ล้มลุก คลุกคลาน กับการเริ่ม
จากเดิม เริ่มเดิน เหมือนเกินฝัน
ครั้งแล้วครั้งเล่า ที่ร้าวราญ
ล้มลุก คลุกคลาน กับการเดิน
สองขา ทารก ที่ยกย่าง
เริ่มกร่าง เริ่มแกร่ง แรงเดินเหิน
หยัดยืน บนผืนหิน และดินเนิน
เพลิดเพลิน เดินวิ่ง ทิ้งวันวาน.
ชีวิตมีวันแข็ง วันแกร่งกล้า
วันแห้งโหยโรยล้าแห่งสังขาร
มีหัวใจที่ห่อเหี่ยวเรี่ยวแรงราน
และมีวันฮึกหาญ เบิกบานใจ.
สวัสดีค่ะ...
แต่งบทกลอนเก่งนะค่ะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ...