บทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน ซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันยายน (ตึกเวิรด์เทรดถล่ม) หลังจากที่ทราบว่าภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้นด้วย

"ทุกวันนี้เรามีตึกสูงขึ้น มีถนนกว้างขึ้นแต่ความอดกลั้นน้อยลง
เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวของเรากลับเล็กลง
เรามียาใหม่ ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง
เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้น
เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า
แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น.....
เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง
เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง
เรามีอาหารดี ๆ มากขึ้นแต่สุขภาพแย่ลง
ทุกวันนี้ทุกบ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น
ดังนั้น …… จากนี้ไป …… ขอให้พวกเรา อย่าเก็บของดี ๆ ไว้โดยอ้างว่าเพื่อโอกาสพิเศษ
เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่คือ …… โอกาสที่พิเศษสุด …… แล้ว
จงแสวงหา การหยั่งรู้
จงนั่งตรงระเบียงบ้านเพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่ โดยไม่ใส่ใจกับความ ….. อยาก …
จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูงคนที่รักให้มากขึ้น …….
กินอาหารให้อร่อย ไปเที่ยวในที่ที่อยากจะไป
ชีวิตคือโซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุขไม่ใช่เพียงแค่การอยู่ให้รอด
เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย
น้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้
เอาคำพูดที่ว่า ……. สักวันหนึ่ง …….. ออกไปเสียจากพจนานุกรม
บอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน
อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตามที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที มีความหมาย
เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง"

If tomorrow Never Comes
แปลโดย โจโปสเตอร์

Sometimes late at night
I lie awake and watch her sleeping
She's lost in peaceful dreams
So I turn out the lights and lay there in the dark
And the thought crosses my mind
If I never wake up in the morning
Would she ever doubt the way I feel
About her in my heart

ดึกคืนนั้นโอ้ตัวฉันเป็นอะไร
เฝ้านอนมองดูขวัญใจนอนหลับฝัน
คิดคิดไปปิดไฟนอนเลยแล้วกัน
แต่แล้วพลันเกิดความคิดแปลบเข้ามา
หากแม้นฉันนอนหลับตายไม่ยอมตื่น
แม่ขวัญยืนจะเฉลียวใจบ้างไหม
ว่าตัวเราคิดกับเธอเป็นเช่นไร
ที่ผ่านไปไม่เคยบอกกับเธอ

If tomorrow never comes
Will she know how much I loved her
Did I try in every way to show her every day
That she's my only one
And if my time on earth were through
And she must face the world without me
Is the love I gave her in the past
Gonna be enough to last
If tomorrow never comes

หากว่าวันพรุ่งนี้ไม่ผ่านมา
เธอจะรู้ไหมว่าเรารักเท่าไหน
เคยลองไหมที่จะบอกกับเธอไป
ทั้งดวงใจมอบให้เธอคนเดียว
หากแม้นฉันถึงกาลมรณะ
แล้วเธอจะอยู่เดียวเปลี่ยวไฉน
ความรักที่เคยให้เธอตลอดไป
มากพอไหมจะให้อยู่ตลอดกาล

'Cause I've lost loved ones in my life
Who never knew how much I loved them
Now I live with the regret
That my true feelings for them never were revealed
So I made a promise to myself
To say each day how much she means to me
And avoid that circumstance
Where there's no second chance to tell her how I feel

เคยสูญเสียความรักก็หลายครั้ง
ทั้งเขายังไม่รู้เรารักเท่าไหน
ถึงตอนนี้ก็ได้แต่เสียใจ
ว่าทำไมไม่บอกเขาซึ่งความจริง
สัญญาใจไว้จะบอกกับเธอว่า
ทุกเวลาเธอมีความหมายแค่ไหน
เพื่อจะได้ไม่เหมือนที่ผ่านไป
อยากเผยใจก็เมื่อเลยเวลา

If tomorrow never comes
Will she know how much I loved her
Did I try in every way to show her every day
That she's my only one
And if my time on earth were through
And she must face the world without me
Is the love I gave her in the past
Gonna be enough to last
If tomorrow never comes
So tell that someone that you love
Just what you're thinking of
If tomorrow never comes

หากแม้นวันพรุ่งนี้ไม่ผ่านมา
เธอจะรู้ไหมว่าเรารักเท่าไหน
เคยลองไหมที่จะบอกกับเธอไป
ทั้งดวงใจมอบให้เธอคนเดียว
หากแม้นฉันถึงกาลมรณะ
แล้วเธอจะอยู่เดียวเปลี่ยวไฉน
ความรักที่เคยให้เธอตลอดไป
มากพอไหมจะให้อยู่ตลอดกาล

หากวันนี้รักใครบอกไปเถิด
อย่ามัวเพลิดเพลินปล่อยกาลให้ผ่านผัน
คิดอย่างไรบอกเค้าก็แล้วกัน
เผื่อว่าวันพรุ่งนี้ไม่ผ่านมา