้งมาก จนเด็กไม่ได้เรียน
เมื่อพ่อของเด็กตัดสินใจที่เอาลูกมาไว้ที่ บ้านอุปถัมภ์เด็ก แต่ก็ไม่วายนิสัยแบบเดิม คือรักลูกมาก แต่รักแบบผิดๆๆๆ เมื่อถึงเวลามารับลูกกลับบ้าน ก็จะเอาลูกไปตระเวณที่อื่นๆ จนเด็กขาดเรียนมาหลายสัปดาห์แล้ว จนครูจิ๋วเองต้องเล่นบทโหดกับพ่อ ถ้าพ่อไม่เอาเด็กมาเรียนจะใช้กฎหมายพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก2546 ในการจัดการกับพ่อเด็ก
เด็กน้อยยังมีน้องอีก 1 คน ที่ยังเล็กอยู่ แม่ต้องดูแล พ่อทำงานหาเลี้ยงครอบครัวคนเดียวกับค่าแรงที่ได้รับเพียงวันละ 175 บาท แล้วแต่วันที่ทำงานด้วย
เมื่อคุณครูทราบรายละเอียดเราก็ต้องทำงานกับครอบครัว โดยให้ครอบครัวมาเยี่ยมเด็กได้แต่ไม่ให้รับเด็กไปเพราะขาดเรียนเกินกำหนดแล้ว
แต่สิ่งที่ทำให้คุณครูชื่นใจมากคือ เด็กตั้งใจเรียน แต่งตัว อาบน้ำได้เอง รับประทานอาหารทุกอย่าง ยิ้มง่าย มีเสียงหัวเราะตลอดเวลา ชอบช่วยงานครูถึงแม้งานนั้นจะหนักเกินไปสำหรับหนูน้อย ก็ขออาสาที่จะทำ เป็นน้ำใจเล็กที่คุณครูทีไรก็ยิ้มออกทุกทีซิ แค่นี้แหละรางวัลของคนทำงาน
น่ารักจังนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณ Siriniran
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ