บันทึก..ผ่านวันวานถึงวันนี้

เสน่ห์ของวันเวลาที่ผ่านเลย คือ การมีความทรงจำดีดีไว้ให้คิดถึง

วันนี้  วันอังคารที่  17  สิงหาคม  2553  ตรงกับวันที่แม่ได้ให้กำเนิด  เราลืมตาดูโลก แม่บอกหลังเที่ยงไปแล้ว ช่วงเวลาบ่าย ๆ ฝนตกหนัก  แต่นานมากแล้ว  มากเสียจนใจหาย..วันข้างหน้าเหลือน้อยกว่าวันเวลาที่ผ่านมา เช้านี้เตรียมอาหาร และปัจจัยไปถวายพระที่วัดอุทัยธรรม(เขาถล่ม)  โรงเรียนอาศัยที่ธรณีสงฆ์ของวัดนี้อยู่ ไปโรงเรียนต้องผ่านวัดอยู่แล้วจึงแวะที่วัดทำบุญรับพรจากพระแล้วเข้าโรงเรียน

ระหว่างวันหยุดยาววันเสาร์ที่ 14  สิงหาคม  ที่ผ่านมาได้ไปบริจาคเงินซื้อหีบศพให้กับศพไร้ญาติที่มูลนิธิชุมพรการกุศลสงเคราะห์  เราได้เริ่มบริจาคเงินซื้อหีบศพมาตั้งแต่เกิดสึนามิ เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้เราเห็นความจำเป็นในสิ่งนี้มาก และในวันเกิดทุกปี จะไปบริจาคเงินที่มูลนิธิฯ   ปีนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ได้ไปบริจาคเนื่องในวันเกิด  และได้ขออนุญาตเจ้าหน้าที่ซึ่งเป็นเจ๊ผู้ใจดี เก็บภาพและรายละเอียดมาฝาก  เผื่อท่านใดที่ได้อ่านบันทึกนี้แล้ว  มีความต้องการบริจาคเงินซื้อหีบศพบ้าง เขาอนุญาตและเล่าว่าฝรั่งมาขอถ่ายภาพบ่อยมาก เราจึงได้เก็บภาพและรายละเอียดในการบริจาคเงินซื้อหีบศพในครั้งนี้ติดมือกลับมาด้วย
การทำบุญในครั้งนี้เราอย่าไปหวังการตอบแทนจากเขา  เพราะทำให้กับศพไร้ญาติ  ขอให้คิดเสียว่าทำเพื่อแบ่งความสุขให้คนอื่นเป็นการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ผู้ยากไร้  แต่ทำแล้วเรามีความสุข  ความสบายใจต่างหากเป็นสิ่งที่เราได้รับกลับมา

 

 

ขั้นตอนการบริจาคเงินซื้อหีบศพ 

 

ขั้นตอนที่ 1  บริจาคเงินกับเจ้าหน้าที่ (มากน้อยแล้วแต่สะดวก)  เขาจะออกใบเสร็จรับเงินโดยเขียนชื่อผู้บริจาค

ขั้นตอนที่ 2  เจ้าหน้าที่จะนำไปจุดธูป 9 ดอก บริเวณหน้าองค์หลวงบู๋ไต่ฮงเจ๋วซือ

ขั้นตอนที่ 3  ปักธูปแล้วอธิษฐาน

ขั้นตอนที่ 4  นำใบเสร็จรับเงินไปเผาในกระถางที่เขาจัดไว้

ขั้นตอนที่  5  ไปเคาะระฆังใกล้ ๆ กันนั้น  3  ครั้ง

เป็นอันเสร็จสิ้น กลับบ้านด้วยความสบายใจและเต็มไปด้วยความสุข

 

ในวันเกิดปีนี้ความประทับใจหลายอย่างจึงต้องเขียนบันทึกไว้ เพื่อเก็บความทรงจำที่ดี ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยคิดจะบันทึกเรื่องเกี่ยวกับวันนี้ แต่เวลานี้อยากจะบันทึกเพื่อเก็บสิ่งดี ๆ ในวันนี้ไว้ เพราะเรายังไม่รู้เลยนะว่า "วันพรุ่งนี้จะผ่านมาหรือไม่"  เหมือนกับเพลง If  Tomorrow  Never  Comes! เป็นเพลงที่ประทับใจมาก ชอบฟังเพราะจะเตือนสติเราได้ดี หากเราคิดจะทำอะไร  หรืออยากบอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตามที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที มีความหมาย เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง                               

 แม้วันเวลาที่ล่วงเลยผ่านไปแล้ว  ก็จำต้องเผชิญหน้ากับความเปลี่ยนแปลงแต่เราก็ยังคงก้าวย่างเดินหน้าด้วยหัวใจไม่เคยรู้จักความชรา โดยมีโลกไอทีคอยทำหน้าที่เชื่อมโยงไปถึงความสุขเล็กๆ ที่รออยู่เบื้องหน้า แม้จะมีคนบอกว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข  ลืม ๆ ไปเสีย แต่ความจริงก็คือความจริง  เราคงฝืนวันเวลาไม่ได้ ฉะนั้นเราจึงต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด เผื่อว่าพรุ่งนี้อาจจะมาไม่ถึงก็ได้ใครจะรู้???และวันเวลาที่เหลืออยู่นี้จะพยายามดำรงชีวิตอย่างระมัดระวัง จะยึดถือคติธรรมของหลวงพ่อชา จะเป็นคนเก็บไข่ไก่!!!และให้เปื้อนขี้ไก่น้อยที่สุด  จะไม่ลืมที่จะให้กำลังใจตัวเองเมื่อท้อ!

 

 นิทานคติธรรมของหลวงพ่อชา

 

มีคนเลี้ยงไก่  2 คน คนที่  1 ทุกเช้าจะเอาตะกร้าเข้าไปในโรงเรือนเลี้ยงไก่ แล้วก็เก็บ "ขี้ไก่" ใส่ตะกร้ากลับบ้าน!! แล้วทิ้งไข่ไก่ให้เน่าไว้ในโรงเรือน เมื่อเขาเอาขี้ไก่กลับถึงบ้าน  ทั้งบ้านก็เหม็นหึ่ง ไปด้วยกลิ่นขี้ไก่ !!! คนทั้งบ้านต้องทนกับกลิ่นเหม็น!!!  คนเลี้ยงไก่คนที่  2 เอาตะกร้าเข้าไปในโรงเรือนเลี้ยงไก่ เก็บ "ไข่ไก่" ใส่ตะกร้าเอากลับบ้าน เขาเอาไข่ไก่ลงเจียว กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบ้าน คนทั้งบ้านได้กินไข่เจียวแสนอร่อย ไข่ไก่ที่เหลือเขาก็ เอาไปขาย แล้วได้เงินมาใช้จ่ายในบ้าน ทุกคนในบ้านมีความสุขมาก..... ในชีวิตของเรา  พวกเรา เป็นคนเก็บ "ไข่ไก่" หรือ เก็บ"ขี้ไก่" เราเป็นคนเก็บ "ขี้ไก่" โดยเฝ้าแต่เก็บเรื่องร้ายๆ แย่ๆที่เกิดขึ้นในชีวิตเราไว้ในหัวของเรา และมี ความทุกข์ตลอดเวลาที่คิดถึงมัน!!! หรือเราเป็นคนที่เก็บ "ไข่ไก่" เราจดจำสิ่งที่ดีๆที่เกิดในชีวิตของเรา และมีความสุขทุกครั้งที่คิดถึงมัน!! คนเราส่วนใหญ่ชอบเป็นคนเก็บ "ขี้ไก่" เราถึงต้องเป็นทุกข์ตลอดเวลา เรื่องความเสียใจ ความผิดพลาด ความเจ็บใจ ฯลฯ มักจะติดอยู่ในใจ ของเรานานเท่านาน ถ้าเราอยากมีความสุขในชีวิต เลือกเก็บ "ไข่ไก่" กับชีวิต ทิ้ง "ขี้ไก่" ไปเถอะ ชีวิตของเราจะได้มีความสุขซักที ...   จงยังประโยชน์ ณ ปัจจุบัน ให้ถึงพร้อม ด้วยความไม่ประมาทเถิด

     

 

 

 

 

 

 

 

 

[kea]

สุขสันต์วันเกิดค่ะ