ไกลบ้าน...


ไปตามหน้าที่...

 

 

 


เคยอยู่บ้านที่เกิด

ต้องระเหิดย้ายถิ่นเพื่อศึกษา

เพื่อเติบใหญ่เพื่อจะได้มีวิชา

ได้พึ่งพาลำแข้งของตนเอง




เริ่มเลี้ยงชีพด้วยงานเป็นครั้งแรก

ต้องออกแยกจากพ่อแม่มาอีกหน

มาวันนี้เปลี่ยนหันอาชีพตน

ต้องอดทนอยู่เดี่ยวในเงาจันทร์

 

 

 

เหงาๆ เซ็งกับการต้องย้ายมาอยู่กล่องเล็กๆไกลบ้าน ไกลคนรักเป็นคืนแรกเพราะหน้าที่การงาน คิดถึงบ้านครับ แต่ต้องอดทน

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 385358เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2010 19:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:23 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ไกลบ้าน เหงาใจ ไหวหวั่น

ฝนตก  ให้สั่น ใจหนาว

ห่างหาย คนใกล้ ใจเรา

หม่นเศร้า เพราะเรา ห่างไกล

      **เพิ่มความเหงาเข้าไปอีก**

สวัสดี ท่าน ครู ป1 ครับ

เหงาหนักเลยครับ ทีนี้ แต่ก็สู้ๆครับ

ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ ^_^

นางสาว มยุรี วงษ์มาลา

สวัสดีค่ะ การอยู่ไกลบ้านใครๆก็เหงา ดิฉันยังรู้สึกเหงาเลยแต่เพื่ออนาคต เพื่อความฝันเราต้องยอมรับมัน

สู้ๆๆนะค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามาทักทายนะค่ะ

ยินดีที่รู้จักค่ะ

ต้องโดดเดี่ยวใต้เงาจันทร์กระนั้นหรือ

ต้องยึดถือความจริงยิ่งตระหนัก

รับผิดชอบตอบงานการที่รัก

จึงต้องหักพักใจเพียงผู้เดียว

อนุญาตเสริมต่อก็ไม่แต่งกลอนตอบโต้มาประมาณเกือบปีได้ช่วยชี้แนะด้วยนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ

    ไกลเอ๋ยไกลบ้าน                  เพื่อการงานหน้าที่ที่มุ่งหวัง

เหมือนดั่งนกไร้คอนนอนเซซัง     อยู่ลำพังโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจจริง

โอ้ป่านนี้ที่รักพักหนไหน             หากเคียงใครพี่คงแย่แม่ยอดหญิง

รอก่อนนะพี่จะมาพาแอบอิง         เจ้าอย่าทิ้งคนไกลบ้านให้พล่านเอย   

ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท