เบื้องหลังการแข่งขันฟุตบอลหญิงสีส้มพบกับสีฟ้า

ดูเหมือนวันนี้ หันไปทางไหน ใคร ๆ ก็จับกลุ่มคุยกันแต่เรื่องการแข่งขัน Sport day ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน หลังจากที่ได้ดูรูปกันจุใจในบันทึก กีฬา กีฬาเป็นยาวิเศษ  ของคุณโอ๋กันแล้วผู้เขียนได้เก็บตกประเด็นรวมทั้งเบื้องหลังเล็ก  ๆ ที่ทำให้การแข่งขันฟุตบอลหญิงได้เกิดขึ้น....

ผู้เขียนยอมรับว่าไม่อยากให้การแข่งขันเกิดขึ้นเท่าไร อาจเป็นเพราะสถาณการณ์ที่ตึงเครียดหลาย ๆ อย่าง แต่ตอนนี้คงได้คลี่คลายไปบ้างแล้ว อีกทั้งผู้เขียนยังได้เห็นถึงสปิริตความตั้งใจของคุณสมชาย (สีฟ้า) ที่พยายามตามล่าหาตัวนักกีฬาจนได้ครบทั้ง 5 คน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นคนใหม่ ๆ ที่ไม่เคยลงเล่นกัน และสีส้มเราก็ต่อให้ โดยไม่เคยไปซ้อมกันเลย (จริง  ๆ) .....

จากที่เราไม่ซ้อมนี่แหละ เรานักกีฬากะจะเล่นกันแบบสนุกสนาน ไม่เครียด ไม่เครียด จนโค๊ชงง(และเครียดแทน) วางแผนไม่ถูก เรานักกีฬาก็กลัวโค๊ชจะเครียดมาก ดังนั้นแผน1 แผน2 และแผน3 จึงเกิดขึ้น....

 ยอมรับว่าการแข่งขันเมื่อวานทำให้ผู้เขียนนึกถึงรายการทีวีรายการหนึ่ง โหด มันส์ ฮา แต่เมื่อวานเป็นแบบ ลุ้น มันส์ ฮา ...มากกว่า ไม่ว่าจะเป็นทั้งนักกีฬาในสนาม และกองเชียร์นอกสนาม...พิสูจน์ได้จาก.....

• เสียงหัวเราะและเสียงโห่ลุ้นตลอดเวลา (เมื่อวานใครเป็นโรคหัวใจห้ามดู ห้ามดู)
• ดูเหมือนช่วงแรกจะเป็นการดวลยิงลูกจากหน้าประตูของนางประตูทั้งสีส้มและสีเขียว จนมีบางคนแซวว่านางประตูเล่นกันอยู่ 2 คน คนอื่นไม่ได้เล่นเลย(นี่คือแผน1)
• ลูกหวาดเสียวหลาย  ๆ ต่อหลายลูกที่หวิดเข้าประตูสีส้มเรา (หลายคนบอกว่าผู้เขียนเป็นอะไรไป จับลูกไม่ติดเอาซะเลย เล่นเอาเขาหัวใจจะวาย เป็นเพราะไม่ได้ไหว้ประตูรึเปล่า ? ---ใช่ค่ะ ผู้เขียนยอมรับไม่ได้ไหว้เคารพคุณประตูจริง  ๆ ) อีกทั้งยังมีลูกที่คุณโอ๋ save ไว้ได้ในบันทึก...
• เมื่อวานรองเท้าแถมไปกับลูกบอลอีกแล้ว โดยพี่รี (วรวรรณ)
• โค๊ชพินิจ ติดธุรกิจส่วนตัว ตอนแรกคิดว่าจะมาไม่ได้ แต่ก็ยังรีบบึ่งฝ่าไฟแดงมา ยอมทิ้งธุรกิจพันล้าน เพื่อรีบมาทำหน้าที่โค้ชดุ (เหมือนเดิม) หรือไม่ไว้ใจนักกีฬา เพราะกลัวจะไม่ทำไปตามแผน
•  ครึ่งแรกดูเหมือนสีส้มเรายังเล่นกันแบบขลุกขลักแกมขลุกขลิก แต่พอหมดครึ่งแรกเราทำ AAR กัน โค้ชย้ำแผน 2 และ 3 ผลเลยได้ชนะมา 1 ต่อ 0

สุดท้ายและท้ายสุดผู้เขียนขอฝากเพลงกราวกีฬา (เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี) โดยคุณโอ๋ ซึ่งได้ print เนื้อเพลง และได้ส่ง file ให้กับผู้เขียน อีกทั้งตั้งใจจะให้พวกเราร่วมกันร้องเพลงเชียร์เย็นเมื่อวาน เนื้อเพลง....... 

พวกเรานักกีฬาใจกล้าหาญ  เชี่ยวชาญชิงชัยไม่ย่นย่อ
คราวชนะรุกใหญ่ไม่รีรอ         คราวแพ้ก็ไม่ท้อกัดฟันทน

(สร้อย) อึม อึม อึม อึม กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ...ฮ้า ไฮ้ ฮ้า ไฮ้
แก้กองกิเลสทำคนให้เป็นคน  ผลของการฝึกตน เล่นกีฬาสากล ตะละล้า

ร่างกายกำยำล้ำเลิศ     กล้ามเนื้อก่อเกิดทุกแห่งหน
แข็งแรงทรหดอดทน    ว่องไวไม่ย่นระย่อใคร

(สร้อย) อึม อึม อึม อึม....

ใจคอมั่นคงทรงศักดิ์      รู้จักทีหนีทีไล่
รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย           ไว้ใจได้ทั่วทั้งรักชัง

(สร้อย) อึม อึม อึม อึม.....

ไม่ชอบเอาเปรียบเทียบแข่งขัน สู้กันซึ่งหน้าอย่าลับหลัง
มัวส่วนตัวเบื่อเหลือกำลัง          เกลียดชังการเล่นเห็นแก่ตัว

(สร้อย) อึม อึม อึม อึม........

เล่นรวมกำลังกันทั้งพวก             เอาชัยสะดวกมิใช่ชั่ว
ไม่ว่างานหรือเล่นเป็นไม่กลัว     ร่วมมือกันทั่วก็ไชโยฯ

แถมด้วยประวัติ........

เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี มีนามแฝงหรือนามปากกาว่า "ครูเทพ" ชื่อจริงของท่านคือ สนั่น เทพหัสดินทร์ ณ อยุธยา ท่านแต่งเพลงกราวกีฬา เมื่อ พ.ศ. 2437 หรือเมื่อ 105 ปีมาแล้วสาเหตุที่ท่านแต่งเพลงนี้เพราะ ในขณะที่ท่านได้เริ่มจัดการแข่งขัน ฟุตบอลระหว่างนักเรียนขึ้นมาเป็นครั้งแรกในประเทศไทย ท่านจึงได้แต่งเพลงนี้ขึ้นมาเพื่อจูงใจชักชวนให้นักเรียนทั้งหลายหันมาเล่นกีฬา ในระยะแรกมีผู้ไม่เห็นด้วยที่ท่านชักจูงเด็กนักเรียนให้ไปเล่นฟุตบอล โดยอ้างว่าทำให้เด็กเสียการเรียน และทำให้เด็กเกิดอาการบาดเจ็บ แต่ครูสนั่นก็ได้ต่อสู้ โดยให้เหตุผลว่า ท่านต้องการให้เด็กๆทั้งหลายเกิดพัฒนาการการประสานงาน การเล่นหรือการทำงานกันเป็นทีม กับเพื่อนฝูงทำให้เด็กเกิดความมั่นใจและมีความอดทน ครูเทพเกิดเมื่อวันที่ 1 มกราคม 2419 ที่บ้านหลังศาลเจ้าหัวเม็ด ตำบลสะพาน หัน จังหวัดพระนครในสมัยนั้น และถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2486 ที่บ้านพักจังหวัดนครสวรรค์

 

 

 

 

[nidnoi]

เมื่อวาน  กองเชียร์เชียร์กันจนคอแหบคอแห้ง    พักครึ่งยังต้องดื่มน้ำแบบนักกีฬา     เป็นการแข่งขันที่สนุกจริงๆ   สีที่แพ้....ก็แพ้ที่สบายใจ๊....สบายใจ   ราวกับว่าเต็มใจแพ้...ซะงั้น

[สุวิทย์]

ถึงแหม่ม 

             อ่านข้อคิดเห็นคุณแล้วมัน Fake สะท้อนถึง วุฒิภาวะทางอารมณ์ และ spirit คนเขียนน๊ะ    ทำให้เรื่องที่คลี่คลายไปแล้วกลับแย่ลง 

             1. ผมเป็นประธานสีฟ้า  รับรู้สถานการณ์ทั้งหมดเป็นอย่างดีมาตลอด แต่กลุ่มสมชาย(คุณด้วย)กลับทำเรื่องที่ก่อให้เกิดความแตกแยกและอาจจะบานปลายขึ้นไปอีก ด้วยวิธีที่.....และไม่ให้เกียรติผมเลย  ซึ่งผมก็เรียกมาต่อว่าแล้ว

              2. ข้อเขียนคุณมันบ่งบอกและแยกให้เห็นว่าใครผิด-ถูก หากรู้ไม่จริงกรุณาอย่าวิจารณ์หรือแสดงความเห็นที่บ่งบอกหรือชักนำในเชิงนี้  ควรให้ความเห็นที่เป็นกลางจะดีกว่า    เพราะมีคนเสียหายเนื่องจากเป็นเรื่องที่ sensitives มาก

              3. ไม่รู้เรื่อง concept ของกีฬาสีหรือไง  อยากให้มีการแตกแยกมากกว่านี้ ?  ทีมคุณเก่งมากนักหรือถึงต้องต่อให้   ใช้สมองและสติบ้างก่อนเขียน 

              สุวิทย์