ภาพที่ผู้ถ่ายพยายามสื่อให้คนที่เข้ามาดูเห็น
บางทีมันก็เป็นเพียงภาพที่คนมองเห็น...
ท้ายที่สุดภาพก็เป็นภาพที่ยังคงสามารถสร้างความสุขให้กับคนมองได้
ความสุขของการมีชีวิตอยู่ คือการได้เรียนรู้สิ่งที่อยู่เบื้องหน้า ในภาพคือ หม้อหุงข้าว เพื่อที่จะเข้าใจชีวิตของคนเบื้องหลัง คือ พ่อและแม่ เพราะไม่ว่าเบื้องหน้าหรือเบื้องหลังของภาพที่แสดง สำคัญ คือสิ่งที่อยู่ในหม้อหุงข้าว คือข้าว การได้มาซึ่งข้าวเพื่อนำมาสู่การเลี้ยงชีวิตของคน บุคคลที่นำมาซึ่งข้าวให้เรากิน คือเด็ก ๒ คนที่นั่งอยู๋ข้างหน้าหม้อหุงข้าว “ดังนั้นคุณค่าไม่ได้อยู่ที่เบื้องหน้าและเบื้องหลังของภาพ แต่อยู่ที่เนื้อในของภาพที่สะท้อนให้เราเข้าใจชีวิตต่างหาก”
เรื่องของภาพ สื่อสะท้อนมุมในการมอง
จะว่าไปแล้วการสื่อของภาพนั้นคงจะขึ้นอยู่กับผู้ถ่ายภาพ ซึ่งจะเห็นคุณค่าของภาพว่ามันหมายถึงอะไร และชวนให้มองถึงอะไร มันเป็นศิลปะอีกอย่างที่ผู้ถ่ายภาพนั้นสื่อมา ความคิดดีๆสิ่งที่คุณสื่อออกมานั้นทำให้หลายคนย้อนกลับไปมองตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง ว่าไม่ได้สูงส่งและเริดหรูมากมาย มันอาจจะทำให้เขาคิดถึงพ่อกับแม่ที่อยู่บ้านซึ่งต้องทำงานหนักเพื่อที่จะหาเงินมาส่งเขาเรียนและส่งเสียค่าเครื่องสำอางของเขา สื่อนี้ถือว่าดีมากมายเลย....
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่แวะเวียนมาทักทายค่ะ