ประสบการณ์ การล่องบางใบไม้

สุราษฎร์ ร้อยเกาะ เงาะอร่อย หอยใหญ่ ไข่แดงแหล่งธรรมะ

 

                มาเขียนช้า ซะหน่อยแต่ก็อยากเขียนจร้า  เมื่อวันเสาร์ที่ 7 สิงหาคมที่ผ่านมา พวกเราชาวชมรมอังกฤษคู่คิด พร้อมน้องๆปี 1 ร่วมกว่าร้อยชีวิต พากันไปล่องเรือเที่ยวที่บางใบไม้ ขาไปลำบากหน่อยตรงที่เวลาเข้าไปจะติดตมซะหน่อยแต่ถึงยังไงเราทุกคนก็ผ่านมาได้ กิจกรรมในครั้งนี้มีการปลูกต้นจากด้วย ขอบอกนะ สนุกมากและที่สำคัญพวกเราทุกคนก็ช่วยกันปลูกมันจนสำเร็จ วิธีการปลูกจากอย่างง่ายก็คือ ใช้ส้นเท้าของเรานี้แหละทิ่มลงไปแล้วก็วางต้นจากลงในหลุมแล้วถม แต่เขาบอกว่าข้อควรในการปลูกคือห้ามปลูกหลุมตื่นเกินไปเพราะ 1.จะทำให้ต้นจากไม่แข็งแรงเมื่อเจอน้ำ 2.ทำให้ต้นจากเสียการทรงตัวเมื่อเจริญเติบโต 3. ทำให้ต้นจากโคนง่ายด้วยเมื่อเจอน้ำทำให้ไม่แข็งแรงเพราะรากไม่หยั่งดินนั้นเอง

         หลังจากที่เราปลูกต้นจากเสร็จ พวกเราทุกคนก็ร่วมกันทำขนมจากกัน ทำไปกินไปอร่อยมากๆเลยคะ พวกเราทุกคนร่วมกันทำ หลังจากทำขนมจางเสร็จ เราทั้งหมดก็มานั่งรับประทานอาหารเพื่อที่จะล่องเรือไปทำกิจกรรม เกี่ยวกับการเก็บขยะในแม่น้ำตาปีในชุมชนบางใบไม้ ในการการเก็บในครั้งพวกเราได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นวิถีชีวิตของคนในชุมชน ที่อยู่กินกันอย่างพอเพียง เห็นวิถีชีวิตการเป็นอยู่ที่พึ่งพาอาศัยธรรมชาติ เป็นหลักในการดำเนินชีวิต เห็นคุณตาคุณยายอาบน้ำ เห็นคนหาปลา ที่อยู่กันแบบสมัยก่อน  ในขณะที่พวกเราล่องเรือไปเราเห็นอัธยาศัย ที่ดีของคนที่นั้นเราล่องเรือไปคนที่นั้นโบกไม้โบกมือทักทายพวกเราตลอด เป็นภาพที่น่าประทับใจ และนอกจากนั้นยังเป็นการช่วยอนุรักษ์ธรรมชาติด้วยที่พวกเราทั้งหมดเก็บขยะ แถมยังได้เที่ยวไปในตัวคือเราทั้งหมด ได้ไปแวะ นมัสการพระ ที่วัดบางใบไม้ เป็นวัดของชุมชน และที่สำคัญได้ไปดูสินค้าโอท็อบบ้านย่า ของคนในชุมชน เป็นการกระจายรายได้ให้กับคนในชุมชน การที่เราไปเที่ยวครั้งนี้  นอกจากยนั้นเรายังไปล่องเรือเที่ยว ในแม่น้ำตาปี ดูความเป็นอยู่ของคนลุ่มน้ำตาปี ที่อาศัยกันอยู่สองชายฝั่ง เมือเราล่องเรือเที่ยวเสร็จเราก็กลับไปที่บาง อีกเพราะฝนตั้งเคล้ากำลังตก  พวกเราทั้งหมดเลยกลับที่พัก เพื่อไปหลบฝนกัน 

            แม้ว่าฝนจะเป็นอุปสรรคในการที่เราทำกิจกรรม แต่พวกเราก็ไม่หยุดสนุก   พวกเราร่วมกันลงน้ำท่ามกลางฝนตกอย่างสนุกสนานโดยมีชูชีพ ส่วนเพื่อนที่ไม่เล่นก็มองดู เพื่อนเล่นกัน เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเป็นเวลากว่า 4 โมงเย็น พวกเรา ร่วมกันรอดูหิ่งห้อยกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาด้วยความตื่นเต้น เราทั้งหมดกลัวที่ไม่เห็นหิ่งห้อยเพราะว่าฝนมันตก  แต่พี่ที่เป็นไกด์นำเที่ยวบอกว่าการที่ฝนตกแบบนี้ยิ่งทำให้เห็นหิ่งห้อยดี เพราะหิ่งห้อย จะออกมากินน้ำค้างที่ฝนหยุดตก และก็เป็นอย่างที่พี่เขาบอกจริงๆ  เวลาที่เรารอคอยก็มาถึง พวกเราล่องเรือ ไปดูหิ่งห้อยกันและก็ได้เห็นหิ่งห้อยตัวเป็นๆ ที่ในโอกาส สักคร้งในชีวิติ ที่จะได้เห็น หิ่งห้อยที่มากขนาดเนี้ย เพราะหิ่งห้อยเป็นแมลงที่หาดูยาก เราก็ไม่รู้ว่ามันน่าจะสูญพันธุ์ไปแล้ว เพราะนานๆที่ที่พวกเราจะพบเห็น พวกมันเกาะกลุ่มร่วมกันบนต้นลำพูน สวยงามมากเหมือนต้นคริสมาต เลยกล้าใครสังเกต สวยจริงๆคะ

                เขาบอกว่าเวลาที่เราจะดูหิ่งห้อยเขามีหลักในการดู ถ้าเราอยากจะรู้ว่าหิ่งห้อยตัวไหนเป็นตัวเมีย ให้สังเกตตรงแสงของหิ้งห้อย ตัวเมียจะส่องแสงสว่างกว่าตัวผู้  ส่วนตัวผู้จะมีแสงสว่างน้อยกว่าตัวเมีย และจะกระพริบแสงถี่ๆๆ ตัวเมียจะมีแสงมากกว่าตัวผู้มากก็จริง เพราะตัวเมียจะต้องใช้แสงเนี้ยในการหาคู่ผสมพันธุ์ ถ้าตัวเมียตัวไหนที่มีแสงสว่างมาก ก็จะทำให้เป็นดึงดูดในการผสมพันธุ์มากยิ่งขึ้น  เขายังบอกอีกด้วย การดำรงชีวิต ของแมลงชนิดนี้ คือ เวลากลางวัน จะไปหลบตัวซ่อนอยู่ที่มืด อาหารหลักของมันก็คือ ไส้เดือน สัตว์ตัวเล็กๆ ที่ตายแล้ว ส่วนตอนกลางคืนจะออกมาหากิน และมาผสมพันธุ์ หลักในการดูหิงห้อยที่เขาห้าม

  1. คือห้ามใช้กล้องถ่ายรูปที่มีแสงแฟกซ์ เพราะแสงของกล้องจะไปทำให้แมลงตัวนั้นช็อต และเป็นหมันในที่สุด

2. ห้ามส่งเสียงดัง เวลาดูหิ่งห้อยเพราะเสียงจะไปรบกวนการผสมพันธุ์ ได้

             และนอกจากนั้นเขายังให้ฟังอีกเกียวกับแมลงตัวนี้ด้วย เขาว่า เป็นแมลงที่ยอมตายเพื่อความรัก เพราะตัวผู้ผสมพันธุ์แล้วก็จะตายเลยภายใน 1 วัน ส่วนตัวเมียวางไข่แล้วก็จะตายตามกันไป อายุในการเกิดจะนานกว่าการตายอีก 

                  ในการล่องเรือในครั้งนี้ ทำให้เรารู้จักการเป็นนักอนุรักษ์ที่ดี และยังเป็นการช่วยอุดหนุน คนในท้องถิ่น เป็นการนำรายได้มาสู่ท้องถิ่น ดีกว่าไปเที่ยวต่างจังหวัดที่ไกลๆซะอีก

 

 

 

 

[จิราพัชร สุขอนันต์]

ใช่เห็นด้วยที่สุดเลย.........สำหรับการไปล่องบางไบไม้ ได้ทั้งความสนุกสนานและสาระความรู้อีกเพียบ สุดยอดเลยนะ

เล่าได้ละเอียดมากๆเลย แต่ว่าเนื้อหาเยอะจัง ขี้เกียจอ่านอ่ะ..................