ศรศิลป์ไม่กินกัน

ศรศิลป์ไม่กินกัน
ศรศิลป์ไม่กินกัน มีที่มาจากรามเกียรติ์ ตอนที่พระรามและพระมงกุฎ พระลบ ต่อสู้กัน เพราะเข้าใจผิดไม่ทราบว่าแต่ละคนเป็นพ่อเป็นลูกกัน พระรามแผลงศรไปเป็นอาหารคาวหวาน ส่วนศรของพระมงกุฎพระลบ กลายเป็นข้าวตอกดอกไม้ ทำอันตรายกันไม่ได้ คำนี้จึงมีความหมายตามเนื้อเรื่องคือ ทำอันตรายกันไม่ได้ ต่อมาความหมายกลายไปจากเดิม ใช้ในความหมายใหม่ว่า ไม่ถูกกัน ไม่ลงรอยกัน ไม่ชอบหน้ากัน

[krugui]

อ้อ..มันเป็นเช่นนี้เอง  แต่ละสำนวนมันมีที่มาที่ไป  กว่าจะมาเป็นความหมายตามที่เราเข้าใจกัน  ดีนะที่ได้อ่านบันทึกก่อน...