วันเสาร์ที่ 21 สิงหาคม 2553
ฝนตกหนักอย่างไม่ลืมหูลืมตา ตั้งแต่เมื่อคืน
วันนี้ ก็ยังทยอยตกมาเรื่อย ๆ พรำๆ
เช้าวันนี้ ไม่ได้ไปไหนครับ
เลยมีเวลาดูตู้หนังสือ เอานิ้วไล่เรียงที่ละเล่ม จนได้เจอ
หนังสือ " หิ่งห้อย" รวมบทกวีนิพนธ์จากหมออนามัย
เลยหยิบมาอ่าน และได้บทกวี " ฉันรักเธอหมออนามัย"
ประพันธ์โดย "คุณปกาศิต ศิริวนา"
ฝนตกพรำ ๆ อ่านบทกวี รู้สึกดี ๆ จัง
ใครมีบทกวี ถ้อยคำที่อยากจะมอบให้หมออนามัย
ให้กำลังใจ...แบ่งปันประสบการณ์
เชิญบล็อกนี้ไดนะครับ
ไม่ต้องยามฝนพรำก็ได้...ทุกเวลา...ถ้า "ฉันรักเธอหมออนามัย"
...เพียงแค่เดินมาได้ไม่กี่ก้าว
บนหนทางยาวไกลในเบื้องหน้า
ฉันเห็นหวังเธอแล้วที่แววตา
แต่ยามล้าจงพักบ้างหนทางไกล
ยามคืนค่ำน้ำค้างพรมห่มราวป่า
เธอเหน็บหนวาเหว่ว้าใต้ฟ้าไหน
จงมองดาวพราวพริบระบิบไกล
คือหัวใจศรัทธาฉันกำนัลมา
บนหนทางลำบากทุกข์ยากไร้
ถ้าเธอกล้วแล้วไซร้ใครกล้า
ถ้าเธอถอยแล้วต่อไปใครจะพา
ให้ผู้กล้าคนต่อไปได้เดินตาม
อาจจะมีได้บ้างในบางครั้ง
เธอพลาดพลั้งเลาะเลียบเหยียบขวากหนาม
เธออ่อนล้าท้อลงทุกโมงยาม
เธอไถ่ถามสงสัยว่า มาทำไม...
ใต้แสงจันทร์แห่งดวงตะวันอันแรงกล้า
เธอมีค่าเพียงแสงแห่งเทียนไข
คินเดือนหงายแจ่มจ้าบนฟ้าไกล
เธอคือหิ่งห้อยวูบไหวใต้เงาจันทร์
เธอเคยเจ็บ...เคยร้าวเคยหนาวร้อน
ถูกผลักไสไล่ต้อนให้กร่อนฝัน
เคยโหยหามีไหมใครกัน
มาต่อฝันเติมไฟ...ใครสักคน
มาปลอบใจในคืนเธอฝันร้าย
มาคลี่คลายในวันอันสับสน...
มาเติมไฟใกล้ดับให้กลับโชน
มาปล่อยฝันเธอให้พ้นพันธนาการ
บนหนทางลำบากทุกข์ยากไร้...
โปรดมั่นใจคนดี...เธอมีฉัน...
คอยส่งใจเคียงเธอเสมอนิรันดร์
เธอผู้มอบใจมั่น...เพื่อมวลชน.....
สวัสดีค่ะคุณทิมดาบ
คุณยายแวะมาเยี่ยมค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ มีความสุขกับการทำงานทุกๆวัน และตลอดไปด้วยค่ะ
ขอบพระคุณ คุณยาย
ขอให้คุณยาย มีความสุข เช่นกันครับ